Ολόκληρο το δελτίο τύπου
Το 28ο Συνέδριο του ΕΚΑ διεξάγεται στην πιο δύσκολη συγκυρία των τριών τελευταίων χρόνων
για τους εργαζόμενους. Από τη μία, η κορύφωση των κυβερνητικών και μνημονιακών επιθέσεων
απέναντι σε κάθε εργασιακή κατάκτηση και από την άλλη η αδυναμία των συνδικάτων να απαντήσουν ουσιαστικά, καθιστούν υποχρεωτική την αλλαγή πλεύσης του συνδικαλιστικού κινήματος.
Σε αυτό το περιβάλλον, είμαστε υποχρεωμένοι να αναγνώσουμε με αυτοκριτική διάθεση τα πεπραγμένα και τις δομές των συνδικάτων, που όλο και περισσότερο απομακρύνουν τους εργαζόμενους από αυτά. Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά οι διεργασίες του Συνεδρίου θα πραγματοποιηθούν με αλλοιωμένους συσχετισμούς, στο σώμα που θα κληθεί να εκλέξει τη νέα διοίκηση του ΕΚΑ. Οι μέχρι τώρα πλειοψηφίες (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), αλλά και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, συνεχίζουν να κοιτούν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ενώ το εκλογικό σώμα των συνδικάτων είναι αισθητά μειωμένο (απολύσεις, ανεργία, κτλ.), εμφανίζονται στο συνέδριο συνδικάτα που παρά τις βαρύτατες απώλειες των κλάδων που εκπροσωπούν, έχουν διπλάσιο ή και τριπλάσιο αριθμό αντιπροσώπων από την προηγούμενη φορά!
Ειδικά η παράταξη της ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), όχι μόνο πρωτοστατεί σε πλήθος καλπονοθευτικών πρακτικών, διατηρώντας τα λεγόμενα «σωματεία - σφραγίδες» αγνώστου αριθμού μελών, αλλά φροντίζει για άλλη μια φορά να καταρρίπτει την κοινή λογική, κάνοντας το άσπρο μαύρο, χρησιμοποιώντας τακτικές πολύ μακριά από τον πολιτικό πολιτισμό της Αριστεράς.
Αυτό που προσδοκούν οι εργαζόμενοι από τα συνδικάτα σήμερα, είναι η ουσιαστική στροφή τους στην αντιμετώπιση των πραγματικών αναγκών, που προκύπτουν από τις βάρβαρες και αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται στον τόπο. Όχι μόνο δεν αφορά κανέναν ο συνεχής ανταγωνισμός μεταξύ των παρατάξεων για τις καρέκλες, αλλά και οι τακτικές της νόθευσης της εκπροσώπησης, απομακρύνουν όλο και περισσότερο τη βάση των συνδικάτων από αυτά.
Με ορατό τον κίνδυνο και αυτό το Συνέδριο να ενισχύσει την άποψη περί γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση τα συνδικάτα, η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ καλεί όλους τους συνέδρους του ΕΚΑ να μην αποδεχτούν φαινόμενα αδιαφάνειας και αντιδημοκρατικής λειτουργίας στο εσωτερικό των συνδικάτων. Επαναφέρουμε (όπως και στο συνέδριο της ΓΣΕΕ) την πρότασή μας για εκκαθάριση και μηχανογράφηση των μητρώων, ηλεκτρονική διασταύρωση, καθιέρωση του συνδικαλιστικού βιβλιαρίου και του ΑΜΚΑ.
Το ΕΚΑ είναι υποχρεωμένο να κάνει αυτό που δεν έκαναν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ. Οι εργαζόμενοι αναζητούν φως στο αδιέξοδο της κοινωνικής λαίλαπας. Εμείς, η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη για μια ουσιαστική στροφή του κινήματος, σε μια πορεία ενίσχυσης του ταξικού και πολιτικού ρόλου των συνδικάτων. Σε μια πορεία αποκατάστασης της εμπιστοσύνης με τους εργαζόμενους, που θα καταστήσει τα συνδικάτα ικανά να εναντιωθούν (επιτέλους!) δυναμικά και αποτελεσματικά απέναντι στις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα μνημόνιά τους.
Είμαστε υποχρεωμένοι να αλλάξουμε το συνδικαλιστικό κίνημα, ανοίγοντας τις πόρτες σε αυτούς που αποτελούν την κινητήρια δύναμή του. Στους εργαζόμενους (ιδιαίτερα της επισφάλειας) και στους ανέργους! Να εξαλείψουμε τις λογικές της ανάθεσης, που κατέστησαν τα συνδικάτα κλειστές λέσχες, πολύ μακριά απ’ τη βάση τους. Να αναδείξουμε συλλογικότητες, στις οποίες οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται από πεφωτισμένες ηγεσίες, αλλά προκύπτουν από την καθημερινή επαφή και τη συνδιαμόρφωση με τα μέλη, επαναφέροντας τη δημοκρατία ως βασικό στοιχείο της δράσης των συνδικάτων.
