“Δεν πρέπει ποτέ να δεχτούμε ότι οι αγώνες του λαού μας ανήκουν στο παρελθόν και στη λήθη. ”Του Θέμη Τζήμα
Σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όπως για παράδειγμα στη Γαλλία που έδωσε ελάχιστα θύματα σε σχέση με την Ελλάδα στον αντί- ναζιστικό αγώνα, κυβερνητικός εκπρόσωπος που θα ταύτιζε τους συνεργάτες των Γερμανών επί κατοχής με την αντίσταση, όπως έκανε ο Κεδίκογλου διά της περιβόητης θεωρίας των άκρων, θα είχε εκπαραθυρωθεί πάραυτα.
Πολιτικός που θα τιμούσε τους συνεργάτες των ναζί, όπως έκανε ο Σαμαράς συχνάζοντας στα νιάτα του στις γιορτές του Μελιγαλά, όχι μόνο δε θα γινόταν πρωθυπουργός αλλά πιθανότατα θα είχε βιώσει ένα γρήγορο και οδυνηρό πολιτικό τέλος. Όχι όμως εδώ. Όχι εδώ, που οι ταγματασφαλίτες, οι χίτες, οι δοσίλογοι, οι μαυραγορίτες, όλα τα κατακάθια και προδοτικά στοιχεία έγιναν από συνεργάτες των ναζί, συνεργάτες των Εγγλέζων και των Αμερικανών ελέω ψυχρού πολέμου, εθνικός κορμός, αναγορεύτηκαν εθνικόφρονες και δικαστές των αγωνιστών της ελευθερίας του λαού μας. Όχι εδώ που τα θαλασσοδάνεια της κατοχής έγιναν θαλασσοδάνεια της χούντας. Όχι εδώ που στην πλειοψηφία του ο αστικός πολιτικός κόσμος βρέθηκε επί κατοχής στη φιλόξενη αγκαλιά της Μ. Βρετανίας στην Αίγυπτο ή των ναζί ή κοιτούσε τη δουλειά του, όσο άλλοι πέθαιναν από την πείνα και αγωνίζονταν κατά των Γερμανών.
Το μίσος όλων αυτών και των επιγόνων τους, όπως είναι και η ακροδεξιά ομάδα Σαμαρά, για την εθνική αντίσταση παραμένει αμείωτο. Το μίσος τους αυτό συνιστά την καλύτερη απόδειξη για το πόσο επίκαιρη είναι η τελευταία, πόσο κρυστάλλινο είναι το μήνυμά της. Και αυτή της η διαχρονικότητα βασίζεται σε μια σειρά λόγων.
Πρώτον, διότι η κυρίαρχη οργάνωση ήταν ο ΕΑΜ- ΕΛΑΣ και αυτό όχι τυχαία. Κυριάρχησε επειδή υπήρξε η πιο δημοφιλής οργάνωση στις λαϊκές μάζες, η πιο αποτελεσματική και στον αγώνα για επιβίωση και στον αγώνα για ελευθερία, κόντρα στη βούληση των συμμάχων που τον υπέσκαπταν όποτε και όσο μπορούσαν.
Δεύτερον, διότι η αριστερά τότε, με πυρήνα τις δυνάμεις του ΚΚΕ πέτυχε να υποκαταστήσει το κενό που άφησε εγκαταλείποντας τη χώρα ο αστικός και μεταξικός πολιτικός κόσμος.
Οι ίδιες δυνάμεις που διεκήρυτταν στο μεσοπόλεμο τον αντικομμουνισμό τους ταυτίζοντάς τον με έναν ψευδεπίγραφο πατριωτισμό εξαφανίστηκαν μπροστά στους ναζί, υπέσκαψαν εν πολλοίς ακόμα και τον αμυντικό αγώνα του 1941. Απαξιώθηκαν στη συνείδηση του λαού που έχτισε μόνος του, με μπροστάρισσα την αριστερά την πιο μεγαλειώδη εθνική αντίσταση σε όλην την κατεχόμενη Ευρώπη.
Τρίτον, διότι η εθνική αντίσταση απέδειξε ότι ο λαός που δεν αποδέχεται την ήττα του, που δε σταματά να πολεμά, που δε λιγοψυχεί μπροστά στη βαρβαρότητα, που δε σκύβει το κεφάλι στην πρόσκαιρη δύναμη, νικά.
