Το φάντασμα του ανασχηματισμού (μαζί με αυτό του ΣΥΡΙΖΑ) πλανιέται πάνω από το Μαξίμου.
Το πρώτο ερώτημα που έρχεται στο νου είναι: "γιατί μια τόσο πετυχημένη κυβέρνηση (σωτηρία
της χώρας, δόσης που έρχονται, σπίτια και καταθέσεις που δεν έκλεψαν οι κομμουνιστες κτλ) θέλει να ανασχηματιστεί;"
Ο Α. Σαμαράς θα ήθελε να δώσει βεβαίως μια νέα πνοή στην κυβέρνηση του. Να την φρεσκάρει, να βάλει καινούρια πρόσωπα που δεν έχουν φθαρεί τόσο πολύ αλλά και να διατηρήσει τους βασικούς του επί των οικονομικών υπουργείων όπως ο Στουρνάρας και ο Χατζηδάκης. Παράλληλα, θα ήθελε να δει ΠΑΣΟΚους και ΔΗΜΑΡιτες υπουργούς, πολιτικά στελέχη, ώστε να δουν κι αυτοί με τη σειρά τους τι εστί βερίκοκο. Ωστόσο σίγουρα θα ήθελε να αποφύγει την διάσπαση του υπουργικού σχήματος σε συνιστώσες αποφεύγοντας την ίδια στιγμή και τον κίνδυνο να "φορτωθεί" τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη ως αντιπροέδρους.
Ο Ευ. Βενιζέλος θέλει (μας έχει συνηθίσει σε αυτό άλλωστε) να κυβερνήσει. Επιδιώκει τη συμεμτοχή των λαλίστατων συντρόφων του στο κυβερνητικό σχήμα και την θέση του αντιπροέδρου για τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο θα προσπαθήσει να τσιμπήσει κάποιες μονάδες από τους ψηφοφόρους που επικροτούν την κυβερνητική πολιτική γιατί από τους υπόλοιπους ξέρει ότι δεν θα πάρει τίποτα. Επίσης θέλει και τον Κουβέλη μαζί γιατί ο τελευταίος διαρκώς προσπαθεί να "βγάζει λάδι" τη ΔΗΜΑΡ
Ο Φ.Φ. Κουβέλης με τη σειρά του, νιώθει μια χαρά. Όσο δεν αγγίζει και δεν παίρνει θέση σε τίποτα νιώθει ασφαλής. Θα τον ευνοούσε λοιπόν να μη γίνει ανασχηματισμός γιατί θα μπει στη συζήτηση συμμετοχής στελεχών του στο υπουργικό σχήμα.
Να γίνει λοιπόν ανασχηματισμός ή να μη γίνει; Ιδού η απορία. Μια απορία που συνακολουθείτε από το ερώτημα για αλλαγή της προγραμματικής συμφωνίας. Μια αλλαγή που δεν θέλει κανείς άλλος εκτός από το ΠΑΣΟΚ και τον Ευ. Βενιζέλο που έχει σαν στόχο να στριμώξει τους δύο κυβερνητικούς του εταίρους και ιδιαίτερα τη ΔΗΜΑΡ. Η ΔΗΜΑΡ θα στηθεί στον τοίχο με μια τέτοια απόφαση καθώς δα δωθεί τέλος στην μετριοπάθεια της.
Από την άλλη πλευρά και η Νέα Δημοκρατία δεν θα επιθυμούσε αυτή την εσωστρεφή διαδικασία της ψήφου μεπιστοσύνης που μπορεί να την πλήξει ανεπανόρθωτα με κάποια διαρροή από την κοινοβουλευτική της ομάδα ενώ θα δώσει επιπλέον χώρο και στο ΣΥΡΙΖΑ να σηκώσει τους τόνους στα ύψη ως αξιωματική αντιπολίτευση και ως πιθανή επόμενη κυβέρνηση.
