του Αντώνη Δ. Μάντζιου, οικονομολόγου, πρώην δημοτικού συμβούλου Κατερίνης
Στη χώρα της Μπανανίας αποφάσισαν ότι μια αερογέφυρα ( του Κορινού Πιερίας) είναι επικίνδυνη, έβαλαν και τις σχετικές σημάνσεις, και έπρεπε λέει να γκρεμιστεί για να φτιαχτοί νέα. Μετά τις κινητοποιήσεις του κόσμου το 2014 άλλαξαν γνώμη και αποφάσισαν ότι αρκεί η επισκευή της γέφυρας.
Τρία χρόνια μετά μας είπαν ότι καλοκαίρι θα κλείσει η αερογέφυρα για επισκευές. Μετά τις σχετικές διαμαρτυρίες, το υπουργείο ανακοίνωσε στο δήμαρχο και τους τοπικούς βουλευτές ότι θα μετατεθεί ο χρόνος επισκευής για το Φθινόπωρο λόγω τουρισμού. Στη συνέχεια το υπουργείο ανακάλυψε ότι δεν μπορεί να γίνει η μετάθεση των εργασιών λόγω μεγάλης ρήτρας μιας και έπρεπε να παραδοθεί το έργο ως τις 31 Αυγούστου. Πλησιάζοντας την 31η Αυγούστου μας ενημέρωσαν από την εταιρεία ότι το κλείσιμο θα πάει μέχρι 20 Σεπτέμβρη ( μύθος η ρήτρα), μετά μας είπαν για 30 Σεπτέμβρη και με δελτίο τύπου στις 20 Σεπτέμβρη μας είπαν ότι η παράδοση της αερογέφυρας θα πάει μέχρι τα μέσα Οκτώβρη, ενώ η συμβατική τους υποχρέωση είναι μέχρι 30η Οκτώβρη.
Πόσες «αλήθειες» , αλήθεια. Και ας μας έλεγαν με δελτία τύπου τοπικοί βουλευτές ότι είχαν την διαβεβαίωση της εταιρείας ότι θα ολοκληρωθεί το έργο στις 30 Σεπτέμβρη και ας διαβεβαίωνε και η εκπρόσωπος της εταιρείας στην πρόσφατη συγκέντρωση ,ότι το έργο θα παραδοθεί στις 30 Σεπτέμβρη, εκτός αν προκύψουν ακραία φυσικά φαινόμενα. Όμως όπως είδατε ούτε σταγόνα δεν έριξε.
Και αν αυτό αφορά την κεντρική εξουσία και την κυβέρνηση οι τοπικοί, Αντιπεριφέρεια Πιερίας και Δήμος Κατερίνης, δεν νοιάστηκαν έγκαιρα να δώσουν αξιόπιστες εναλλακτικές διαδρομές για να πηγαίνει ο κόσμος στα χωράφια του απέναντι από το δρόμο , στις δουλειές του, πόσο μάλλον στη Κατερίνη και στην Θεσσαλονίκη, ρίχνοντας το πολύ - πολύ 1.500 μέτρα ασφάλτου. Και αν μετά από δημόσια έκκλησή μας στον τοπικό τύπο μας ο Δήμος εδέησε και μέσα Αυγούστου έστρωσε ένα κομμάτι του δρόμου, η Αντιπεριφέρεια Πιερίας όχι μόνο δεν ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις της για ασφαλτόστρωση 200 μέτρων αλλά προέβη σε άκαρπες εκκλήσεις στην εταιρεία, που φτιάχνει την αερογέφυρα και έχει εκεί το εργοτάξιο, να κάνει αυτή το δρόμο, αντί να της επιβάλλει από καιρό τώρα να κάνει τον δρόμο, γιατί η εταιρεία τον χάλασε. Γεγονός που και η εκπρόσωπος της εταιρείας παραδέχτηκε στην πρόσφατη συγκέντρωση, ισχυριζόμενη όμως ότι ναι μεν η εταιρεία της χάλασε το δρόμο αλλά θα τον σκιάξει με την αποχώρησή της γιατί λέει αν τον φτιάξει τώρα θα τον ξαναχαλάσει με τα βαριά της οχήματα.
Χθες με δελτίο τύπου από την εταιρεία μας λένε ότι θα φτιάξουν τον δρόμο που χάλασαν, για να εξυπηρετήσουν δήθεν τους Κορινιώτες, τρεις μήνες αφού μας απέκλεισαν και 2-3 χρόνια από τότε που τον χάλασαν.
Απόντες από όλα αυτά οι δημοτικοί μας άρχοντες και οι τοπικοί αυτοδιοικητικοί, οι οποίοι τελευταία κάτι πήραν χαμπάρι κάνοντας μια μικρή συγκέντρωση στην αερογέφυρα, ευκαιρία για φωτογραφίες που θα κοσμήσουν το προεκλογικό τους φυλλάδιο.
Αυτή είναι η μπανανία όπου κάνουν κουμάντο οι εταιρείες, όπου η κυβέρνηση δεν μπορεί να πει την αλήθεια ούτε στους βουλευτές της, πόσο μάλλον τον λαό, όπου η τοπική αυτοδιοίκηση ρίχνει τα βάρη στην κεντρική εξουσία και αγωνίζεται μόνο παραμονές εκλογών, όπου οι τοπικοί δεν μιλούν στο δημοτικό συμβούλιο, δεν θίγουν καταστάσεις ,έχοντάς τα καλά με όλους και όπου οι απλοί πολίτες βαλτώνουν στην λειψή ενημέρωση, τις μεγαλόστομες υποσχέσεις, τις μεταθέσεις των ευθυνών μεταξύ των αρμοδίων αλλά και την καθημερινότητα που τους πνίγει.
Και όλα αυτά με μια κυβέρνηση της Αριστεράς που τουλάχιστον όφειλε να ενημερώνει υπεύθυνα τους πολίτες, να ελέγχει τις εταιρείες, να επιβάλει την εφαρμογή του νόμου από όλους και να φροντίζει τα διάφορα έργα να μην εμποδίζουν αδικαιολόγητα τους πολίτες να πάνε στις δουλειές τους .
Δεν έχει ευθύνες η εταιρεία στο βαθμό που δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι υπεράνω της κυβέρνησης, στο βαθμό που της επιτρέπουν να συμπεριφέρεται έτσι, στο βαθμό ακόμα που η τοπική εξουσία αντί να την υποχρεώσει στα νόμιμα αρκείται σε άκαρπες εκκλήσεις.
Δυστυχώς έχει μεγάλες ευθύνες η κυβέρνηση για όλα αυτό το αλλαλούμ και γιατί στο ερώτημα ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο, εύλογα θα απαντήσουν πολλοί: οι μεγάλες εταιρείες.