Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος / Fosphotos
«Περιέγραψε με το δικό του τρόπο» πως όλες οι πολιτικές δυνάμεις στη Βουλή πλην της Χρυσής Αυγής τηρούν απαρέγκλιτα το Σύνταγμα, σχολιάζει ο Προκόπης Παυλόπουλος αναφορικά με τη δήλωση Δένδια περί «μετάβασης του ΣΥΡΙΖΑ στη νομιμότητα». Ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή διαμηνύει ότι ιδίως σε αυτήν τη συγκυρία οι υψηλοί τόνοι βλάπτουν, εκφράζει την ανησυχία του για τα τελευταία «χωρίς όρια» κρούσματα βίας τα οποία «πρέπει να μπουν στο περιθώριο» και χαρακτηρίζει τις πολυάριθμες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου της τρικομματικής κυβέρνησης συνταγματικές επί της ουσίας.
Του Βασίλη Κωστούλα
Θεωρείτε βάσιμη τη θέση του υπουργού Δημόσιας Τάξης σύμφωνα με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ συσχετίζεται με την ανομία και δη την τρομοκρατία;
Δεν υπάρχει τέτοια σύνδεση. Ο κ. Δένδιας, μπορούσε βέβαια να το πει διαφορετικά αλλά ο καθένας έχει τον τρόπο του, δεν συνδέει σε καμία περίπτωση το ΣΥΡΙΖΑ ούτε με την τρομοκρατία ούτε με την ανομία. Αυτό που περιγράφει με το δικό του τρόπο ο κ. Δένδιας είναι ότι αυτήν την ώρα υπάρχει μία ομοψυχία όλων των πολιτικών δυνάμεων της Βουλής - με εξαίρεση ενδεχομένως κάποιους οι οποίοι ούτως ή άλλως με δική τους δήλωση βρίσκονται εκτός δημοκρατικών διαδικασιών, διότι έχουν μία ιδεολογία η οποία προσιδιάζει στα ναζιστικά πρότυπα (αν δεν τα έχουν γενικότερα ως βάση της ιδεολογίας τους) - στην απαρέγκλιτη τήρηση του Συντάγματος και της νομιμότητας, στην ευθεία τοποθέτηση εναντίον της τρομοκρατίας ως δραστηριότητας η οποία ευθέως υπονομεύει όχι μόνο τη δημοκρατία αλλά και το ίδιο το κοινωνικό σύνολο.
Άρα, θα χαρακτηρίζατε απλώς ατυχή τη διατύπωση Δένδια περί «μετάβασης του ΣΥΡΙΖΑ στη νομιμότητα»;
Ξέρετε κάτι, έμαθα στη ζωή μου να σέβομαι όλες τις απόψεις και όχι να τις κρίνω. Γιατί και οι κρίνοντες κρίνονται. Επομένως, και επειδή αφορά ένα συνάδελφό μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα κι έναν άνθρωπο που εκτιμώ ιδιαίτερα διότι τον έχω ζήσει από τα πρώτα κοινοβουλευτικά του χρόνια και ξέρω ότι έχει πολλές ικανότητες, υψηλό ήθος και πολλή μόρφωση, προτιμώ να μείνω σε αυτά που σας είπα. Δεν μ΄ αρέσει να ασκώ κριτική στους άλλους, στο κάτω κάτω της γραφής δεν ξέρω με ποιο δικαίωμα θα το έκανα αυτό.
Ποια είναι η γνώμη σας για το περιβόητο βίντεο με τις δηλώσεις του βουλευτή Διαμαντόπουλου το οποίο διακίνησε η ΝΔ;
Ως βουλευτής κάνω την κοινοβουλευτική δουλειά μου. Δεν είμαι εδώ για να κρίνω πράγματα τα οποία αφορούν τη δουλειά άλλων, δεδομένου ότι εκείνοι κάνουν τη δουλειά τους και αξιολογούνται γι’ αυτό. Άλλωστε, δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο κάνουν αυτή τη δουλειά. Σκεφτείτε επίσης ότι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, ένας βουλευτής που έχει τόσα καθήκοντα και τόσο βάρος ευθύνης στο μέτρο που του αναλογεί για να κάνει τη δουλειά του απέναντι σε μια κοινωνία η οποία χειμάζεται δεν θα πρέπει να αναλώνεται σε καμία περίπτωση με τέτοια πράγματα.
