Κυριε Schäuble
Οι μητέρες του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων ΑμεΑ του Ν.Πιερίας HELLAS με το
διακριτικό τίτλο ΣΤΗΡΙΖΩ, αποφασίσαμε να σας αποστείλουμε αυτή την επιστολή, έχοντας
την πεποίθηση, ότι μπορείτε να μείνετε στην Ιστορία της Ευρώπης ως ο Ηγέτης που θα πραγματώσει την μία και κυρίαρχη ιδεολογία της, αυτή της συμπερίληψης όλων των μελών της, δυνατών και αδυνάτων.
Εμείς οι μητέρες που μεγαλώνουμε παιδιά με αναπηρία, ένα πράγμα
έχουμε μάθει πολύ καλά: όλα τα μέλη της οικογένειας παραμερίζουμε
το Εγώ και λειτουργούμε στο Εμείς, προκειμένου να βρούμε
λειτουργικές και αποτελεσματικές λύσεις ισότιμης συμπερίληψης του
παιδιού μας με αναπηρία στην οικογένεια μας και στην κοινωνία μας.
Το πρώτο βήμα προς την αποδοχή ειναι η αναγνώριση της
κατάστασης και των ορίων, εντός των οποίων μπορούμε να βάλουμε
τους στόχους του παιδιού μας, ακόμα κι αν η αναπηρία του προέρχεται
από δική του ευθύνη.
Πρακτικά αυτό σημαίνει να καταλάβουμε τί μπορεί να κάνει και να το
ενισχύσουμε.
Όταν το παιδί μου έχει κώφωση δεν μπορώ να το πιέζω να μιλήσει.
Αυτό που μπορώ όμως να κάνω είναι να του μάθω έναν εναλλακτικό
τρόπο επικοινωνίας, προσαρμοσμένο στις δικές του δυνατότητες.
Όταν το παιδί μου έχει τυφλότητα δεν μπορώ να το πιέζω να
διαβάσει ένα τυπικό βιβλίο, μπορεί όμως να μάθει να διαβάζει, αν αυτό
είναι γραμμένο με τη γραφή Braille.
Όταν το παιδί μου έχει παραπληγία ή τετραπληγία δεν μπορώ να το
πιέζω να περπατήσει, μπορώ όμως να του παρέχω εναλλακτικές λύσεις
μετακίνησης: αμαξίδιο αυτοκινούμενο ή αμαξίδιο που θα το συνοδεύω
εγώ. Ποτέ όμως δε θα του στερήσω την κοινωνική ζωή.
Ρόλος ζωής του κάθε Γονέα είναι να γίνει η γέφυρα που θα οδηγήσει
το παιδί του στην αυτονομία. Κάποια παιδιά το καταφέρνουν, κάποια
όμως όχι. Ο γονέας όμως ποτέ δεν παραιτείται απο το Όνειρο του.
Οι αρχές που διέπουν την οικογένεια, προσομοιάζουν με τις Αρχές
της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως είναι διατυπωμένες στην Ιδρυτική
Συνθήκη της), δηλαδή όλα τα μέλη οφείλουν να διευκολύνουν στην
εκπλήρωση της αποστολής της και να μην θέτουν σε κίνδυνο την
πραγματοποίηση των στόχων της Ένωσης. Επομένως παραμερίζουν το
Εγώ και εργάζονται στο Εμείς. Όλα τα μέλη της Ένωσης και κυρίως τα
δυνατά, οφείλουν ν' αγκαλιάσουν κάθε αδύναμο μέλος μέχρι την
πραγμάτωση της αυτονομίας του, γκρεμίζοντας όλα τα εμπόδια και
ενισχύοντας τις δυνάμεις του.
Η αναπηρία μπορεί να σημαίνει ανυπέρβλητο εμπόδιο ή δύναμη
ψυχής! Εσείς επιλέξατε το δεύτερο, γι’ αυτό αποτελείτε παράδειγμα
προς μίμηση των ΑμεΑ. Επίσης ως πρωταγωνιστής των
διαπραγματεύσεων για την ενοποίηση της Δυτικής με την Ανατολική
Γερμανία, έχετε την γνώση, την στρατηγική και την εμπειρία μίας
ένωσης.
Μήπως ήρθε η ώρα κ. Schäuble να επιλέξετε εσείς τον τρόπο που ο
Ιστορικός του μέλλοντος θα αναφέρει το όνομά σας;
Θα μας επιτρέψετε να κλείσουμε με τούτο:
Αν όλα τα παιδιά (λαοί) στη γη ειναι Άγγελοι, τότε τα φτερά είναι οι
ικανότητες του καθενός. Κάποιοι έχουν μικρότερα φτερά και νοιώθουν
διαφορετικοί. Παρ’ όλα αυτά μπορούν κι εκείνα ν' ανέβουν ψηλά,
απλώς χρειάζονται δίπλα τους κάποιους για να τους μάθουν τον τρόπο
πώς ν’ άνοιγουν τα φτερά τους και να πετούν όλο και πιο ψηλά!
