Ανισότητα
Το 1% των πλουσίων του πλανήτη ελέγχει σχεδόν τα πάντα. Την οικονομία, την κοινωνία, αλλά κι έναν τομέα που κανείς θα πίστευε ότι οι ανισότητες δεν είναι τόσο διακριτές… την επιστήμη.
Προνόμιο των προνομιούχων είναι και η επιστήμη, γράφει το έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Nature». Όπως εξηγεί, όσοι ξεκινούν από πλεονεκτική θέση ήδη από τις σπουδές τους, έχοντας τη δυνατότητα να φοιτήσουν σε καλύτερα πανεπιστήμια, κάνοντας κατά συνέπεια καλύτερες γνωριμίες, πιάνουν στη συνέχεια και καλύτερα επιστημονικά «πόστα». Έτσι τυγχάνουν μεγαλύτερων μισθολογικών απολαβών, έχουν περισσότερα ερευνητικά κονδύλια στη διάθεση τους, κάνουν περισσότερες επιστημονικές δημοσιεύσεις σε περιοδικά κύρους, κερδίζουν μεγαλύτερο πρεστίζ και κατά συνέπεια επιρροή στην κοινωνία.
Σε πολλές χώρες οι καριέρες στην επιστήμη τείνουν να πηγαίνουν στα παιδιά των οικογενειών που ανήκουν στις ανώτερες κοινωνικο-οικονομικές ομάδες, με το αποτέλεσμα αυτής της διευρυνόμενης ανισότητας εδώ και λίγες δεκαετίες να είναι ότι πολλοί μη προνομιούχοι κοινωνικά και οικονομικά υποψήφιοι επιστήμονες να απογοητεύονται και να ακολουθούν άλλη καριέρα, είτε -ακόμη κι αν γίνουν τελικά επιστήμονες- να «θάβονται» μέσα στην ανωνυμία, στην έλλειψη ερευνητικών κονδυλίων και στους μέτριους μισθούς.
Κάπως έτσι οι χώρες και οι κοινωνίες χάνουν πολύτιμα ταλέντα, που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σημαντικά στην ανάπτυξη και στην ευημερία τους.
Τραγική ειρωνεία μάλιστα αποτελεί το γεγονός ότι με δεδομένο ότι η επιστήμη χρηματοδοτείται στην πλειοψηφία της από δημόσιο χρήμα, είναι τελικά οι ίδιοι οι πολίτες των χαμηλότερων κοινωνικό - οικονομικών τάξεων που μέσω της φορολογίας συμβάλλουν στην χρηματοδότηση των προυχόντων και στη διεύρυνση των ανισοτήτων στον επιστημονικό κλάδο.
Όπως πολύ χαρακτηριστικά περιγράφει την κατάσταση αυτή το «Nature», ο πλούτος που απολαμβάνει και ο έλεγχος που ασκεί στην οικονομία και στην κοινωνία το προνομιούχο 1%, σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο, είναι ένας «ιός», ο οποίος δεν αφήνει αμόλυντη και την επιστήμη.
Προνόμιο των προνομιούχων είναι και η επιστήμη, γράφει το έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Nature». Όπως εξηγεί, όσοι ξεκινούν από πλεονεκτική θέση ήδη από τις σπουδές τους, έχοντας τη δυνατότητα να φοιτήσουν σε καλύτερα πανεπιστήμια, κάνοντας κατά συνέπεια καλύτερες γνωριμίες, πιάνουν στη συνέχεια και καλύτερα επιστημονικά «πόστα». Έτσι τυγχάνουν μεγαλύτερων μισθολογικών απολαβών, έχουν περισσότερα ερευνητικά κονδύλια στη διάθεση τους, κάνουν περισσότερες επιστημονικές δημοσιεύσεις σε περιοδικά κύρους, κερδίζουν μεγαλύτερο πρεστίζ και κατά συνέπεια επιρροή στην κοινωνία.
Σε πολλές χώρες οι καριέρες στην επιστήμη τείνουν να πηγαίνουν στα παιδιά των οικογενειών που ανήκουν στις ανώτερες κοινωνικο-οικονομικές ομάδες, με το αποτέλεσμα αυτής της διευρυνόμενης ανισότητας εδώ και λίγες δεκαετίες να είναι ότι πολλοί μη προνομιούχοι κοινωνικά και οικονομικά υποψήφιοι επιστήμονες να απογοητεύονται και να ακολουθούν άλλη καριέρα, είτε -ακόμη κι αν γίνουν τελικά επιστήμονες- να «θάβονται» μέσα στην ανωνυμία, στην έλλειψη ερευνητικών κονδυλίων και στους μέτριους μισθούς.
Κάπως έτσι οι χώρες και οι κοινωνίες χάνουν πολύτιμα ταλέντα, που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σημαντικά στην ανάπτυξη και στην ευημερία τους.
Τραγική ειρωνεία μάλιστα αποτελεί το γεγονός ότι με δεδομένο ότι η επιστήμη χρηματοδοτείται στην πλειοψηφία της από δημόσιο χρήμα, είναι τελικά οι ίδιοι οι πολίτες των χαμηλότερων κοινωνικό - οικονομικών τάξεων που μέσω της φορολογίας συμβάλλουν στην χρηματοδότηση των προυχόντων και στη διεύρυνση των ανισοτήτων στον επιστημονικό κλάδο.
Όπως πολύ χαρακτηριστικά περιγράφει την κατάσταση αυτή το «Nature», ο πλούτος που απολαμβάνει και ο έλεγχος που ασκεί στην οικονομία και στην κοινωνία το προνομιούχο 1%, σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο, είναι ένας «ιός», ο οποίος δεν αφήνει αμόλυντη και την επιστήμη.
TVXS