Εν μέσω μιας ανοικτής ιδεολογικής και πολιτικής διαπάλης βαδίζει στο 19ο Συνέδριο το ΚΚΕ, καθώς για πρώτη φορά, μετά τη διάσπαση, το 1991, σε προσυνεδριακό διάλογο η ηγεσία του κόμματος επέλεξε να επιτεθεί με σφοδρότητα κατά διαφωνούντων μελών με την επίσημη «γραμμή» του κόμματος.
Στο παρά πέντε της έναρξης του 19ου Συνεδρίου ?την ερχόμενη Πέμπτη στον Περισσό ξεκινούν οι εργασίες, που θα ολοκληρωθούν το απόγευμα της Κυριακής? η ηγεσία του ΚΚΕ επέλεξε δημόσια να στοχοποιήσει όσα μέλη και πρώην στελέχη του κόμματος ?μέσω του προσυνεδριακού διαλόγου? επέλεξαν να εκφράσουν τη διαφωνία τους.Η ιδεολογική διαπάλη εκφράζεται κυρίως σε ό,τι αφορά την αλλοίωση της προγραμματικής κατεύθυνσης του 15ου Συνεδρίου, το 1996.
Τότε το ΚΚΕ μιλούσε για τη συγκρότηση ενός «αντιιμπεριαλιστικού, δημοκρατικού μετώπου» με στόχο την αλλαγή των συσχετισμών, ενώ σήμερα η θέση αυτή έχει αντικατασταθεί από τη «λαϊκή συμμαχία» και την εγκαθίδρυση στην εξουσία της εργατικής τάξης.
Επικριτικοί για την αρνητική πορεία του ΚΚΕ ήταν μια σειρά μελών και πρώην στελεχών ?όπως ο Α. Σκυλλάκος και ο Β. Καλαματιανός? αλλά και επώνυμα στελέχη του «Ριζοσπάστη», οι κ. Ν. Μπογιόπουλος, Γ. Πετρόπουλος, τα οποία μέσω του προσυνεδριακού διαλόγου αμφισβήτησαν την ορθότητα της σημερινής πολιτικής του κόμματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι χθες ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε ομιλία σε κομματική συγκέντρωση του Κ. Παρασκευά (μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ), όπου μεταξύ άλλων «φωτογράφισε» τον κ. Μπογιόπουλο αλλά και άλλους ότι διαστρεβλώνουν την αλήθεια, ακόμα και κείμενα της κ. Παπαρήγα.
«Αλλοι στα σκοτεινά, ανώνυμα, προσπαθούν, κρυμμένοι πίσω από διάφορα site, να χτυπήσουν το κόμμα, με ψευτιές και συκοφαντίες. Αλλοι βρίσκονται σε ανοικτή συνεργασία με τον αντίπαλο, δημοσιογράφοι του ''Ριζοσπάστη'', σέρνουν την κομματική εφημερίδα στα δικαστήρια», είπε ο κ. Παρασκευάς κατηγορώντας τους διαφωνούντες για «ξεπεσμό» και μιλώντας για «ανθρώπους χωρίς ήθος, που κάνουν δολιοφθορά στο κόμμα».
Το σήμα της επίθεσης κατά των διαφωνούντων έδωσε πριν από δύο εβδομάδες η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία χαρακτήρισε «αγράμματους» και «οπορτουνιστές» όσα μέλη μέσω του προσυνεδριακού διαλόγου ασκούν κριτική στη «γραμμή» της ηγετικής ομάδας.
Σειρά μετά πήραν πρώτης γραμμής στελέχη, όπως ο Δ. Γόντικας, ο Π. Μεντρέκας και ο Μ. Μαΐλης, και άλλοι οι οποίοι με σκληρούς χαρακτηρισμούς δεν άφησαν κανένα περιθώριο ότι μετά το Συνέδριο θα γίνουν «εκκαθαρίσεις» εάν δεν αποχωρήσουν μόνα τους τα διαφωνούντα μέλη.
Παρέμβαση
Σημειώνεται ότι ο Α. Σκυλλάκος, πρώην βουλευτής, στην παρέμβασή του επεσήμανε ότι πρέπει να απορριφθεί μια «στενή πολιτική», που οδηγεί μαθηματικά στη στασιμότητα και τη συρρίκνωση, ενώ το πρώην μέλος της ΚΕ Β. Καλαματιανός έγραψε ότι πρέπει «να συνειδητοποιηθεί ότι δεν βρισκόμαστε στο 1917».
Κριτική άσκησε και το πρώην μέλος της ΚΕ Γ. Αραβανής, ο οποίος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι η εξέλιξη του κόμματος θα είναι αρνητική. Η ηγεσία του κόμματος, πάντως, απαντά ότι οι θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής εγκρίθηκαν από τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του κόμματος, ενώ οι διαφωνούντες αντιτείνουν ότι στον προσυνεδριακό διάλογο από τα περίπου 600 κείμενα που δημοσιεύθηκαν, ένα ποσοστό της τάξης του 25% εξέφρασε τη διαφωνία του.
Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι ελάχιστες πρέπει να είναι οι διαφωνίες που θα εκφραστούν στο Συνέδριο από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους και όλα παραπέμπονται αμέσως μετά τη λήξη του Συνεδρίου και την εκλογή του νέου Πολιτικού Γραφείου και του γραμματέα του κόμματος.
Τέλος, δεν είναι λίγοι όσοι εκτιμούν ότι πολλά μέλη θα αποχωρήσουν από το κόμμα οικειοθελώς ή θα εξαναγκασθούν από τη νέα ηγεσία του ΚΚΕ.
ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΟΨΕΙΣ
Οι υπέρμαχοι και οι διαφωνούντες
Δημήτρης Γόντικας
«Οι απόψεις που θέλουν το κόμμα να συμβιβαστεί με οπορτουνιστικές πολιτικές δεν έχουν ακόμα ηττηθεί».
Παναγιώτης Μεντρέκας
«Οι αρθρογράφοι δεν ενδιαφέρονται να πείσουν τα μέλη του κόμματος, αλλά να προσφέρουν με τα γραφόμενά τους όπλα στον ταξικό αντίπαλο».
Μάκης Μαΐλης
«Το πρόβλημα που έχουν οι αρθρογράφοι είναι η επιδίωξη για συμμαχία με τμήματα της αστικής τάξης, ιδιαίτερα με τη σοσιαλδημοκρατία».
Αντώνης Σκυλλάκος
«Μπορούμε βέβαια να ακολουθήσουμε τον "μοναχικό" δρόμο. Οι δυσκολίες όμως θα είναι τεράστιες, μέχρι και αξεπέραστες».
Νίκος Μπογιόπουλος
«Με αυτήν την (μη) πολιτική συμμαχιών "πλησιάζουμε" τον σοσιαλισμό μόνο ως αντικατοπτρισμό».
Γεράσιμος Αραβανής
«Υπάρχει απώλεια της αίγλης του κόμματος, μείωση της απήχησής του και διάρρηξη των δεσμών με την εργατική τάξη».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ http://www.ethnos.gr