Αντιλαμβάνεστε όμως ότι όλα αυτά δεν είναι προσωπικά ζητήματα, αλλά εντάσσονται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης πολιτικής στρατηγικής. Ουσιαστικά, αυτήν ακριβώς τη στρατηγική σας καλώ να σχολιάσετε.
Δεν υπάρχει καμία ευρύτερη στρατηγική. Εγώ ξέρω ότι η ΝΔ, από τη βάση της ιδεολογίας της, από το ύφος που έχει επιδείξει όλα αυτά τα χρόνια, πάντοτε έπραττε σύμφωνα με εκείνα τα οποία επιβάλλουν οι θεσμοί. Αν καμιά φορά υπάρχουν αστοχίες προς αυτήν την κατεύθυνση - και δεν αναφέρομαι στη συγκεκριμένη περίπτωση, υποθετικά μιλώ - αυτό οφείλεται σε κακούς χειρισμούς. Σε καμία περίπτωση όμως δεν υπάρχει κάποια ευρύτερη στρατηγική. Αυτή τη στιγμή η μόνη στρατηγική της ΝΔ είναι να θίξει τα προβλήματα στο βάθος τους και κυρίως να τα επιλύσει. Μην ξεχνάτε υπό ποιες συνθήκες η ΝΔ έχει αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου. Ας μείνουμε σε αυτό. Το θεωρώ πολύ σοβαρότερο. Δεν συνήθιζα ποτέ να κάνω κριτική σε άλλα πράγματα, είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ.
Αρκετοί ανησυχούν για το πολωμένο κλίμα το οποίο διαμορφώνεται στην πολιτική σκηνή αυτό το διάστημα. Δικαίως, θεωρείτε;
Κι εγώ ανησυχώ, διότι θεωρώ ότι αυτό το οποίο πρέπει να επιδείξουμε όλοι είναι ένα αίσθημα ευθύνης. Να δείξουμε στον κόσμο, γιατί ο καθένας παίρνει το βάρος της ευθύνης του γιατί φτάσαμε ως εδώ, ότι συμμεριζόμαστε αυτήν την κατάσταση και θα κάνουμε τα πάντα για να βγούμε από αυτήν την κρίση. Και επειδή ξεκινάει ένας κρίσιμος θεσμός στη Βουλή αυτές τις μέρες, η κοινοβουλευτική επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης σχετικά με την αναζήτηση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών του κ. Παπακωνσταντίνου και γενικότερα γύρω από τη λίστα Λαγκάρντ ή αλλιώς λίστα Φαλσιανί, θέλω να πως προς κάθε κατεύθυνση ότι πρέπει να δούμε την ουσία. Διότι τα διαδικαστικά δεν έχουν κανένα νόημα και αν δίνουμε προς τα έξω την εικόνα ότι αναλωνόμαστε με τέτοιου είδους λεπτομέρειες, τότε από εκεί και πέρα ευτελίζουμε βασικές αρμοδιότητες της Βουλής. Δεν θα φταίνε πλέον οι αρμοδιότητες τις οποίες ανέθεσε το Σύνταγμα στη Βουλή, αλλά θα φταίνε εκείνοι οι οποίοι πραγματικά δίνουν σημασία στη λεπτομέρεια. Το ζητούμενο είναι να βρούμε την αλήθεια και όχι να δούμε τι διαδικαστικά εμπόδια θα βάλουμε σε κάθε περίπτωση. Το φέρνω ως παράδειγμα για το γεγονός ότι οι υψηλοί τόνοι βλάπτουν γενικότερα, τη στιγμή που κάθε άνθρωπος κοιτάζει το μεγάλο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει σε μια κοινωνία στα πρόθυρα της έκρηξης.
