Επιλογή
«Η ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται σε ύφεση, ούτε ανακάμπτει. Έχει καταρρεύσει», αναφέρει ο οικονομικός αναλυτής, Wolfgang Münchau, σε άρθρο του στη Financial Times, σημειώνοντας ωστόσο πως «πλέον υπάρχει και η δυνατότητα της κήρυξης στάσης πληρωμών του εξωτερικού χρέους». «Δεν κάνω τον δικηγόρο της εξόδου. Οι Έλληνες ψηφοφόροι και οι ξένοι επενδυτές όμως θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πλέον η Ελλάδα είναι σε θέση να έχει επιλογή», τονίζει.
«Θα μπορούσε να είναι τώρα η καλύτερη στιγμή για την Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών στο χρέος της», σημειώνει. Ενώ η ελληνική κυβέρνηση προβάλει την επάνοδο στις αγορές, ο αναλυτής αναφέρει πως για πρώτη φορά από το ξέσπασμα της κρίσης, η Ελλάδα είναι σε θέση να κηρύξει στάση πληρωμών «καθώς διαθέτει πρωτογενές πλεόνασμα», που σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες εκτιμάται στο 2,7% για το 2014. «Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα δεν εξαρτάται πλέον από τους ξένους επενδυτές», τονίζει.
Αναλύοντας το σκεπτικό του αναφέρει πως «η Ελλάδα πιθανότητα βρίσκεται πλέον κοντά στον πάτο της οικονομικής της διολίσθησης, που ξεκίνησε έξι χρόνια πριν». Παρουσιάζοντας τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας (ΑΕΠ, ανεργία κλπ) υπογραμμίζει πως «η ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται σε ύφεση. Ούτε ανακάμπτει. Έχει καταρρεύσει».
«Υπάρχει όμως κι μια άλλη οπτική -εκείνη του πωλητή ομολόγων-, που λέει ότι η Ελλάδα αποτελεί το σπουδαιότερο σενάριο ανάκαμψης της σύγχρονης εποχής», αναφέρει υπογραμμίζοντας πως εκτός από τα hedge funds στην «ομάδα που στοιχηματίζουν στη χώρα έχουν ενταχθεί πλέον και πιο παραδοσιακοί επενδυτές». Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης ήταν και η έκδοση 5ετους ομολόγου που προσέλκυσε προσφορές 21 δις ευρώ από περισσότερους από 600 διεθνείς κυρίως επενδυτές.
«Η στρατηγική που μπορώ να ανιχνεύσω στην επίσημη στάση της ευρωζώνης προς την Ελλάδα είναι η δημιουργία μιας τεράστιας χρηματοπιστωτικής επενδυτικής φούσκας με την ελπίδα πως θα κυλήσει και λίγο χρήμα κάποια στιγμή και στην πραγματική οικονομία. Με χρέος στο 177% του ΑΕΠ για το 2014, η Ελλάδα δεν μπορεί να προσελκύσει πολλές πραγματικές επενδύσεις από το εξωτερικό, αλλά ούτε μπορεί να δημιουργήσει εγχώριες επενδύσεις, λόγω του διαλυμένου τραπεζικού συστήματος».
«Ωστόσο η αιτία που η Ελλάδα προσέλκυσε τόσους επενδυτές στην τελευταία έκδοση ομολόγου ήταν ένας συνδυασμός από την υπόσχεση υψηλής απόδοσης αφενός και τη δομή των λήξεων στα υπάρχοντα ελληνικά ομόλογα», γράφει και προσθέτει ότι με δεδομένο πως τα δάνεια από τις χώρες μέλη της ευρωζώνης και το ΔΝΤ αποτελούν πλέον το 80% του συνολικού χρέους, δάνεια τα οποία δεν θα αρχίσει να αποπληρώνει πριν από το 2023, η χώρα βραχυπρόθεσμα είναι αξιόχρεη. «Όμως το μακροπρόθεσμο αξιόχρεό της δεν είναι καθόλου βέβαιο», συμπληρώνει
«Ποιος λογικός άνθρωπος θα κάνει μακροπρόθεσμη επένδυση σε μια χώρα με τόσο αφόρητο μακροπρόθεσμο χρέος;», διερωτάται ο Wolfgang Münchau. «Δεν μπορώ να φανταστώ με ποιόν τρόπο θα δημιουργηθεί μια επενδυτική εκτίναξη, αν δεν χαριστεί ή δεν κηρυχθεί στάση πληρωμών στο επίσημο χρέος, ωστόσο οι χώρες – δανειστές ούτε που θέλουν να ακούσουν κάτι τέτοιο», γράφει.