Οι μητέρες των παιδιών με αναπηρία του ΣΤΗΡΙΖΩ
http://lefteria.blogspot.gr/
Εμείς οι μητέρες που μεγαλώνουμε παιδιά με αναπηρία, ένα πράγμα
έχουμε μάθει πολύ καλά: όλα τα μέλη της οικογένειας παραμερίζουμε
το Εγώ και λειτουργούμε στο Εμείς, προκειμένου να βρούμε
λειτουργικές και αποτελεσματικές λύσεις ισότιμης συμπερίληψης του
παιδιού μας με αναπηρία στην οικογένεια μας και στην κοινωνία μας.
Το πρώτο βήμα προς την αποδοχή ειναι η αναγνώριση της
κατάστασης και των ορίων, εντός των οποίων μπορούμε να βάλουμε
τους στόχους του παιδιού μας, ακόμα κι αν η αναπηρία του προέρχεται
από δική του ευθύνη.
Πρακτικά αυτό σημαίνει να καταλάβουμε τί μπορεί να κάνει και να το
ενισχύσουμε.
Όταν το παιδί μου έχει κώφωση δεν μπορώ να το πιέζω να μιλήσει.
Αυτό που μπορώ όμως να κάνω είναι να του μάθω έναν εναλλακτικό
τρόπο επικοινωνίας, προσαρμοσμένο στις δικές του δυνατότητες.
Όταν το παιδί μου έχει τυφλότητα δεν μπορώ να το πιέζω να
διαβάσει ένα τυπικό βιβλίο, μπορεί όμως να μάθει να διαβάζει, αν αυτό
είναι γραμμένο με τη γραφή Braille.
Όταν το παιδί μου έχει παραπληγία ή τετραπληγία δεν μπορώ να το
πιέζω να περπατήσει, μπορώ όμως να του παρέχω εναλλακτικές λύσεις
μετακίνησης: αμαξίδιο αυτοκινούμενο ή αμαξίδιο που θα το συνοδεύω
εγώ. Ποτέ όμως δε θα του στερήσω την κοινωνική ζωή.
Ρόλος ζωής του κάθε Γονέα είναι να γίνει η γέφυρα που θα οδηγήσει
το παιδί του στην αυτονομία. Κάποια παιδιά το καταφέρνουν, κάποια
όμως όχι. Ο γονέας όμως ποτέ δεν παραιτείται απο το Όνειρο του.
Οι αρχές που διέπουν την οικογένεια, προσομοιάζουν με τις Αρχές
της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως είναι διατυπωμένες στην Ιδρυτική
Συνθήκη της), δηλαδή όλα τα μέλη οφείλουν να διευκολύνουν στην
εκπλήρωση της αποστολής της και να μην θέτουν σε κίνδυνο την
πραγματοποίηση των στόχων της Ένωσης. Επομένως παραμερίζουν το
Εγώ και εργάζονται στο Εμείς. Όλα τα μέλη της Ένωσης και κυρίως τα
δυνατά, οφείλουν ν' αγκαλιάσουν κάθε αδύναμο μέλος μέχρι την
πραγμάτωση της αυτονομίας του, γκρεμίζοντας όλα τα εμπόδια και
ενισχύοντας τις δυνάμεις του.
Η αναπηρία μπορεί να σημαίνει ανυπέρβλητο εμπόδιο ή δύναμη
ψυχής! Εσείς επιλέξατε το δεύτερο, γι’ αυτό αποτελείτε παράδειγμα
προς μίμηση των ΑμεΑ. Επίσης ως πρωταγωνιστής των
διαπραγματεύσεων για την ενοποίηση της Δυτικής με την Ανατολική
Γερμανία, έχετε την γνώση, την στρατηγική και την εμπειρία μίας
ένωσης.
Μήπως ήρθε η ώρα κ. Schäuble να επιλέξετε εσείς τον τρόπο που ο
Ιστορικός του μέλλοντος θα αναφέρει το όνομά σας;
Θα μας επιτρέψετε να κλείσουμε με τούτο:
Αν όλα τα παιδιά (λαοί) στη γη ειναι Άγγελοι, τότε τα φτερά είναι οι
ικανότητες του καθενός. Κάποιοι έχουν μικρότερα φτερά και νοιώθουν
διαφορετικοί. Παρ’ όλα αυτά μπορούν κι εκείνα ν' ανέβουν ψηλά,
απλώς χρειάζονται δίπλα τους κάποιους για να τους μάθουν τον τρόπο
πώς ν’ άνοιγουν τα φτερά τους και να πετούν όλο και πιο ψηλά!
Οι μητέρες των παιδιών με αναπηρία του ΣΤΗΡΙΖΩ
http://lefteria.blogspot.gr/