Μένει λοιπόν να φανεί τι θα πράξουν οι κυβερνητικοί εταίροι μετά τη συνάντηση τους που θα συζητήσουν τα "δύσκολα" θέματα (απολύσεις, χαράτσι, εργασιακά) εν όψη Τρόικας στα οποία δεν δείχνουν να συμφωνούν.
Β.Σ.
Ο Α. Σαμαράς θα ήθελε να δώσει βεβαίως μια νέα πνοή στην κυβέρνηση του. Να την φρεσκάρει, να βάλει καινούρια πρόσωπα που δεν έχουν φθαρεί τόσο πολύ αλλά και να διατηρήσει τους βασικούς του επί των οικονομικών υπουργείων όπως ο Στουρνάρας και ο Χατζηδάκης. Παράλληλα, θα ήθελε να δει ΠΑΣΟΚους και ΔΗΜΑΡιτες υπουργούς, πολιτικά στελέχη, ώστε να δουν κι αυτοί με τη σειρά τους τι εστί βερίκοκο. Ωστόσο σίγουρα θα ήθελε να αποφύγει την διάσπαση του υπουργικού σχήματος σε συνιστώσες αποφεύγοντας την ίδια στιγμή και τον κίνδυνο να "φορτωθεί" τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη ως αντιπροέδρους.
Ο Ευ. Βενιζέλος θέλει (μας έχει συνηθίσει σε αυτό άλλωστε) να κυβερνήσει. Επιδιώκει τη συμεμτοχή των λαλίστατων συντρόφων του στο κυβερνητικό σχήμα και την θέση του αντιπροέδρου για τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο θα προσπαθήσει να τσιμπήσει κάποιες μονάδες από τους ψηφοφόρους που επικροτούν την κυβερνητική πολιτική γιατί από τους υπόλοιπους ξέρει ότι δεν θα πάρει τίποτα. Επίσης θέλει και τον Κουβέλη μαζί γιατί ο τελευταίος διαρκώς προσπαθεί να "βγάζει λάδι" τη ΔΗΜΑΡ
Ο Φ.Φ. Κουβέλης με τη σειρά του, νιώθει μια χαρά. Όσο δεν αγγίζει και δεν παίρνει θέση σε τίποτα νιώθει ασφαλής. Θα τον ευνοούσε λοιπόν να μη γίνει ανασχηματισμός γιατί θα μπει στη συζήτηση συμμετοχής στελεχών του στο υπουργικό σχήμα.
Να γίνει λοιπόν ανασχηματισμός ή να μη γίνει; Ιδού η απορία. Μια απορία που συνακολουθείτε από το ερώτημα για αλλαγή της προγραμματικής συμφωνίας. Μια αλλαγή που δεν θέλει κανείς άλλος εκτός από το ΠΑΣΟΚ και τον Ευ. Βενιζέλο που έχει σαν στόχο να στριμώξει τους δύο κυβερνητικούς του εταίρους και ιδιαίτερα τη ΔΗΜΑΡ. Η ΔΗΜΑΡ θα στηθεί στον τοίχο με μια τέτοια απόφαση καθώς δα δωθεί τέλος στην μετριοπάθεια της.
Από την άλλη πλευρά και η Νέα Δημοκρατία δεν θα επιθυμούσε αυτή την εσωστρεφή διαδικασία της ψήφου μεπιστοσύνης που μπορεί να την πλήξει ανεπανόρθωτα με κάποια διαρροή από την κοινοβουλευτική της ομάδα ενώ θα δώσει επιπλέον χώρο και στο ΣΥΡΙΖΑ να σηκώσει τους τόνους στα ύψη ως αξιωματική αντιπολίτευση και ως πιθανή επόμενη κυβέρνηση.
Μένει λοιπόν να φανεί τι θα πράξουν οι κυβερνητικοί εταίροι μετά τη συνάντηση τους που θα συζητήσουν τα "δύσκολα" θέματα (απολύσεις, χαράτσι, εργασιακά) εν όψη Τρόικας στα οποία δεν δείχνουν να συμφωνούν.
Β.Σ.