Τελικά ο Σύριζα δεν στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ. Φάνηκε απ τα παρών κι απ τα απών. Επισφραγίστηκε το πρόβλημα κι απ την επιστολή των 15.
Ανοίγει ευθέως ο δρόμος για κυβέρνηση εθνικής ενότητας,με Θεοδωράκη πρωθυπουργό.
Το σύστημα ήδη πανηγυρίζει και η χώρα θα φάει στη μάπα όλα τα μέτρα, απλά οι 15 δεν θα τα έχουν ψηφίσει.
Ξαναέρχονται δηλαδή στις παλιές τους θέσεις.
Διαμαρτυρόμαστε δεν ανακατευόμαστε.
Το σύνδρομο της αντιπολίτευσης. Κυβερνάμε αλλά δεν θέλουμε να μας λένε ότι κυβερνάμε.
Η κλασική θέση του ΚΚΕ. Ας κυβερνάει όποιος θέλει, εγώ δεν ανακατεύομαι, αντιπολιτεύομαι.
Μόνο που το ΚΚΕ έχει μία συγκεκριμένη πρόταση.
Βγαίνουμε από την Ευρώπη τώρα, χρεοκοπούμε περνάμε στη δραχμή μετά οι εργαζόμενοι παίρνουν τα εργοστάσια, διαλύεται η πλουτοκρατία κλπ κλπ όλα αυτά τα οποία έχουμε ακούσει πλειστάκις όσες και γνωρίζουμε. Αλλά από την άλλη τι να κάνουν κι οι 15;
Να ψηφίσουν μέτρα που δεν θα ήθελαν, να πάνε κόντρα σε όσα υποσχέθηκαν; Η συνείδησή τους δεν τους το επιτρέπει. ΚΙ αυτό είναι πέρα για πέρα σεβαστό. Απόλυτα.
Αυτό άλλωστε το γνωρίζουν οι έξω καλά. Πως όταν μπροστά σε έναν αριστερό βάλεις έναν τοίχο, αυτός δεν έχει ευελιξία. Θα σταματήσει εκεί δεν θα προχωρήσει θα δώσει την θέση του στον άλλον . Δεν πάει παρακάτω.
Ο αριστερός φτάνει ως ένα σημείο. Στο σημείο της συνείδησης. Για τον αριστερό υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Αυτός που σχεδίασε ο ίδιος. Δεν υπάρχει ο δρόμος που σχεδίασαν οι άλλοι. Σε αυτή την εποχή όμως ποιος μπορεί να βαδίζει αμέριμνος με το καλαθάκι της καλοσυνάτης σκέψης του;
Στη ζωή τα πράγματα ζυγίζονται, δεν μονοδρομούνται. Παραδίδεις τον αρχηγό σου στους Θεοδωράκηδες; Στους Μέσα και στους έξω; Αφού ξέρεις.
Θέλουν τώρα να σταματήσουν να βγαίνουν στο φως τα σκάνδαλα από το υπουργείο εθνικής άμυνας. Είναι πολλές γερμανικές εταιρίες πίσω από τις συμφωνίες αυτές , θέλουν να ρίξουν τον Καμμένο για να τοποθετήσουν δικό τους υπουργό εθνικής άμυνας. Είναι η πρώτη αλλαγή που θα ζητήσουν να κάνουν οι Γερμανοί.
Ξυπνήστε. Ξυπνήστε ο ένας τον άλλον. Έχουμε πραξικόπημα. Ο Σόιμπλε διορίζει όποιον θέλει ανατρέπει την κυβέρνηση και τοποθετεί όποιον γουστάρει.
Ή εποχή του αμέριμνου στοχαστή που απαγγέλλει ποιήματα τελείωσε. Είναι η ώρα που πρέπει να κατέβει απ τον βράχο όπου ατενίζει το ακρογιάλι με τον δυνατό ήλιο να καίει τα ξερόχορτα ώσπου να ρθει το ηλιοβασίλεμα.
Άσε το ηλιοβασίλεμα γιατί σου κλέβουν τον ήλιο και αύριο δεν θα έχεις τίποτα που να φωτίζει τον ουρανό σου.