Ο ελληνικός λαός χάρη στον εθνικό- αμυντικό αγώνα 1940- 41 και στον εθνικό- απελευθερωτικό αγώνα 1941- 44 ανήκε στους νικητές του Β” Παγκοσμίου Πολέμου και προσέφερε μέγιστες υπηρεσίες στην επιτυχή έκβαση του συμμαχικού αγώνα. Τίποτα από όλα αυτά δε θα είχε συμβεί αν ο ελληνικός λαός εγκατέλειπε τον αγώνα όπως ο Γλύξμπουργκ και οι ορντινάτσες του.
Τέταρτον, διότι η εθνική αντίσταση συνέδεσε το εθνικό, με το κοινωνικό και δημοκρατικό ζήτημα. Βάθυνε τον πατριωτισμό, του έδωσε λαϊκό χαρακτήρα, γκρέμισε την κίβδηλη εθνικοφροσύνη αποδεικνύοντας ότι πατριώτης είναι αυτός που πολεμά και την εξωτερική και την εσωτερική κατοχή. Πολέμησαν μεταπολεμικά το σύνθημα της λαοκρατίας οι πρώην συνεργάτες των Γερμανών και τότε των Άγγλων, διότι αυτό ακριβώς σήμαινε η λαοκρατία: την πλήρη απελευθέρωση, τη βαθιά, κοινωνική, πολιτική και οικονομική δημοκρατία.
Όχι μόνο ο ΕΑΜ- ΕΛΑΣ αλλά ακόμη και ο ΕΔΕΣ, ασχέτως της κατοπινής του στάσης, όπως και άλλες αντιστασιακές οργανώσεις διεκήρυξαν με την ίδρυσή τους ότι ο αγώνας τους θα συνεχιζόταν για μια Ελλάδα απελευθερωμένη και από το φασισμό του άξονα αλλά και από τον ντόπιο φασισμό με άλλο κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο από το μεταπολεμικό.
Πέμπτον, επειδή η εθνική αντίσταση πέτυχε την πρωτοφανή διαχρονικά εποποιία όχι μόνο να νικήσει στο πεδίο των μαχών και της επιβίωσης αλλά να προκαλέσει μια πραγματική κοσμογονία. Ποιό άλλο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα πέτυχε να οργανώσει καθολικές, μυστικές, ελεύθερες αυτοδιοικητικές και βουλευτικές εκλογές εν μέσω κατοχής; ποιό άλλο κίνημα προώθησε την παιδεία, τον πολιτισμό, τη δικαιοσύνη σε περιοχές που το ελληνικό κράτος είχε στο περιθώριο, όπως οι ίδιοι οι πολέμιοι του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ αναγνώριζαν;
Έκτον, επειδή στην εθνική αντίσταση και μάλιστα στον ΕΑΜ- ΕΛΑΣ υπό τον Άρη Βελουχιώτη πολέμησαν όχι μόνο αριστεροί και κομμουνιστές αλλά και δημοκράτες, προοδευτικοί, πατριώτες ακόμα και μεταξικοί χωροφύλακες, δομώντας την εθνική και λαϊκή ενότητα. Έτσι πέτυχε να ξεπεράσει ο ΕΑΜ- ΕΛΑΣ τα όρια του ΚΚΕ και αν δεν απαντούσε η ηγεσία του τελευταίου με εγκληματικά λάθη στα συνειδητά εγκλήματα της δεξιάς , ο ΕΑΜ- ΕΛΑΣ θα καθίστατο η ηγεμονική πολιτική δύναμη μεταπολεμικά. Στην οργάνωση αυτή πολέμησαν ακόμα και Ιταλοί και Γερμανοί, στο πλευρό του ελληνικού λαού, δίνοντας το πραγματικό νόημα στη σύνδεση πατριωτισμού και διεθνισμού.
Αυτά τα 6 σημεία είναι που κρατούν την εθνική αντίσταση ζωντανή, διαχρονική. Γι” αυτό ο πολιτικός πατέρας του Σαμαρά, ο γεφυροποιός της χούντας, που καλούσε στη δολοφονία του Ανδρέα Παπανδρέου, κοντά 40 χρόνια μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους ναζί, αποχώρησε από τη Βουλή όταν η πρώτη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έφερε το νόμο για την αναγνώριση όλης της εθνικής αντίστασης. Γι” αυτό η ακροδεξιά κλίκα αλλά και τα δεκανίκια της που κυβερνούν σήμερα μισούν την εθνική αντίσταση. Και γι” αυτό δεν πρέπει ποτέ να δεχτούμε ότι οι αγώνες του λαού μας ανήκουν στο παρελθόν και στη λήθη.