Σε αυτό το περιβάλλον, είμαστε υποχρεωμένοι να αναγνώσουμε με αυτοκριτική διάθεση τα πεπραγμένα και τις δομές των συνδικάτων, που όλο και περισσότερο απομακρύνουν τους εργαζόμενους από αυτά. Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά οι διεργασίες του Συνεδρίου θα πραγματοποιηθούν με αλλοιωμένους συσχετισμούς, στο σώμα που θα κληθεί να εκλέξει τη νέα διοίκηση του ΕΚΑ. Οι μέχρι τώρα πλειοψηφίες (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), αλλά και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, συνεχίζουν να κοιτούν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ενώ το εκλογικό σώμα των συνδικάτων είναι αισθητά μειωμένο (απολύσεις, ανεργία, κτλ.), εμφανίζονται στο συνέδριο συνδικάτα που παρά τις βαρύτατες απώλειες των κλάδων που εκπροσωπούν, έχουν διπλάσιο ή και τριπλάσιο αριθμό αντιπροσώπων από την προηγούμενη φορά!
Ειδικά η παράταξη της ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), όχι μόνο πρωτοστατεί σε πλήθος καλπονοθευτικών πρακτικών, διατηρώντας τα λεγόμενα «σωματεία - σφραγίδες» αγνώστου αριθμού μελών, αλλά φροντίζει για άλλη μια φορά να καταρρίπτει την κοινή λογική, κάνοντας το άσπρο μαύρο, χρησιμοποιώντας τακτικές πολύ μακριά από τον πολιτικό πολιτισμό της Αριστεράς.
Αυτό που προσδοκούν οι εργαζόμενοι από τα συνδικάτα σήμερα, είναι η ουσιαστική στροφή τους στην αντιμετώπιση των πραγματικών αναγκών, που προκύπτουν από τις βάρβαρες και αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται στον τόπο. Όχι μόνο δεν αφορά κανέναν ο συνεχής ανταγωνισμός μεταξύ των παρατάξεων για τις καρέκλες, αλλά και οι τακτικές της νόθευσης της εκπροσώπησης, απομακρύνουν όλο και περισσότερο τη βάση των συνδικάτων από αυτά.
Με ορατό τον κίνδυνο και αυτό το Συνέδριο να ενισχύσει την άποψη περί γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση τα συνδικάτα, η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ καλεί όλους τους συνέδρους του ΕΚΑ να μην αποδεχτούν φαινόμενα αδιαφάνειας και αντιδημοκρατικής λειτουργίας στο εσωτερικό των συνδικάτων. Επαναφέρουμε (όπως και στο συνέδριο της ΓΣΕΕ) την πρότασή μας για εκκαθάριση και μηχανογράφηση των μητρώων, ηλεκτρονική διασταύρωση, καθιέρωση του συνδικαλιστικού βιβλιαρίου και του ΑΜΚΑ.
Το ΕΚΑ είναι υποχρεωμένο να κάνει αυτό που δεν έκαναν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ. Οι εργαζόμενοι αναζητούν φως στο αδιέξοδο της κοινωνικής λαίλαπας. Εμείς, η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη για μια ουσιαστική στροφή του κινήματος, σε μια πορεία ενίσχυσης του ταξικού και πολιτικού ρόλου των συνδικάτων. Σε μια πορεία αποκατάστασης της εμπιστοσύνης με τους εργαζόμενους, που θα καταστήσει τα συνδικάτα ικανά να εναντιωθούν (επιτέλους!) δυναμικά και αποτελεσματικά απέναντι στις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα μνημόνιά τους.
Είμαστε υποχρεωμένοι να αλλάξουμε το συνδικαλιστικό κίνημα, ανοίγοντας τις πόρτες σε αυτούς που αποτελούν την κινητήρια δύναμή του. Στους εργαζόμενους (ιδιαίτερα της επισφάλειας) και στους ανέργους! Να εξαλείψουμε τις λογικές της ανάθεσης, που κατέστησαν τα συνδικάτα κλειστές λέσχες, πολύ μακριά απ’ τη βάση τους. Να αναδείξουμε συλλογικότητες, στις οποίες οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται από πεφωτισμένες ηγεσίες, αλλά προκύπτουν από την καθημερινή επαφή και τη συνδιαμόρφωση με τα μέλη, επαναφέροντας τη δημοκρατία ως βασικό στοιχείο της δράσης των συνδικάτων.