Ως εναλλακτική λύση, ο οικονομικός αναλυτής προβάλλει τη στάση πληρωμών όλου του εξωτερικού της χρέους και «καθιερώνει ένα νέο νόμισμα, το οποίο θα υποτιμηθεί αμέσως». «Δεν είναι εύκολη απόφαση και θα χρειαστούν πολύ περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις από όσες έχει κάνει μέχρι σήμερα η Αθήνα».
«Αν και αυτό το σενάριο θα ‘φρίκαρε’ τους διεθνείς επενδυτές είναι βέβαιο πως σύντομα θα το ξεχνούσαν και τα επέστρεφαν. «Εξάλλου οι πιθανότητες χρεοκοπίας, αμέσως μετά τη χρεοκοπία, είναι οι μικρότερες. Μετά τη χρεοκοπία και με τις μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα θα ήταν πολύ ελκυστική για τους επενδυτές, γενικότερα και όχι μόνο για τους χρηματιστηριακούς». «Δεν κάνω τον δικηγόρο της εξόδου. Οι Έλληνες ψηφοφόροι και οι ξένοι επενδυτές όμως θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πλέον η Ελλάδα είναι σε θέση να έχει επιλογή» καταλήγει στο άρθρο του.
«Η ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται σε ύφεση, ούτε ανακάμπτει. Έχει καταρρεύσει», αναφέρει ο οικονομικός αναλυτής, Wolfgang Münchau, σε άρθρο του στη Financial Times, σημειώνοντας ωστόσο πως «πλέον υπάρχει και η δυνατότητα της κήρυξης στάσης πληρωμών του εξωτερικού χρέους». «Δεν κάνω τον δικηγόρο της εξόδου. Οι Έλληνες ψηφοφόροι και οι ξένοι επενδυτές όμως θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πλέον η Ελλάδα είναι σε θέση να έχει επιλογή», τονίζει.
«Θα μπορούσε να είναι τώρα η καλύτερη στιγμή για την Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών στο χρέος της», σημειώνει. Ενώ η ελληνική κυβέρνηση προβάλει την επάνοδο στις αγορές, ο αναλυτής αναφέρει πως για πρώτη φορά από το ξέσπασμα της κρίσης, η Ελλάδα είναι σε θέση να κηρύξει στάση πληρωμών «καθώς διαθέτει πρωτογενές πλεόνασμα», που σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες εκτιμάται στο 2,7% για το 2014. «Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα δεν εξαρτάται πλέον από τους ξένους επενδυτές», τονίζει.
Αναλύοντας το σκεπτικό του αναφέρει πως «η Ελλάδα πιθανότητα βρίσκεται πλέον κοντά στον πάτο της οικονομικής της διολίσθησης, που ξεκίνησε έξι χρόνια πριν». Παρουσιάζοντας τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας (ΑΕΠ, ανεργία κλπ) υπογραμμίζει πως «η ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται σε ύφεση. Ούτε ανακάμπτει. Έχει καταρρεύσει».
