Το τελευταίο διάστημα, διάφορες μορφές αλληλεγγύης ξεπηδούν πρωτοβουλιακά από δήμους και κοινότητες για να καλύψουν το κενό που αφήνει η Πολιτεία. Μπορεί να μη θέτουν εξαρχής τις πιο γερές βάσεις για την δημιουργία ή την εξέλιξή τους, βάζουν όμως εμφατικά στην ατζέντα το ζήτημα της εναλλακτικής αντιμετώπισης της κρίσης, ανοίγουν κύκλους συζητήσεων ή ακόμα και έμπνευσης γύρω από αυτό. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι το πρόγραμμα "Οικογένειες αγκαλιάζουν Οικογένειες" του Δήμου Βέροιας. Ο δήμος δημιούργησε μια βάση δεδομένων στην οποία καταχωρίζονται οι οικογένειες ή τα πρόσωπα που ζητούν βοήθεια και εκείνες που ενδιαφέρονται να την προσφέρουν. Η επαφή δίνεται μέσω κοινωνικού λειτουργού, χωρίς να είναι απαραίτητο να έρθουν σε μεταξύ τους επαφή. Η ανάδοχη οικογένεια που έχει -κατά κάποιον τρόπο- αναλάβει τη στήριξη κάποιας άλλης μπορεί να πληρώνει τα λειτουργικά έξοδα ή ακόμα και να παρέχει τις υπηρεσίες της (π.χ. ένας εκπαιδευτικός θα κάνει δωρεάν μαθήματα σε παιδιά).
Ο δήμος δημιούργησε μια βάση δεδομένων στην οποία καταχωρίζονται οι οικογένειες ή τα πρόσωπα που ζητούν βοήθεια και εκείνες που ενδιαφέρονται να την προσφέρουν
Από το Πάσχα που εγκαινιάστηκε το πρόγραμμα μέχρι τώρα, τετρακόσιες πενήντα οικογένειες έκαναν αίτηση για βοήθεια, αριθμός ενδεικτικός του μεγέθους της κρίσης. Μάλιστα πολλές από αυτές ήδη απολαμβάνουν άλλες υπηρεσίες κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως δημοτικά ιατρεία, κοινωνικά παντοπωλεία κ.λπ.
Από την άλλη, μόνο πέντε οικογένειες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Οι οργανωτές του προγράμματος παραμένουν αισιόδοξοι ωστόσο και περιμένουν καλύτερα αποτελέσματα δίνοντας έμφαση στην επιπλέον προβολή του εγχειρήματος. Βέβαια, η πολύ μικρή ανταπόκριση στο κάλεσμα για βοήθεια έχει δύο απολήξεις. Από τη μία, φαίνεται ότι η κρίση είναι τόσο βαθιά που δεν επιτρέπει στην πλειοψηφική μερίδα του πληθυσμού να παρέχει οποιασδήποτε μορφής χρηματική αρωγή. Έτσι γίνεται σαφές ότι πρέπει να "ανακαλυφθούν" άλλες μορφές αλληλεγγύης, που να μπορούν να είναι πιο αποτελεσματικές. Από την άλλη, είναι ίσως πιθανό η κοινωνία, για διάφορους λόγους, να μην έχει τη θέληση να συμμετάσχει σε τέτοιες δράσεις. Και δυστυχώς, όσο καλή κι αν είναι η πρόθεση του εκάστοτε δήμου, αυτό το θέμα δεν αντιμετωπίζεται μόνο με επιπλέον ενημέρωση.
Σε κάθε περίπτωση, όσο βαθαίνει η κρίση τόσο θα ξεπηδούν τέτοιες πρωτοβουλίες. Μερικές από αυτές μπορεί να μην τις φανταζόμασταν καν. Όλη η ιστορία με την αλληλεγγύη, όμως, έχει να κάνει με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, που αναγκάζεται να βρει τρόπους για να αντισταθεί στην εξαθλίωση.
Από την Αυγή