Ο αστισμός στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
Παρακολουθούμε, όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, μια απίστευτη κινητικότητα του αστισμού, που με κάθε μέσο προσπαθεί να κρατήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων σε μια χώρα που αποτελεί και υπόδειγμα άγριας νεοφιλελεύθερης διαχείρισης μέσω του χρέους και πείραμα αντοχής της κοινωνίας στην πολιτική του σοκ.
Το πρώτο μεγάλο σχέδιό του ήταν να εξαρθρωθεί η Χρυσή Αυγή, αφού δεν μπόρεσε να ενσωματωθεί, και να επιστρέψουν οι ψηφοφόροι της στην κοίτη τους, στη ΝΔ. Σε αντάλλαγμα τους χαρίζουν ακροδεξιά ατζέντα και φυλακή στους κλέφτες, που είναι το βασικό τους σύνθημα.
Η δικαιοσύνη δουλεύει στο φουλ, με συνεχή «ανακάλυψη» σκανδάλων. Στην πραγματικότητα στέλνουν στη φυλακή το παλιό πολιτικό προσωπικό και διαλύουν μηχανισμούς διαπλοκής που δεν έχουν πλέον αξία χρήσης.
Ταυτόχρονα ανακηρύσσουν σε υπ’ αριθμόν ένα εχθρό της κοινωνίας την τρομοκρατία. Καλλιεργούν το φόβο από αόριστες απειλές, συνεχίζουν τη ρατσιστική και αντιμεταναστευτική πολιτική, “αντιμάχονται” τον ρατσισμό χωρίς αντιρατσιστικό νόμο, για περισσότερο από ένα χρόνο πορεύονται έχοντας ακυρώσει ψηφισμένο νόμο για την ιθαγένεια των παιδιών χωρίς νέο νόμο, ενώ προς τέρψη ολόκληρης της δεξιάς πολυκατοικίας αφαιρούν το δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες.
Την ίδια στιγμή, η συγκυβέρνηση αλλάζει πανικόβλητη νόμους παραμονές των εκλογών, προκειμένου να αποτρέψει την εκλογική καταστροφή, ενώ οι σπασμωδικές κινήσεις με την καθιέρωση του σταυρού στις Ευρωεκλογές οδηγεί σε ναυάγιο την «Ελιά» του Βενιζέλου. Να όμως που βρέθηκε ήδη η εναλλακτική, την επόμενη κιόλας ημέρα. Μια λύση που πρόβαλε ως «ποτάμι».
Είναι φανερό ότι ο αστισμός βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Θα επινοήσει οτιδήποτε μπορεί να ανακόψει το ρεύμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Η συνταγή Σταύρου Θοδωράκη, μια συνταγή μεταπολιτικής, μια κίνηση παραδοχής ότι το πολιτικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει και με το παρόν πολιτικό προσωπικό του δεν μπορεί ούτε να εμπνεύσει, ούτε να υπερβεί την κρίση του, δείχνει αφενός τα όρια και αφετέρου τον τυχοδιωκτισμό του.
Το γεγονός ότι το «ποτάμι» και ο «εμπνευστής» του προέρχονται από το πιο καθεστωτικό ιδιωτικό κανάλι της χώρας, αποδεικνύει επιπλέον ότι όταν η κρισιμότητα των στιγμών το απαιτεί, οι μάσκες πέφτουν και τα προσχήματα καταρρίπτονται. Ο αντιστασιακός δημοσιογράφος πολύ γρήγορα εξαργύρωσε την απαγορευμένη εκπομπή για το Φαρμακονήσι. Αλλά και ποιος αντιστασιακός; Έτσι κι αλλιώς, αντί να ερευνήσει αν έγινε απώθηση, ο Θεοδωράκης μας ενημέρωσε για το πώς έγινε ...η διάσωση των μεταναστών.