«Υπάρχει όμως κι μια άλλη οπτική -εκείνη του πωλητή ομολόγων-, που λέει ότι η Ελλάδα αποτελεί το σπουδαιότερο σενάριο ανάκαμψης της σύγχρονης εποχής», αναφέρει υπογραμμίζοντας πως εκτός από τα hedge funds στην «ομάδα που στοιχηματίζουν στη χώρα έχουν ενταχθεί πλέον και πιο παραδοσιακοί επενδυτές». Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης ήταν και η έκδοση 5ετους ομολόγου που προσέλκυσε προσφορές 21 δις ευρώ από περισσότερους από 600 διεθνείς κυρίως επενδυτές.
«Η στρατηγική που μπορώ να ανιχνεύσω στην επίσημη στάση της ευρωζώνης προς την Ελλάδα είναι η δημιουργία μιας τεράστιας χρηματοπιστωτικής επενδυτικής φούσκας με την ελπίδα πως θα κυλήσει και λίγο χρήμα κάποια στιγμή και στην πραγματική οικονομία. Με χρέος στο 177% του ΑΕΠ για το 2014, η Ελλάδα δεν μπορεί να προσελκύσει πολλές πραγματικές επενδύσεις από το εξωτερικό, αλλά ούτε μπορεί να δημιουργήσει εγχώριες επενδύσεις, λόγω του διαλυμένου τραπεζικού συστήματος».
«Ωστόσο η αιτία που η Ελλάδα προσέλκυσε τόσους επενδυτές στην τελευταία έκδοση ομολόγου ήταν ένας συνδυασμός από την υπόσχεση υψηλής απόδοσης αφενός και τη δομή των λήξεων στα υπάρχοντα ελληνικά ομόλογα», γράφει και προσθέτει ότι με δεδομένο πως τα δάνεια από τις χώρες μέλη της ευρωζώνης και το ΔΝΤ αποτελούν πλέον το 80% του συνολικού χρέους, δάνεια τα οποία δεν θα αρχίσει να αποπληρώνει πριν από το 2023, η χώρα βραχυπρόθεσμα είναι αξιόχρεη. «Όμως το μακροπρόθεσμο αξιόχρεό της δεν είναι καθόλου βέβαιο», συμπληρώνει
«Ποιος λογικός άνθρωπος θα κάνει μακροπρόθεσμη επένδυση σε μια χώρα με τόσο αφόρητο μακροπρόθεσμο χρέος;», διερωτάται ο Wolfgang Münchau. «Δεν μπορώ να φανταστώ με ποιόν τρόπο θα δημιουργηθεί μια επενδυτική εκτίναξη, αν δεν χαριστεί ή δεν κηρυχθεί στάση πληρωμών στο επίσημο χρέος, ωστόσο οι χώρες – δανειστές ούτε που θέλουν να ακούσουν κάτι τέτοιο», γράφει.
Ως εναλλακτική λύση, ο οικονομικός αναλυτής προβάλλει τη στάση πληρωμών όλου του εξωτερικού της χρέους και «καθιερώνει ένα νέο νόμισμα, το οποίο θα υποτιμηθεί αμέσως». «Δεν είναι εύκολη απόφαση και θα χρειαστούν πολύ περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις από όσες έχει κάνει μέχρι σήμερα η Αθήνα».
«Αν και αυτό το σενάριο θα ‘φρίκαρε’ τους διεθνείς επενδυτές είναι βέβαιο πως σύντομα θα το ξεχνούσαν και τα επέστρεφαν. «Εξάλλου οι πιθανότητες χρεοκοπίας, αμέσως μετά τη χρεοκοπία, είναι οι μικρότερες. Μετά τη χρεοκοπία και με τις μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα θα ήταν πολύ ελκυστική για τους επενδυτές, γενικότερα και όχι μόνο για τους χρηματιστηριακούς». «Δεν κάνω τον δικηγόρο της εξόδου. Οι Έλληνες ψηφοφόροι και οι ξένοι επενδυτές όμως θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πλέον η Ελλάδα είναι σε θέση να έχει επιλογή» καταλήγει στο άρθρο του.
tvxs