Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Λίγο πριν τις κάλπες

 του Αντώνη Δ. Μάντζιου, οικονομολόγου
    πρώην δημοτ. Συμβούλου Κατερίνης

Βαδίζοντας προς τις κάλπες του δημοψηφίσματος το βασικότερο ζήτημα είναι να μην γίνουν οι κάλπες σημείο διχασμού αλλά να αποτελέσουν την έκφραση της ελεύθερης βούλησης του λαού μας.



Το τι θα ψηφίσει κάποιος στο δημοψήφισμα δεν συνδέεται απαραίτητα με το τι κόμμα ψήφισε στις εκλογές, με το αν έπρεπε να γίνει ή όχι δημοψήφισμα, ή ακόμα με το αν έκανε λάθη η κυβέρνηση. Φυσικά όλα αυτά θα είναι στοιχεία για την διαμόρφωση της άποψης όμως δεν νομίζω ότι αυτά θα πρέπει να κυριαρχήσου.

Το ερώτημα τέθηκε και επ αυτού πρέπει
να αποφασίσουμε. Ναι ή ΟΧΙ στην πρόταση των δανειστών; Να αρκεστούμε σε ότι μας έδωσαν οι δανειστές με την τελευταία τους πρόταση ή να αγωνιστούμε μέσα από ένα συντριπτικά πλειοψηφικό ΟΧΙ για ένα καλύτερο αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης;

Επειδή κανένας δεν είναι αφελής για να πιστεύει ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, τα κριτήρια με τα οποία θα πρέπει να τα κρίνουμε νομίζω ότι θα πρέπει να είναι:

Πρώτον, να οδηγούν την οικονομία στην έξοδο από την οικονομική κρίση.

Δεύτερον, και σε σχέση με το πρώτο να υπάρχει μια γενναία αναδιάρθρωση του χρέους ώστε να μην ανακυκλώνεται η κρίση αλλά να βγούμε οριστικά από αυτή.

Τρίτον, τα μέτρα να είναι κοινωνικά δίκαια που σημαίνει ελάφρυνση στους φτωχούς και επιβάρυνση στους πλούσιους.

Όποιος ψηφοφόρος πιστεύει ότι η τελευταία πρόταση των θεσμών – δανειστών εξασφαλίζει αυτά τα κριτήρια είναι υποχρεωμένος να ψηφίσει ΝΑΙ.

Αν όμως διαπιστώνει ότι δεν πληρεί αυτά τα κριτήρια, πράγμα που συμβαίνει, είναι υποχρεωμένος να ψηφίσει ΟΧΙ.

Ακόμα όμως την ψήφο στο ΟΧΙ την επιβάλλει:

- η τρομοκρατία που ασκείται από τα κανάλια αυτές τις μέρες.

- Το γεγονός ότι όλο το πολιτικό κατεστημένο που ευθύνεται γι αυτή την κατάσταση

40 χρόνια τώρα τάσσεται αναφανδόν υπέρ του ΝΑΙ ( Μητσοτάκης, Καραμανλής,

Παπανδρέου, Βενιζέλος κλπ).

- Η απροκάλυπτη παρέμβαση του ξένου παράγοντα στα εσωτερικά μας η οποία φθάνει μέχρι το σημείο να ζητά αλλαγή της κυβέρνησης και την πτώση του Τσίπρα ( Ραχόι, Γκάμπριελ κλπ).


Το σίγουρο είναι ότι και με το ΝΑΙ και με το ΟΧΙ από την επομένη του δημοψηφίσματος ο Ελληνικός λαός θα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις, εντός της Ευρωζώνης με δυνατούς αντιπάλους. Απλά με το ΝΑΙ οι ξένοι και το ντόπιο πολιτικό κατεστημένο θα έχουν επιβάλλει τη θέληση τους μέσω του τρόμου και της οικονομικής ασφυξίας ισχυροποιώντας παραπέρα τη θέση τους.

Με το ΟΧΙ θα πάμε σε διαπραγμάτευση με μια ανανέωση της εντολής, από καλύτερες θέσεις με αξιοπρέπεια και περηφάνια.

Και επειδή όλοι μαζί θα δώσουμε τις μάχες των επόμενων ημερών θα πρέπει να μην μας κυριεύσει, ο διχασμός και οι ακρότητες. Η ενότητα, η αλληλεγγύη, η συνεργασία, είναι τα απαραίτητα στοιχεία όχι μόνο για την αντιμετώπιση των δανειστών αλλά και για το βάθεμα των αλλαγών στην πατρίδα μας για δημοκρατία, διαφάνεια, αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, παραγωγική ανασυγκρότηση.

Ψυχραιμία, λοιπόν, νηφαλιότητα, διάλογος με επιχειρήματα, σεβασμό στην άλλη άποψη, υποταγή του ατομικού στο κοινωνικό συμφέρον.

Καλή ψήφο.

Κορινός 2/7/2015