Ως πρώην αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή, έχετε εμπειρία γύρω από ζητήματα δημόσιας τάξης. Ποιο είναι το δικό σας ένστικτο για όλα αυτά τα τελευταία περιστατικά, ιδίως τους πυροβολισμούς στη Συγγρού και την έκρηξη στο Mall;
Δεν ξέρω πόσο συνδέονται τα δύο μεταξύ τους, αλλά το ένα είναι πιο ανησυχητικό από το άλλο - ιδίως το δεύτερο. Αλλά γενικότερα θα ήθελα να σας πω ότι η τρομοκρατία προσαρμόζεται, ας το πω έτσι, στους καιρούς. Κάθε συγκυρία έχει την τρομοκρατία που της αναλογεί. Αυτό το οποίο με ανησυχεί ιδιαίτερα στην περίπτωση της τρομοκρατικής ενέργειας στο εμπορικό κέντρο είναι το γεγονός ότι πιθανότατα να βρισκόμαστε μπροστά σε ανθρώπους που δεν έχουν καμιά ιδεολογία τρομοκρατίας - ΑΝ υπάρχει ιδεολογία τρομοκρατίας, γιατί είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι καμία τρομοκρατική δραστηριότητα δεν μπορεί να στηρίζεται σε ιδεολογία. Αυτό το χτύπημα έχει να κάνει με ανθρώπους οι οποίοι όχι μόνο δεν έχουν την παραμικρή ιδεολογία, αλλά προσπαθούν μέσα από τη βλάβη την οποία θα προκαλέσουν στη δημοκρατία και στο κοινωνικό σύνολο να αναπτύξουν ιδεολογία. Είναι διπλά καταστροφική η πορεία τους, και σε ό,τι αφορά τους ίδιους (αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα) καθώς προσπαθούν να διαμορφώσουν ιδεολογικό υπόβαθρο μέσα από τις πράξεις που κάνουν για να δείξουν στην κοινωνία ότι είναι κάποιοι και μάχονται εναντίον του καθεστώτος που οδήγησε την κοινωνία ως εδώ που την οδήγησε, και επειδή επιχειρούν να προκαλέσουν την κοινωνική έκρηξη. Τέτοιου είδους θρασύτατες και χωρίς όρια ενέργειες μπορούν να έχουν πολλαπλές συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο. Βρισκόμαστε μπροστά σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν όρια και αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης στον οποίο καταλήγει κανείς όταν μελετά τη ψυχολογία αυτών των ανθρώπων είναι η ομόθυμη καταδίκη όλων. Η περιφρόνηση. Το καλύτερο όπλο για να αμυνθεί και η δημοκρατία και η κοινωνία, από όσους απεργάζονται τον ευτελισμό των δημοκρατικών θεσμών ή την κοινωνική έκρηξη, είναι να αισθάνονται ότι έχουν απέναντι σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, ανεξαρτήτως ιδεολογίας.
