«Η φάρμα των ζώων»
Τζορτζ Όργουελ
Τη δεκαετία του ’60 η κατηγορία των γονέων σε σχολείο της Νέας Υόρκης ήταν ομόφωνη: «Ο Όργουελ είναι κομμουνιστής». Το αξεπέραστο μυθιστόρημα προκαλεί το μίσος των εξουσιών, καθώς αποτελεί μια απροκάλυπτη αλληγορία της διαφθοράς των καθεστώτων, και πιο συγκεκριμένα του σταλινικού.
«Ο φύλακας στη σίκαλη»
Τζ. Ντ. Σάλιντζερ
Το 1963 γονείς στο Οχάιο απαίτησαν την απαγόρευση του μυθιστορήματος χαρακτηρίζοντάς το «άσεμνο» και «μη λευκό». Το 1988, το βιβλίο του αντισυμβατικού Σάλιντζερ κατηγορήθηκε για «βλασφημία» και ότι «υπονόμευε την ηθική», ενώ άλλοι έκριναν ότι είναι «πολύ βρόμικο» για τα παιδιά τους.
«Άνθρωποι και ποντίκια»
Τζον Στάινμπεκ
Το 1989 γονείς ξεσηκώθηκαν επειδή τα παιδιά τους διάβαζαν Στάινμπεκ. Ο λόγος ήταν όχι μόνο επειδή «φημίζεται για τη μη επιχειρηματική του στάση», αλλά και επειδή «ο πατριωτισμός του ήταν αμφίβολος». Κατηγορήθηκε επίσης για «βλασφημία», για «νοσηρά και καταθλιπτικά θέματα» αλλά και επειδή «δεν αντανακλά τις παραδοσιακές αξίες». Το 2007 ένας πατέρας ισχυρίστηκε ότι το περιεχόμενο «υποτιμά τους Αφροαμερικανούς, τις γυναίκες και τα άτομα με αναπτυξιακά προβλήματα». Το βιβλίο γράφτηκε το 1937 και μιλά για τους ανθρώπους που καταστρέφονται από την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς αλλά και τον φόβο για το μέλλον.
«Αποχαιρετισμός στα όπλα»
Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Το αριστούργημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ χαρακτηρίστηκε από γονείς ως «sex novel» το 1980.
«Στη φωλιά του κούκου»
Κεν Κέσεϊ
Το 1974 γονείς μήνυσαν το σχολείο των παιδιών τους επειδή το βιβλίο τού Κέσεϊ «δοξάζει την εγκληματική δράση, έχει την τάση να διαφθείρει τους νέους, περιέχει πορνογραφία, βία, βασανιστήρια, θάνατο και υποτιμά τον άνθρωπο». Εν έτει 2000 γονείς κατηγόρησαν τους καθηγητές «ότι επιλέγουν σκουπίδια για να διαβάζουν οι μαθητές τους». Το μυθιστόρημα έγινε ταινία με πρωταγωνιστές τον Τζακ Νίκολσον και τη Λουίζ Φλέτσερ, προτάθηκε για εννιά Όσκαρ και κέρδισε πέντε.
«Αγαπημένη»
Τόνι Μόρισον
Η γονική συναίνεση ήταν απαραίτητη σε κάποια σχολεία πριν διαβαστεί το μυθιστόρημα της Τόνι Μόρισον. Το βιβλίο κατηγορήθηκε και απαγορεύτηκε σε κάποια σχολεία επειδή τα θέματα που θίγονταν σ’ αυτό περιστρέφονταν γύρω από «το σεξ, τη βία, τον ρατσισμό, ενώ η γλώσσα δεν ήταν η κατάλληλη για εκπαιδευτικό υλικό».
«Οδυσσέας»
Τζέιμς Τζόυς
Το μυθιστόρημα του Ιρλανδού συγγραφέα απαγορεύτηκε ρητά στην Αγγλία (1929), κάηκε στην Αμερική (1918), στην Ιρλανδία, στον Καναδά (1922), αλλά και στην Αγγλία (1923).
«Λολίτα»
Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ
Απαγορεύτηκε ως «άσεμνο» στη Γαλλία και στην Αγγλία την περίοδο 1956-1959, στην Αργεντινή το 1959 αλλά και στη Νέα Ζηλανδία το 1960. Το 2006 ζητήθηκε από δικηγόρο να εξετάσει εάν πληροί τον ορισμό «ακατάλληλο για ανηλίκους» έτσι όπως το όριζε το αμερικανικό κράτος. Κατηγορήθηκε επίσης επειδή παρουσίαζε θέματα «παιδεραστίας» και «αιμομιξίας».
«Καθώς ψυχορραγώ»
Ουίλιαμ Φόκνερ
Απαγορεύτηκε με τις κατηγορίες ότι περιέχει «προσβλητικά και άσεμνα αποσπάσματα με θέμα την άμβλωση» αλλά και ότι «αμφισβητεί το όνομα και την ύπαρξη Θεού». Κατηγορήθηκε επίσης για «βωμολοχίες» αλλά και για το σημείο στο οποίο αναφέρεται στον αυνανισμό.
«Εν ψυχρώ»
Τρούμαν Καπότε
Η διαμάχη ξεκίνησε το 1999 σ’ ένα λύκειο στη Savvanah όταν ένας γονιός διαμαρτυρήθηκε ότι το βιβλίο περιέχει «σεξ, βία και ακατάλληλη γλώσσα». Απαγορεύτηκε, αλλά για λίγο, καθώς σημειώθηκαν διαμαρτυρίες.
«Το κουρδιστό πορτοκάλι»
Άντονι Μπέρτζες
Η πρώτη λογοκρισία σημειώθηκε το 1973 όταν ένας βιβλιοπώλης στη Γιούτα συνελήφθη για την πώλησή του. Τέσσερα χρόνια αργότερα, θα αφαιρεθεί από τα γυμνάσια της Μασαχουσέτης λόγω της «απαράδεκτης γλώσσας» που χρησιμοποιεί ο Μπέρτζες.
«Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ»
Φράνσις Σ. Φίτζεραλντ
Κατηγορήθηκε το 1987 για τη «γλώσσα αλλά και τις σεξουαλικές αναφορές του».
Και η λίστα δεν τελειώνει εδώ. Τα συμπεράσματα δικά σας.