Το πρώτο. Το editorial του alterthess.gr δεν έχει στόχο να κατεβάσει κάποια «γραμμή» προς τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε στη συνέχεια να χρειαστεί στελέχη του κόμματος να παρέμβουν ώστε να βάλουν τα πράγματα στη «σωστή» τους τη σειρά και να αποκαταστήσουν το ορθό των απόψεων του τάδε προέδρου, του δείνα γραμματέα και του έτσι εσωκομματικού παράγοντα. Το alterthess.gr είναι, ή τουλάχιστον θέλει να γίνει όταν θα μεγαλώσει, ένα εναλλακτικό μέσο ενημέρωσης που απευθύνεται με πολύ καλή διάθεση στον κόσμο της Αριστεράς και στο κίνημα των Αντιστάσεων, κρατώντας μεροληπτική στάση υπέρ των πολλών καλών ανθρώπων, υπέρ των από τα κάτω. Δεν είναι «μέσο της Αριστεράς», γι’ αυτό και στο editorial του υπάρχουν, και θα υπάρχουν, κείμενα αστεία, ρηχά, ανεύθυνα και για φάπες, που φλερτάρουν, και θα φλερτάρουν, με το χιούμορ και τα επιχειρήματα του Σεφερλή. Αν θέλεις κείμενα σοβαρά, βαθιά, υπεύθυνα και για αγκαλιές, να τα ψάξεις στα «μέσα της Αριστεράς».
Το δεύτερο. Τα σχόλια, οι επισημάνσεις, οι παρατηρήσεις, ακόμα και τα βρισίδια, είναι ευπρόσδεκτα και επιθυμητά. Είναι αναγκαίο να γίνονται όχι γιατί δείχνουν πως μας διαβάζεις και μας παρακολουθείς, αλλά γιατί ανοίγουν συζητήσεις, που καλό είναι να μην περιορίζονται στο ιντερνέτ, αλλά να περνούν στις παρέες, στα στέκια, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, για όσους έχουν ακόμα χώρους εργασίας. Και όλα αυτά χωρίς κάποιο… όμως, άλλωστε βασική αρχή της, έστω κακοποιημένης, δημοσιογραφίας είναι ότι τα σχόλια είναι ελεύθερα και μόνον οι ειδήσεις ιερές. Και αυτό ισχύει για όλους, ακόμα και γι’ αυτόν που μιλάει για σοσιαλισμό και αγνοεί ότι στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (που δεν ήταν καθόλου, μα καθόλου, του γούστου μου) πέρα από τη Στάζι είχαν και μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρακτική δουλειά πάνω στην κοινωνική και σεξουαλική χειραφέτηση των πολιτών που περνούσαν στη μετά την εφηβεία φάση της ζωής τους.
Το τρίτο. Κάποια παιδιά από πολύ νωρίς το μόνο που σκέφτονται είναι η τελευταία μέρα στο σχολείο και το πότε θα βρεθούν στο δρόμο, και θα μείνουν εκεί, για να αντιμετωπίσουν τους ισχυρούς, γιατί αν αυτή η ζωή αξίζει για κάτι αυτό είναι να τα βάζεις με τους ισχυρούς. Κάποια άλλα παιδιά, με τα λεφτά του μπαμπά και της μαμάς, παίρνουν ένα πτυχίο, κάνουν ένα μεταπτυχιακό στην Ελλάδα και ένα άλλο στο εξωτερικό και έκτοτε ασχολούνται με το διδακτορικό τους. Υπάρχουν και άλλα παιδιά που κινούνται ανάμεσα και έξω από αυτές τις δύο καταστάσεις. Έτσι είναι η ζωή. Όμως (εδώ υπάρχει όμως…) τα γατάκια που δείχνουν τα δοντάκια τους και μιλούν για αλληλεγγύη, ενώ δεν έχουν μοιραστεί ένα καρβέλι ψωμί, που γράφουν για εργατικό έλεγχο, ενώ δεν ξέρουν πόσο ζυγίζει ένα σακί τσιμέντο, καλό είναι να θυμούνται πως πάνω στη σελήνη ζούνε πειρατές που αν κατέβουν κάτω οι έντιμοι δεξιοί πατριώτες δεν θα ξέρουν που να κρυφτούν.
Ο alterthess ιανός