Μια και λόγω ακαδημαϊκής ιδιότητας έχετε μία ιδιαίτερη ευαισθησία σε ανάλογα θέματα, δεν δημιουργεί κατά τη γνώμη σας θεσμικό, δημοκρατικό ζήτημα η άσκηση πολιτικής από την κυβέρνηση μέσω πράξεων νομοθετικού περιεχομένου;
Δεν νομίζω ότι η κυβέρνηση το κάνει αυτό επειδή το θέλει. Τώρα, θα σας μιλήσω με την πανεπιστημιακή μου ιδιότητα. Το άρθρο 44 υπαγορεύει ότι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου βγαίνουν σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικώς επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Από τη στιγμή που φτάσαμε δυστυχώς στο σημείο, γιατί εδώ μας έφεραν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου – Παπαδήμου, να μας ζητούν συγκεκριμένα πράγματα, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και ενόψει συγκεκριμένων χρονικών στιγμών για την εκταμίευση σημαντικών ποσών, απαραίτητων για την ελληνική οικονομία, από τη στιγμή που δεν σου αφήνουν κανένα περιθώριο σε ό,τι αφορά τη θεσμοθέτηση συγκεκριμένων πραγμάτων, θα διακινδύνευει κανείς να μην το κάνει; Έπειτα, είναι ή δεν είναι έκτακτη περίσταση εξαιρετικώς επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης αυτό; Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι ευτυχής, κάθε άλλο, λυπάμαι ειλικρινά γιατί το έχω ζήσει αυτό το πράγμα, να νομοθετεί η Βουλή με βάση τις απαιτήσεις της τρόικας, που είναι και εσφαλμένες απαιτήσεις όπως φάνηκε άλλωστε από την ομολογία της ίδιας της κ. Λαγκάρντ, για να μην πάω στις δηλώσεις του κ. Μπλανσάρντ. Αλλά δυστυχώς εδώ έφτασαν τη χώρα και τώρα αυτή η κυβέρνηση αγωνίζεται να τη βγάλει από αυτό το τέλμα. Όταν λοιπόν είναι κάτι απαραίτητο να γίνει με τίμημα την ενδεχόμενη πτώχευση της χώρας, τότε θεσμικά δεν παραβιάζουμε το άρθρο 44 του Συντάγματος. Λυπάμαι όμως ως πολίτης για το γεγονός ότι η χώρα έφτασε σε αυτό το σημείο, να ασκείται υπό αυτούς τους όρους η νομοθετική εξουσία για να μην πτωχεύσει και τυπικά η χώρα. Και αυτή είναι νομίζω μια διαπίστωση που θα την έκανε οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, αν έβαζε το χέρι στην καρδιά. Κατά τα άλλα, όλοι μας θα θέλαμε να νομοθετούμε όπως νομοθετούσαμε πριν από το 2009, όταν έζησα κι εγώ ως υπουργός τη Βουλή σε άλλες στιγμές και φυσικά με άλλα πρόσωπα, τα οποία είχαν περισσότερη συναίσθηση ευθύνης, και μιλώ για ακραίες περιπτώσεις στη Βουλή, δεν γενικεύω φυσικά, αλλά θα πρέπει και αυτό να μας ανησυχεί.
Θεωρείτε βάσιμη τη θέση του υπουργού Δημόσιας Τάξης σύμφωνα με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ συσχετίζεται με την ανομία και δη την τρομοκρατία;
Δεν υπάρχει τέτοια σύνδεση. Ο κ. Δένδιας, μπορούσε βέβαια να το πει διαφορετικά αλλά ο καθένας έχει τον τρόπο του, δεν συνδέει σε καμία περίπτωση το ΣΥΡΙΖΑ ούτε με την τρομοκρατία ούτε με την ανομία. Αυτό που περιγράφει με το δικό του τρόπο ο κ. Δένδιας είναι ότι αυτήν την ώρα υπάρχει μία ομοψυχία όλων των πολιτικών δυνάμεων της Βουλής - με εξαίρεση ενδεχομένως κάποιους οι οποίοι ούτως ή άλλως με δική τους δήλωση βρίσκονται εκτός δημοκρατικών διαδικασιών, διότι έχουν μία ιδεολογία η οποία προσιδιάζει στα ναζιστικά πρότυπα (αν δεν τα έχουν γενικότερα ως βάση της ιδεολογίας τους) - στην απαρέγκλιτη τήρηση του Συντάγματος και της νομιμότητας, στην ευθεία τοποθέτηση εναντίον της τρομοκρατίας ως δραστηριότητας η οποία ευθέως υπονομεύει όχι μόνο τη δημοκρατία αλλά και το ίδιο το κοινωνικό σύνολο.