Είναι η ώρα που το σημαντικό θα νικηθεί από το σημαντικότερο.
Είναι η ώρα που καθένας μέσα μας θα διαλέξει τι βάζει στο υπερθετικό βαθμό τι είναι σημαντικό, είναι σημαντικότερο, τι είναι σημαντικότατο.
Είναι η ώρα που καθένας μας από τη βάρκα του θα πετάξει κάτι, που μέχρι πριν λίγο του φαινόταν εξαιρετικά χρήσιμο ίσως.
Τι θέλει ο τόπος αυτή τη στιγμή; Τον Θεοδωράκη και τους προστάτες του? Κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη νέα δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ?
Αυτό είναι που χρειάζεται ?
Δεν θα πάει πουθενά αυτό το τρένο αν πίσω του προστεθούν τα παλιά ασήκωτα βαγόνια της διαπλοκής.
Τι κάνει η Συνείδηση όταν ανοίγει το δρόμο στην επαναφορά της διαπλοκής;
Συνεχίζει να απαγγέλει αμέριμνη κάτω από τον καυτό ήλιο που απομεσήμερου;
Μπορεί να δει ο καθένας τις ευθύνες του στο μετά. Δεν είναι η ώρα για να σωθεί κανείς μόνος του.
Αν δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει τώρα στα πολύ δύσκολα, το ομολογεί, τα παρατάει και περιμένει στην επόμενη ζωή όπου θα εμφανιστεί ο καλός Σόιμπλε, η διαλλακτική Μέρκελ, ο γλυκός Φιλανδός και ο Σλοβάκος συμπαραστάτης.
Υπάρχει και ο νους. Υπάρχει και η έμπνευση. Υπάρχει και η πίστη. Υπάρχει και ο χρόνος που όλα διορθώνονται όπου μπορεί να σηκωθεί ένας λαός όρθιος όπου μπορεί να βρει νέους τρόπους να γράψει την ιστορία. Όλα γίνονται εκτός από ένα. Να γυρίσει κανείς πίσω.
Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη. Δεν φοβήθηκε Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες. Δεν κλειδώθηκε στα αμπάρια τις δύσκολες ώρες διαβάζοντας τις αρχές του Μάο ή το μανιφέστο του Λένιν. Πάλεψε.
Κάθε πράγμα στον καιρό του και όχι εκλογές τον Αύγουστο.
Απλά ο καθένας μέσα μας προσδιορίζει διαφορετικά ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ. Μας έχουν πανικοβάλει, μας έχουν διαλύσει, μας έχουν φέρει όλους μπροστά σε έναν τοίχο. Ας κανονίσει το μέσα μας . Ας ακούσουμε την ψυχή μας. Ας νικήσουμε την εσωτερική μας φοβία.
Ας μεγαλώσουμε τώρα.
Ήρθε η ώρα να ενηλικιωθούμε.
Αυτοί μας έβαλαν μπροστά τον τοίχο.
Τι κάνουμε;
Σπάμε τον τοίχο; Χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο; Παρακάμπτουμε τον τοίχο; Η δηλώνουμε ανικανότητα και παραδεχόμαστε τελικά πως ο Θεοδωράκης, ο Σαμαράς ,ο Βενιζέλος ο Παπανδρέου ο Παπαδήμος αυτοί ήταν που χρειαζόταν ο τόπος, κακώς χάλασε η αριστερά την πορεία ανοικοδόμησης της χώρας;
Η ιστορία αυτή τη στιγμή δεν μετράει αυτούς που διαφεύγουν. Μετράει αυτούς που παραμένουν στη μάχη.
Ο λαός έδειξε τι θέλει. Είπε ξεφοβηθείτε και προχωρήστε.
Δεν θέλει φεστιβάλ αριστεράς.
Ποιος είναι αριστερότερος του αριστερού. Άλλη ΩΡΑ για το φεστιβάλ.
ΤΩΡΑ όλοι μαζί.
Μπρος η πίσω.
Να υπάρχει κοινή συνείδηση αυτό είναι το βασικό. Δεν έχει σημασία η κίνηση σημασία έχει η κοινή συνείδηση.
Ο κοινός πλους.
http://www.altsantiri.gr/