ΥΓ. Είναι ανούσιο να μιλήσει κανείς για το μίσος της Χρυσής Αυγής. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει πατρίδα των χρυσαυγιτών είναι μόνο τυπικά η Ελλάδα. Η πραγματική τους πατρίδα χάθηκε στις στάχτες του Βερολίνου κάτω από τη σημαία του κόκκινου στρατού, γιατί πατρίδα τους είναι η ναζιστική Γερμανία. Γι” αυτό και η συμμορία τους μισεί τόσο την Ελλάδα ώστε να ταυτίζεται με τους βιαστές, τους φονιάδες, τους ληστές και τους προδότες του ελληνισμού
ΠΗΓΗ: periodista.gr
Το μίσος όλων αυτών και των επιγόνων τους, όπως είναι και η ακροδεξιά ομάδα Σαμαρά, για την εθνική αντίσταση παραμένει αμείωτο. Το μίσος τους αυτό συνιστά την καλύτερη απόδειξη για το πόσο επίκαιρη είναι η τελευταία, πόσο κρυστάλλινο είναι το μήνυμά της. Και αυτή της η διαχρονικότητα βασίζεται σε μια σειρά λόγων.
Πρώτον, διότι η κυρίαρχη οργάνωση ήταν ο ΕΑΜ- ΕΛΑΣ και αυτό όχι τυχαία. Κυριάρχησε επειδή υπήρξε η πιο δημοφιλής οργάνωση στις λαϊκές μάζες, η πιο αποτελεσματική και στον αγώνα για επιβίωση και στον αγώνα για ελευθερία, κόντρα στη βούληση των συμμάχων που τον υπέσκαπταν όποτε και όσο μπορούσαν.
Δεύτερον, διότι η αριστερά τότε, με πυρήνα τις δυνάμεις του ΚΚΕ πέτυχε να υποκαταστήσει το κενό που άφησε εγκαταλείποντας τη χώρα ο αστικός και μεταξικός πολιτικός κόσμος.
Οι ίδιες δυνάμεις που διεκήρυτταν στο μεσοπόλεμο τον αντικομμουνισμό τους ταυτίζοντάς τον με έναν ψευδεπίγραφο πατριωτισμό εξαφανίστηκαν μπροστά στους ναζί, υπέσκαψαν εν πολλοίς ακόμα και τον αμυντικό αγώνα του 1941. Απαξιώθηκαν στη συνείδηση του λαού που έχτισε μόνος του, με μπροστάρισσα την αριστερά την πιο μεγαλειώδη εθνική αντίσταση σε όλην την κατεχόμενη Ευρώπη.
Τρίτον, διότι η εθνική αντίσταση απέδειξε ότι ο λαός που δεν αποδέχεται την ήττα του, που δε σταματά να πολεμά, που δε λιγοψυχεί μπροστά στη βαρβαρότητα, που δε σκύβει το κεφάλι στην πρόσκαιρη δύναμη, νικά.
Ο ελληνικός λαός χάρη στον εθνικό- αμυντικό αγώνα 1940- 41 και στον εθνικό- απελευθερωτικό αγώνα 1941- 44 ανήκε στους νικητές του Β” Παγκοσμίου Πολέμου και προσέφερε μέγιστες υπηρεσίες στην επιτυχή έκβαση του συμμαχικού αγώνα. Τίποτα από όλα αυτά δε θα είχε συμβεί αν ο ελληνικός λαός εγκατέλειπε τον αγώνα όπως ο Γλύξμπουργκ και οι ορντινάτσες του.
Τέταρτον, διότι η εθνική αντίσταση συνέδεσε το εθνικό, με το κοινωνικό και δημοκρατικό ζήτημα. Βάθυνε τον πατριωτισμό, του έδωσε λαϊκό χαρακτήρα, γκρέμισε την κίβδηλη εθνικοφροσύνη αποδεικνύοντας ότι πατριώτης είναι αυτός που πολεμά και την εξωτερική και την εσωτερική κατοχή. Πολέμησαν μεταπολεμικά το σύνθημα της λαοκρατίας οι πρώην συνεργάτες των Γερμανών και τότε των Άγγλων, διότι αυτό ακριβώς σήμαινε η λαοκρατία: την πλήρη απελευθέρωση, τη βαθιά, κοινωνική, πολιτική και οικονομική δημοκρατία.