Άρα, θα χαρακτηρίζατε απλώς ατυχή τη διατύπωση Δένδια περί «μετάβασης του ΣΥΡΙΖΑ στη νομιμότητα»;
Ξέρετε κάτι, έμαθα στη ζωή μου να σέβομαι όλες τις απόψεις και όχι να τις κρίνω. Γιατί και οι κρίνοντες κρίνονται. Επομένως, και επειδή αφορά ένα συνάδελφό μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα κι έναν άνθρωπο που εκτιμώ ιδιαίτερα διότι τον έχω ζήσει από τα πρώτα κοινοβουλευτικά του χρόνια και ξέρω ότι έχει πολλές ικανότητες, υψηλό ήθος και πολλή μόρφωση, προτιμώ να μείνω σε αυτά που σας είπα. Δεν μ΄ αρέσει να ασκώ κριτική στους άλλους, στο κάτω κάτω της γραφής δεν ξέρω με ποιο δικαίωμα θα το έκανα αυτό.
Ποια είναι η γνώμη σας για το περιβόητο βίντεο με τις δηλώσεις του βουλευτή Διαμαντόπουλου το οποίο διακίνησε η ΝΔ;
Ως βουλευτής κάνω την κοινοβουλευτική δουλειά μου. Δεν είμαι εδώ για να κρίνω πράγματα τα οποία αφορούν τη δουλειά άλλων, δεδομένου ότι εκείνοι κάνουν τη δουλειά τους και αξιολογούνται γι’ αυτό. Άλλωστε, δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο κάνουν αυτή τη δουλειά. Σκεφτείτε επίσης ότι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, ένας βουλευτής που έχει τόσα καθήκοντα και τόσο βάρος ευθύνης στο μέτρο που του αναλογεί για να κάνει τη δουλειά του απέναντι σε μια κοινωνία η οποία χειμάζεται δεν θα πρέπει να αναλώνεται σε καμία περίπτωση με τέτοια πράγματα.
Αντιλαμβάνεστε όμως ότι όλα αυτά δεν είναι προσωπικά ζητήματα, αλλά εντάσσονται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης πολιτικής στρατηγικής. Ουσιαστικά, αυτήν ακριβώς τη στρατηγική σας καλώ να σχολιάσετε.
Δεν υπάρχει καμία ευρύτερη στρατηγική. Εγώ ξέρω ότι η ΝΔ, από τη βάση της ιδεολογίας της, από το ύφος που έχει επιδείξει όλα αυτά τα χρόνια, πάντοτε έπραττε σύμφωνα με εκείνα τα οποία επιβάλλουν οι θεσμοί. Αν καμιά φορά υπάρχουν αστοχίες προς αυτήν την κατεύθυνση - και δεν αναφέρομαι στη συγκεκριμένη περίπτωση, υποθετικά μιλώ - αυτό οφείλεται σε κακούς χειρισμούς. Σε καμία περίπτωση όμως δεν υπάρχει κάποια ευρύτερη στρατηγική. Αυτή τη στιγμή η μόνη στρατηγική της ΝΔ είναι να θίξει τα προβλήματα στο βάθος τους και κυρίως να τα επιλύσει. Μην ξεχνάτε υπό ποιες συνθήκες η ΝΔ έχει αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου. Ας μείνουμε σε αυτό. Το θεωρώ πολύ σοβαρότερο. Δεν συνήθιζα ποτέ να κάνω κριτική σε άλλα πράγματα, είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ.
