Ένα κείμενο – οδικό χάρτη δημοσίευσαν σήμερα 58 ακαδημαϊκοί και πολιτικοί προτείνοντας την δημιουργία ενιαίου φορέα της κεντροαριστεράς χωρίς την διάλυση των υπαρχόντων κομμάτων και κινήσεων. Στο κείμενο καλούν σε συμμετοχή όσους δεν τοποθετούνται στην δεξιά ή στην
νεοκομμουνιστική – εθνολαϊκιστική αριστερά. Τους χαρακτηρισμούς αυτούς σχολιάζει ως πολιτικό ατόπημα, ο Οδυσσέας Βουδούρης, ανεξάρτητος βουλευτής και πρωτεργάτης της κίνησης «Κοινωνία Πρώτα», μιλώντας στο tvxs.gr. «Εισάγουν τον νεοναντικομμουνισμό και έχουν ως εχθρό τους την Αριστέρα αντί για τα μνημόνια», δηλώνει. Επίσης, εκτιμά ότι πρόκειται για μια προσπάθεια διάσωσης πολιτικών προσώπων και θεωρεί ότι είναι μια κίνηση που δεν θα κρατήσει. Συνέντευξη: Νίκος Μίχος«Μου κάνουν εντύπωση ορισμένοι χαρακτηρισμοί του κειμένου. Το να χαρακτηρίζεις την Αριστερά νεοκομμουνιστική και εθνολαϊκιστική είναι ατόπημα. Ο αντικομμουνισμός έχει τελειώσει την Ελλάδα και τώρα επιδιώκουν να εφεύρουν τον νεοαντικομμουνισμό»,δηλώνει στο tvxs.gr ο Οδ. Βουδούρης σχολιάζοντας «το κείμενο των 58».
«Δεν πιστεύω ότι αυτή η πρωτοβουλία έχει μέλλον. Είναι μια πρωτοβουλία διάσωσης ορισμένων στελεχών που ιστορικά ο κύκλος τους έχει κλείσει. Η διάσωση γίνεται εν όψει των ευρωεκλογών, που θα είναι η πρώτη αμείλικτη αναμέτρηση η οποία τους προκαλεί άγχος», εκτιμά και συμπληρώνει πως όπως «η κεντροαριστερά αυτών των κομματικών μηχανισμών είναι νεκρή. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να βαλσαμώσουν ένα πτώμα. Και αυτό δεν θα πετύχει».
Στο κείμενο δεν γίνεται αναφορά στην άκρα δεξιά. Πως το εκλαμβάνετε;
Δεν γίνεται γιατί προφανώς αυτό που εκφράζει την βασική τους πολιτική τοποθέτηση είναι η σύνταξη με την Νέα Δημοκρατία και η ανακήρυξη της Αριστεράς ή της όποιας συμμαχίας δημιουργηθεί γύρω από την Αριστερά ως κύριου εχθρού.
Άρα προσπαθούν να χτυπήσουν ένα άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ;
Αυτό υποδηλώνει η αναφορά περί νεοκομμουνισμού και εθνολαϊκισμού. Δεν εστιάζουν στα πραγματικά προβλήματα της Ελλάδας που είναι η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων. Εμείς βιώνουμε μια πολιτική για την οποία πολλά από τα στελέχη που υπογράφουν είναι υπεύθυνα.
Θεωρώ, όμως, ότι αυτή η κίνηση δεν έχει κανένα μέλλον πέραν του πολιτικού ατοπήματος. Αυτές οι εν δυνάμει συνιστώσες της κεντροαριστεράς δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους. Βλέπετε τι γίνεται μέσα στα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ, που λέγεται σήμερα ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.
Είναι κάτι που είναι ασυγχώρητο, όμως, το να θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν νεοαντικομμουνισμό απέναντι σε μια Αριστερά που μπορεί να προσφέρει λύση. Αλλά να σας πω το εξής: Δεν θεωρώ ότι αυτή η Κεντροαριστερά εκπροσωπεί εκείνους τους πολίτες, εκείνους τους ψηφοφόρους, που προσδιορίζονται ως κεντροαριστέροι.
Εάν θέλουν να δώσουν ουσία, αυτοί οι κεντροαριστεροί, στα όσα δηλώνουν ότι πρεσβεύουν, πρέπει να προσχωρήσουν σε μια ευρύτερη συμμαχία αριστερών προοδευτικών δυνάμεων. Σε μια τέτοια συμμαχία έχουν θέση και οι κεντροαριστεροί υπό τον όρο της κοινής αποδοχής ότι αντίπαλος είναι η κυβέρνηση και η νεοφιλελεύθερη πολιτική και όχι η Αριστερά.