Όχι μόνο ο ΕΑΜ- ΕΛΑΣ αλλά ακόμη και ο ΕΔΕΣ, ασχέτως της κατοπινής του στάσης, όπως και άλλες αντιστασιακές οργανώσεις διεκήρυξαν με την ίδρυσή τους ότι ο αγώνας τους θα συνεχιζόταν για μια Ελλάδα απελευθερωμένη και από το φασισμό του άξονα αλλά και από τον ντόπιο φασισμό με άλλο κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο από το μεταπολεμικό.
Πέμπτον, επειδή η εθνική αντίσταση πέτυχε την πρωτοφανή διαχρονικά εποποιία όχι μόνο να νικήσει στο πεδίο των μαχών και της επιβίωσης αλλά να προκαλέσει μια πραγματική κοσμογονία. Ποιό άλλο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα πέτυχε να οργανώσει καθολικές, μυστικές, ελεύθερες αυτοδιοικητικές και βουλευτικές εκλογές εν μέσω κατοχής; ποιό άλλο κίνημα προώθησε την παιδεία, τον πολιτισμό, τη δικαιοσύνη σε περιοχές που το ελληνικό κράτος είχε στο περιθώριο, όπως οι ίδιοι οι πολέμιοι του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ αναγνώριζαν;
Έκτον, επειδή στην εθνική αντίσταση και μάλιστα στον ΕΑΜ- ΕΛΑΣ υπό τον Άρη Βελουχιώτη πολέμησαν όχι μόνο αριστεροί και κομμουνιστές αλλά και δημοκράτες, προοδευτικοί, πατριώτες ακόμα και μεταξικοί χωροφύλακες, δομώντας την εθνική και λαϊκή ενότητα. Έτσι πέτυχε να ξεπεράσει ο ΕΑΜ- ΕΛΑΣ τα όρια του ΚΚΕ και αν δεν απαντούσε η ηγεσία του τελευταίου με εγκληματικά λάθη στα συνειδητά εγκλήματα της δεξιάς , ο ΕΑΜ- ΕΛΑΣ θα καθίστατο η ηγεμονική πολιτική δύναμη μεταπολεμικά. Στην οργάνωση αυτή πολέμησαν ακόμα και Ιταλοί και Γερμανοί, στο πλευρό του ελληνικού λαού, δίνοντας το πραγματικό νόημα στη σύνδεση πατριωτισμού και διεθνισμού.
Αυτά τα 6 σημεία είναι που κρατούν την εθνική αντίσταση ζωντανή, διαχρονική. Γι” αυτό ο πολιτικός πατέρας του Σαμαρά, ο γεφυροποιός της χούντας, που καλούσε στη δολοφονία του Ανδρέα Παπανδρέου, κοντά 40 χρόνια μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους ναζί, αποχώρησε από τη Βουλή όταν η πρώτη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έφερε το νόμο για την αναγνώριση όλης της εθνικής αντίστασης. Γι” αυτό η ακροδεξιά κλίκα αλλά και τα δεκανίκια της που κυβερνούν σήμερα μισούν την εθνική αντίσταση. Και γι” αυτό δεν πρέπει ποτέ να δεχτούμε ότι οι αγώνες του λαού μας ανήκουν στο παρελθόν και στη λήθη.
ΥΓ. Είναι ανούσιο να μιλήσει κανείς για το μίσος της Χρυσής Αυγής. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει πατρίδα των χρυσαυγιτών είναι μόνο τυπικά η Ελλάδα. Η πραγματική τους πατρίδα χάθηκε στις στάχτες του Βερολίνου κάτω από τη σημαία του κόκκινου στρατού, γιατί πατρίδα τους είναι η ναζιστική Γερμανία. Γι” αυτό και η συμμορία τους μισεί τόσο την Ελλάδα ώστε να ταυτίζεται με τους βιαστές, τους φονιάδες, τους ληστές και τους προδότες του ελληνισμού
ΠΗΓΗ: periodista.gr