Αρκετοί ανησυχούν για το πολωμένο κλίμα το οποίο διαμορφώνεται στην πολιτική σκηνή αυτό το διάστημα. Δικαίως, θεωρείτε;
Κι εγώ ανησυχώ, διότι θεωρώ ότι αυτό το οποίο πρέπει να επιδείξουμε όλοι είναι ένα αίσθημα ευθύνης. Να δείξουμε στον κόσμο, γιατί ο καθένας παίρνει το βάρος της ευθύνης του γιατί φτάσαμε ως εδώ, ότι συμμεριζόμαστε αυτήν την κατάσταση και θα κάνουμε τα πάντα για να βγούμε από αυτήν την κρίση. Και επειδή ξεκινάει ένας κρίσιμος θεσμός στη Βουλή αυτές τις μέρες, η κοινοβουλευτική επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης σχετικά με την αναζήτηση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών του κ. Παπακωνσταντίνου και γενικότερα γύρω από τη λίστα Λαγκάρντ ή αλλιώς λίστα Φαλσιανί, θέλω να πως προς κάθε κατεύθυνση ότι πρέπει να δούμε την ουσία. Διότι τα διαδικαστικά δεν έχουν κανένα νόημα και αν δίνουμε προς τα έξω την εικόνα ότι αναλωνόμαστε με τέτοιου είδους λεπτομέρειες, τότε από εκεί και πέρα ευτελίζουμε βασικές αρμοδιότητες της Βουλής. Δεν θα φταίνε πλέον οι αρμοδιότητες τις οποίες ανέθεσε το Σύνταγμα στη Βουλή, αλλά θα φταίνε εκείνοι οι οποίοι πραγματικά δίνουν σημασία στη λεπτομέρεια. Το ζητούμενο είναι να βρούμε την αλήθεια και όχι να δούμε τι διαδικαστικά εμπόδια θα βάλουμε σε κάθε περίπτωση. Το φέρνω ως παράδειγμα για το γεγονός ότι οι υψηλοί τόνοι βλάπτουν γενικότερα, τη στιγμή που κάθε άνθρωπος κοιτάζει το μεγάλο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει σε μια κοινωνία στα πρόθυρα της έκρηξης.
Ως πρώην αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή, έχετε εμπειρία γύρω από ζητήματα δημόσιας τάξης. Ποιο είναι το δικό σας ένστικτο για όλα αυτά τα τελευταία περιστατικά, ιδίως τους πυροβολισμούς στη Συγγρού και την έκρηξη στο Mall;
Δεν ξέρω πόσο συνδέονται τα δύο μεταξύ τους, αλλά το ένα είναι πιο ανησυχητικό από το άλλο - ιδίως το δεύτερο. Αλλά γενικότερα θα ήθελα να σας πω ότι η τρομοκρατία προσαρμόζεται, ας το πω έτσι, στους καιρούς. Κάθε συγκυρία έχει την τρομοκρατία που της αναλογεί. Αυτό το οποίο με ανησυχεί ιδιαίτερα στην περίπτωση της τρομοκρατικής ενέργειας στο εμπορικό κέντρο είναι το γεγονός ότι πιθανότατα να βρισκόμαστε μπροστά σε ανθρώπους που δεν έχουν καμιά ιδεολογία τρομοκρατίας - ΑΝ υπάρχει ιδεολογία τρομοκρατίας, γιατί είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι καμία τρομοκρατική δραστηριότητα δεν μπορεί να στηρίζεται σε ιδεολογία. Αυτό το χτύπημα έχει να κάνει με ανθρώπους οι οποίοι όχι μόνο δεν έχουν την παραμικρή ιδεολογία, αλλά προσπαθούν μέσα από τη βλάβη την οποία θα προκαλέσουν στη δημοκρατία και στο κοινωνικό σύνολο να αναπτύξουν ιδεολογία. Είναι διπλά καταστροφική η πορεία τους, και σε ό,τι αφορά τους ίδιους (αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα) καθώς προσπαθούν να διαμορφώσουν ιδεολογικό υπόβαθρο μέσα από τις πράξεις που κάνουν για να δείξουν στην κοινωνία ότι είναι κάποιοι και μάχονται εναντίον του καθεστώτος που οδήγησε την κοινωνία ως εδώ που την οδήγησε, και επειδή επιχειρούν να προκαλέσουν την κοινωνική έκρηξη. Τέτοιου είδους θρασύτατες και χωρίς όρια ενέργειες μπορούν να έχουν πολλαπλές συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο. Βρισκόμαστε μπροστά σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν όρια και αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης στον οποίο καταλήγει κανείς όταν μελετά τη ψυχολογία αυτών των ανθρώπων είναι η ομόθυμη καταδίκη όλων. Η περιφρόνηση. Το καλύτερο όπλο για να αμυνθεί και η δημοκρατία και η κοινωνία, από όσους απεργάζονται τον ευτελισμό των δημοκρατικών θεσμών ή την κοινωνική έκρηξη, είναι να αισθάνονται ότι έχουν απέναντι σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, ανεξαρτήτως ιδεολογίας.