Ενώ ο Βενιζέλος το καλωσόρισε, η ΔΗΜΑΡ κρατά μια αντίθετη στάση. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Δεν υπάρχει ΔΗΜΑΡ πλέον. Υπάρχει Φώτης Κουβέλης και κάποια στελέχη που ψάχνονται. ΔΗΜΑΡ ως πολιτικό εγχείρημα δεν υφίσταται γιατί ο Κουβέλης έκοψε τις γέφυρες με την Αριστερά όταν έκανε την στροφή των 180 μοιρών μετά τις εκλογές. Επίσης εμφανίστηκε ως κόμμα αναξιόπιστο απέναντι στους συμμάχους που είχε επιλέξει. Το τι πρεσβεύει η ΔΗΜΑΡ πλέον δεν είναι αναγνώσιμο. Όμως υπάρχουν τα στελέχη και ο Φώτης Κουβέλης, που έχει μια απήχηση στον κόσμο.
Για να πούμε την αλήθεια, ούτε ΠΑΣΟΚ υπάρχει. Υπάρχουν συντρίμμια. Οι προσπάθειες, όπως αυτή των 58, στοχεύουν στο να αναστήσουν ένα πολιτικό πτώμα και να μαζέψουν τα συντρίμμια. Όταν κάτι έχει συντριβεί αφήνει πίσω του μια ουρά αυταπάτης που μπορεί να κρατήσει μήνες ή και χρόνια.
Στην πραγματικότητα είναι προσπάθεια ανάνηψης ενός πολιτικού πτώματος – μιας κεντροαριστεράς των κομματικών μηχανισμών.
Είναι παρόλα αυτά μια κίνηση στον πολιτικό χώρο. Πρέπει να αναμένουμε και άλλες κινήσεις το επόμενο διάστημα;
Πιστεύω ότι θα υπάρξουν εξελίξεις ακόμη και στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Τα γεγονότα συναινούν. Δημιουργούνται σιγά σιγά δυο πόλοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι οδηγούμαστε στον δικομματισμό γιατί αυτοί οι πόλοι δεν θα είναι μονοκομματικοί.
Ο ένας πόλος θα περιλαμβάνει την ΝΔ και την κεντροαριστερά που πρεσβεύουν οι υπογράφοντες του κειμένου.
Ο άλλος πόλος θα περιλαμβάνει δυνάμεις της αριστεράς, μεταρρυθμιστικές, προοδευτικές και αντιμνημονιακές. Μέσα σε αυτές τις δυνάμεις φιλοδοξούμε να είμαστε και εμείς ως «Κοινωνία Πρώτα», με πλήρη επίγνωση του ότι είμαστε μια μικρή κίνηση που έχει όμως 3 βουλευτές. Θέλουμε να λειτουργήσουμε ως καταλύτης – αυτές οι μικρές δυνάμεις να συμβάλλουν ώστε να υπάρξει η συσπείρωση γύρω από μια ευρύτερη συμμαχία.
«Δεν πιστεύω ότι αυτή η πρωτοβουλία έχει μέλλον. Είναι μια πρωτοβουλία διάσωσης ορισμένων στελεχών που ιστορικά ο κύκλος τους έχει κλείσει. Η διάσωση γίνεται εν όψει των ευρωεκλογών, που θα είναι η πρώτη αμείλικτη αναμέτρηση η οποία τους προκαλεί άγχος», εκτιμά και συμπληρώνει πως όπως «η κεντροαριστερά αυτών των κομματικών μηχανισμών είναι νεκρή. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να βαλσαμώσουν ένα πτώμα. Και αυτό δεν θα πετύχει».
Στο κείμενο δεν γίνεται αναφορά στην άκρα δεξιά. Πως το εκλαμβάνετε;
Δεν γίνεται γιατί προφανώς αυτό που εκφράζει την βασική τους πολιτική τοποθέτηση είναι η σύνταξη με την Νέα Δημοκρατία και η ανακήρυξη της Αριστεράς ή της όποιας συμμαχίας δημιουργηθεί γύρω από την Αριστερά ως κύριου εχθρού.
Άρα προσπαθούν να χτυπήσουν ένα άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ;
Αυτό υποδηλώνει η αναφορά περί νεοκομμουνισμού και εθνολαϊκισμού. Δεν εστιάζουν στα πραγματικά προβλήματα της Ελλάδας που είναι η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων. Εμείς βιώνουμε μια πολιτική για την οποία πολλά από τα στελέχη που υπογράφουν είναι υπεύθυνα.
