Πριν πεις τον άλλο ψεύτη, έλα στη θέση του.
του Νίκου Μωραΐτη
Ακούω φίλους.
Διαβάζω αναρτήσεις γνωστών, που βρεθήκαμε στην ίδια πλευρά πολύ πρόσφατα.
Η ίδια φράση: «Ο Τσίπρας μάς είπε ψέματα. Είπε ότι θα σκίσει τα μνημόνια και έφερε μνημόνιο».
Όλες οι συζητήσεις, όλες οι εκδοχές πηγαίνουν πίσω στην ίδια νύχτα. Σε εκείνη την Κυριακή ως το πρωί της Δευτέρας, μία εβδομάδα μετά το «όχι», όταν οι δανειστές είχαν κλεισμένο στο δωμάτιο τον Αλέξη Τσίπρα και τον υπέβαλλαν επί ώρες στον εικονικό πνιγμό τους.
Ας πάμε, λοιπόν, σε εκείνο το μοιραίο βράδυ.
Ο Τσίπρας πηγαίνει νικητής, με το 61,3% στα χέρια. Κι εκείνοι τού λένε «πολύ ωραία, ελεύθερος από εμάς, μόνο που από αύριο οι καταθέσεις των ελλήνων πολιτών θα είναι κουρελόχαρτα και θα πληρώνεις μισθούς και συντάξεις σε κουπόνια».
Τι κάνεις; Τι αποφασίζεις;
Προσοχή! Δεν είναι μία αόριστη απειλή. Είναι απολύτως συγκεκριμένη, ο Σόιμπλε καιροφυλακτεί στο διπλανό δωμάτιο για Grexit και οι τράπεζες είναι ήδη μία εβδομάδα κλειστές.
Τι κάνεις λοιπόν;
Πολλοί Έλληνες λένε «ρε, δεν με κάνεις εμένα μία μέρα πρωθυπουργό;». Γίνε νοητά και έλα στη θέση του Τσίπρα εκείνο το βράδυ.
Πες, τι κάνεις;
Ύστερα από έξι μήνες σκληρών διαπραγματεύσεων, που έφτασαν σε ακραία σημεία, με την αντιπολίτευση να φωνάζει «φέρτε μία οποιαδήποτε συμφωνία να υπογράψουμε», βρίσκεσαι μπροστά στο ενδεχόμενο το ευρώ σου να γίνει όχι δραχμή αλλά πετσετάκι.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι μεγάλες κουβέντες εύκολα λέγονται. Πριν πεις όμως τον άλλο ψεύτη, έλα στη θέση του.
Είναι ψεύτης αυτός που δεν τα κατάφερε κόντρα στη σύγχρονη Ιερά Συμμαχία;
Φοβάμαι πως, οργισμένοι από τη χρόνια κοροϊδία, τσαντισμένοι με τον εαυτό μας επειδή δίναμε 40 χρόνια ευκαιρίες σε ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, τώρα βρισκόμαστε στο άλλο άκρο. Είμαστε έτοιμοι να άρουμε την εμπιστοσύνη από τον μόνο που προσπάθησε. Ονομάσαμε ψεύτη τον ηττημένο.
Προσωπικά, ανθρωποκτόνος δεν γίνομαι. Ούτε είμαι πρόθυμος να δολοφονήσω την κυβέρνηση της Αριστεράς σε επτά μήνες, την ώρα που το παλαιό πολιτικό σύστημα είχε στη διάθεσή του 40 χρόνια διακυβέρνησης.
ΥΓ: Διαβάζω με προσοχή τα σχόλια πολλών φίλων αναγνωστών και βλεπω ότι κάποιες φορές μιλούν για αντικειμενικότητα. Δεν είμαι πολιτικός ρεπόρτερ, το βασικό μου επάγγελμα είναι άλλο από τη δημοσιογραφία, συνεπώς σε αυτά εδώ τα κείμενα η αντικειμενικότητα δεν είναι ζητούμενό μου. Είμαι υποκειμενικός, αληθινός και παθιασμένος και αυτά τα τρία σας καλώ -αν αγαπάτε- να μοιραζόμαστε εδώ στο altsantiri.gr.