Μια και λόγω ακαδημαϊκής ιδιότητας έχετε μία ιδιαίτερη ευαισθησία σε ανάλογα θέματα, δεν δημιουργεί κατά τη γνώμη σας θεσμικό, δημοκρατικό ζήτημα η άσκηση πολιτικής από την κυβέρνηση μέσω πράξεων νομοθετικού περιεχομένου;
Δεν νομίζω ότι η κυβέρνηση το κάνει αυτό επειδή το θέλει. Τώρα, θα σας μιλήσω με την πανεπιστημιακή μου ιδιότητα. Το άρθρο 44 υπαγορεύει ότι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου βγαίνουν σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικώς επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Από τη στιγμή που φτάσαμε δυστυχώς στο σημείο, γιατί εδώ μας έφεραν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου – Παπαδήμου, να μας ζητούν συγκεκριμένα πράγματα, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και ενόψει συγκεκριμένων χρονικών στιγμών για την εκταμίευση σημαντικών ποσών, απαραίτητων για την ελληνική οικονομία, από τη στιγμή που δεν σου αφήνουν κανένα περιθώριο σε ό,τι αφορά τη θεσμοθέτηση συγκεκριμένων πραγμάτων, θα διακινδύνευει κανείς να μην το κάνει; Έπειτα, είναι ή δεν είναι έκτακτη περίσταση εξαιρετικώς επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης αυτό; Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι ευτυχής, κάθε άλλο, λυπάμαι ειλικρινά γιατί το έχω ζήσει αυτό το πράγμα, να νομοθετεί η Βουλή με βάση τις απαιτήσεις της τρόικας, που είναι και εσφαλμένες απαιτήσεις όπως φάνηκε άλλωστε από την ομολογία της ίδιας της κ. Λαγκάρντ, για να μην πάω στις δηλώσεις του κ. Μπλανσάρντ. Αλλά δυστυχώς εδώ έφτασαν τη χώρα και τώρα αυτή η κυβέρνηση αγωνίζεται να τη βγάλει από αυτό το τέλμα. Όταν λοιπόν είναι κάτι απαραίτητο να γίνει με τίμημα την ενδεχόμενη πτώχευση της χώρας, τότε θεσμικά δεν παραβιάζουμε το άρθρο 44 του Συντάγματος. Λυπάμαι όμως ως πολίτης για το γεγονός ότι η χώρα έφτασε σε αυτό το σημείο, να ασκείται υπό αυτούς τους όρους η νομοθετική εξουσία για να μην πτωχεύσει και τυπικά η χώρα. Και αυτή είναι νομίζω μια διαπίστωση που θα την έκανε οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, αν έβαζε το χέρι στην καρδιά. Κατά τα άλλα, όλοι μας θα θέλαμε να νομοθετούμε όπως νομοθετούσαμε πριν από το 2009, όταν έζησα κι εγώ ως υπουργός τη Βουλή σε άλλες στιγμές και φυσικά με άλλα πρόσωπα, τα οποία είχαν περισσότερη συναίσθηση ευθύνης, και μιλώ για ακραίες περιπτώσεις στη Βουλή, δεν γενικεύω φυσικά, αλλά θα πρέπει και αυτό να μας ανησυχεί.
tvxs