Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Μια αστυνομοκρατούμενη παρέλαση για την προστασία των επισήμων από τον εχθρό λαό.

Αλήθεια τι νόημα έχουν πλέον αυτές οι παρελάσεις αν είχαν ποτέ νόημα;
Παρελάσεις πριβέ όπου η εξουσία θέλει να παρελάσουν εμπρός τους και να αποτίσουν τιμή σε αυτούς τα παιδιά μας, οι μαθητές και  οι στρατιώτες, με τους γονείς, τους συγγενείς, τους φίλους και το λαό μαντρωμένο μακριά τους με 4.000 αστυνομικούς να τους φυλάνε.
 Χιλιάδες αστυνομικοί, δεκάδες κλούβες, εκατοντάδες μέτρα κάγκελα, πολλά τα έξοδα και οι εργατοώρες για ένα θέατρο του παραλόγου. 
Αν μια κυβέρνηση δεν νιώθει ασφαλής μέσα στο λαό, κατά τον γιορτασμό των Εθνικών επετείων, τότε τα δεν υπάρχει λόγος να κυβερνάει. Γιατί σε μια δημοκρατία η κυβέρνηση δεν μπορεί να λειτουργεί με Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τηλεοτπικα διαγγέλματα. Είναι υποχρεωμένη να βρίσκεται με το λαό και να νιώθει ασφαλής ανάμεσα σε αυτόν.
 Αλλιώτικα επιτρέψτε μου τον παραλληλισμό οι φωτογραφίες αυτές και οι περιγραφές των μέτρων ασφαλείας θυμίζουν κατακτημένη χώρα. Και σε μια κατακτημένη χώρα ο λαός δεν γιορτάζει με τους κατακτητές τις εθνικές επετείους. Και οι Εθνικοί επέτειοι του θυμίζουν την υποχρέωση της λευτεριάς, της ανατροπής της Εθνικής Ανεξαρτησίας.