Θεωρώ, όμως, ότι αυτή η κίνηση δεν έχει κανένα μέλλον πέραν του πολιτικού ατοπήματος. Αυτές οι εν δυνάμει συνιστώσες της κεντροαριστεράς δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους. Βλέπετε τι γίνεται μέσα στα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ, που λέγεται σήμερα ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.
Είναι κάτι που είναι ασυγχώρητο, όμως, το να θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν νεοαντικομμουνισμό απέναντι σε μια Αριστερά που μπορεί να προσφέρει λύση. Αλλά να σας πω το εξής: Δεν θεωρώ ότι αυτή η Κεντροαριστερά εκπροσωπεί εκείνους τους πολίτες, εκείνους τους ψηφοφόρους, που προσδιορίζονται ως κεντροαριστέροι.
Εάν θέλουν να δώσουν ουσία, αυτοί οι κεντροαριστεροί, στα όσα δηλώνουν ότι πρεσβεύουν, πρέπει να προσχωρήσουν σε μια ευρύτερη συμμαχία αριστερών προοδευτικών δυνάμεων. Σε μια τέτοια συμμαχία έχουν θέση και οι κεντροαριστεροί υπό τον όρο της κοινής αποδοχής ότι αντίπαλος είναι η κυβέρνηση και η νεοφιλελεύθερη πολιτική και όχι η Αριστερά.
Ενώ ο Βενιζέλος το καλωσόρισε, η ΔΗΜΑΡ κρατά μια αντίθετη στάση. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Δεν υπάρχει ΔΗΜΑΡ πλέον. Υπάρχει Φώτης Κουβέλης και κάποια στελέχη που ψάχνονται. ΔΗΜΑΡ ως πολιτικό εγχείρημα δεν υφίσταται γιατί ο Κουβέλης έκοψε τις γέφυρες με την Αριστερά όταν έκανε την στροφή των 180 μοιρών μετά τις εκλογές. Επίσης εμφανίστηκε ως κόμμα αναξιόπιστο απέναντι στους συμμάχους που είχε επιλέξει. Το τι πρεσβεύει η ΔΗΜΑΡ πλέον δεν είναι αναγνώσιμο. Όμως υπάρχουν τα στελέχη και ο Φώτης Κουβέλης, που έχει μια απήχηση στον κόσμο.
Για να πούμε την αλήθεια, ούτε ΠΑΣΟΚ υπάρχει. Υπάρχουν συντρίμμια. Οι προσπάθειες, όπως αυτή των 58, στοχεύουν στο να αναστήσουν ένα πολιτικό πτώμα και να μαζέψουν τα συντρίμμια. Όταν κάτι έχει συντριβεί αφήνει πίσω του μια ουρά αυταπάτης που μπορεί να κρατήσει μήνες ή και χρόνια.
Στην πραγματικότητα είναι προσπάθεια ανάνηψης ενός πολιτικού πτώματος – μιας κεντροαριστεράς των κομματικών μηχανισμών.
Είναι παρόλα αυτά μια κίνηση στον πολιτικό χώρο. Πρέπει να αναμένουμε και άλλες κινήσεις το επόμενο διάστημα;
Πιστεύω ότι θα υπάρξουν εξελίξεις ακόμη και στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Τα γεγονότα συναινούν. Δημιουργούνται σιγά σιγά δυο πόλοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι οδηγούμαστε στον δικομματισμό γιατί αυτοί οι πόλοι δεν θα είναι μονοκομματικοί.
Ο ένας πόλος θα περιλαμβάνει την ΝΔ και την κεντροαριστερά που πρεσβεύουν οι υπογράφοντες του κειμένου.
Ο άλλος πόλος θα περιλαμβάνει δυνάμεις της αριστεράς, μεταρρυθμιστικές, προοδευτικές και αντιμνημονιακές. Μέσα σε αυτές τις δυνάμεις φιλοδοξούμε να είμαστε και εμείς ως «Κοινωνία Πρώτα», με πλήρη επίγνωση του ότι είμαστε μια μικρή κίνηση που έχει όμως 3 βουλευτές. Θέλουμε να λειτουργήσουμε ως καταλύτης – αυτές οι μικρές δυνάμεις να συμβάλλουν ώστε να υπάρξει η συσπείρωση γύρω από μια ευρύτερη συμμαχία.
tvxs