Φωτογραφία: Συμέλα Παντζαρτζή/ΑΠΕ ΜΠΕ
Ομιλία με πολλούς αποδέκτες απηύθυνε σήμερα από το Γιάννινα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αναφερόμενος στις παροχές-"ξεροκόμματα" της κυβέρνησης, την σημασία της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης αλλά και τις αντιλήψεις περί καθαρότητας και συνέπειας που επηρεάζουν μια μερίδα της αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ.
Μεταξύ άλλων ο κ. Τσίπρας δήλωσε για το κοινωνικό μέρισμα από το πρωτογενές πλεόνασμα: Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ανήθικη, που δείχνει το φόβο τους μπροστά στις κάλπες. Αλλά και για μια πράξη που δείχνει όχι μόνο πόσο περιφρονούν τον ελληνικό λαό, αλλά και πόσο υποτιμούν την αξιοπρέπεια και την οργή του.
Ποιον περιμένει άραγε να πείσει για το success story ο πρωθυπουργός, δίνοντάς του μια βδομάδα πριν τη κάλπη δυο- τρία κατοστάρικα; Πώς πετάει αυτό το ξεροκόμματο της άγνοιας και της περιφρόνησης στα μούτρα των Ελλήνων, επιχειρώντας έτσι να τους αφαιρέσει το τελευταίο που τους έχει απομείνει -την αξιοπρέπειά τους; Και αναρωτιέμαι είναι τελικά εθνική πολιτική αυτή; Η θεσμοθέτηση και η προπαγάνδιση της εθνικής επαιτείας και της εθνικής φιλανθρωπίας;
Λογιστική αλχημιστών
«Ας αφήσουμε τα λογιστικά της συμφοράς στον αλχημιστή κύριο Στουρνάρα. Πριν λίγο καιρό ο πρωθυπουργός δήλωνε ότι το υπολογίζει σε ένα περίπου δις. Η έγκυρη των αγορών World Street Journal το υπολόγισε μόλις τη περασμένη Δευτέρα, σε 800 εκατομμύρια», δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσθεσε:
«Τώρα, ενόψει και των εκλογών και μετά από αλισβερίσι με την τρόικα, πολλαπλασιάστηκε όπως οι άρτοι και τα ψάρια του ευαγγελίου και έφτασε τα 2,9 δις. Αλλά προσέξτε: Ενώ το πλεόνασμα αυξάνει με θαυματουργό τρόπο, το ποσοστό του που θα μοιραστεί σε κοινωνικές ομάδες μειώνεται με εξίσου θαυματουργό τρόπο. Θα μοιράσουμε στις ευπαθείς ομάδες το 70% είπαν, ξαναείπαν, δεσμεύτηκαν, ξαναδεσμεύτηκαν. Τώρα ανακοινώθηκε ότι θα μοιράσουν το 17%! Μόλις 500 εκατομμύρια για ένστολους και τις πιο χτυπημένες από την πολιτική των μνημονίων κοινωνικές ομάδες.
Αλήθεια όμως, έχω μια απλή ερώτηση: Αν ήταν να μας στύψουν για να τους περισσέψουν σχεδόν τρία δις, και να δώσουν μετά πίσω 500 εκατομμύρια, δεν θα ήταν πιο λογικό να μη μας στύψουν και ας μην έσωναν να δώσουν τίποτε;»
Τα επερχόμενα εγκλήματα
Σχολιάζοντας τις ανακοινώσεις για το πρωτογενές πλεόνασμα ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε: «Αυτό το αμαρτωλό πλεόνασμα όμως δεν κρύβει μόνο πολιτικά εγκλήματα που έχουν συντελεστεί. Κρύβει και την προετοιμασία για νέα εγκλήματα. Είναι προετοιμασία για έγκλημα, που προβλέπει:
Ακόμα μεγαλύτερη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, με απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα.
Χιλιάδες νέες απολύσεις στο δημόσιο.
Κατάργηση των τριετιών, που σημαίνει ότι ο ακρωτηριασμένος βασικός μισθός παραμένει διά βίου ακρωτηριασμένος.
Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας, που ανοίγει μια τεράστια τρύπα στα ασφαλιστικά ταμεία. Και οδηγεί σε νέα μεγάλη μείωση των συντάξεων.
Προβλέπει ακόμα να μας αποσυναρμολογήσουν με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, που θα καταστρέψει μερικές ακόμα χιλιάδες μικρομεσαίους.
Και μια σειρά ακόμα μέτρα που ούτε ένα δεν είναι μέτρο ανάπτυξης όπως προπαγανδίζουν.Είναι μέτρα ύφεσης, ανεργίας, δυστυχίας και τελικώς καταστροφής».
Η ανάγκη συμμετοχής στην μάχη για την αλλαγή
Σχετικά με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στο κίνημα ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε: «Δεν θέλουμε να είμαστε συντρόφισσες και σύντροφοι η επανάσταση του σαλονιού και του facebook. Θέλουμε να είμαστε η επανάσταση των σύγχρονων δούλων του μνημονίου. Θέλουμε να είμαστε η επανάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της λογικής, του πολιτισμού, απέναντι στην αδικία, στον παραλογισμό και στη βαρβαρότητα. Θέλουμε να είμαστε η επανάσταση απέναντι στο φασισμό, στο ρατσισμό, στον ωχαδελφισμό, στο βόλεμα, στη δημοκρατία της τηλεόρασης και της ανάθεσης. Εμείς φίλες και φίλοι δεν πιστεύουμε στην διά της αναθέσεως σωτηρία καμιάς κοινωνίας».
Οι διαμάχες για το φύλο των αγγέλων
Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε και στις αντιπαραθέσεις που υπάρχουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ: «Πιστεύουμε στη δύναμη των κινημάτων, στη δράση των κοινωνικών ομάδων, στους αγώνες της κοινωνίας, στα ενωτικά εγχειρήματα που επιταχύνουν τις κοινωνικές εξελίξεις. Δεν πιστεύουμε συνεπώς ούτε ότι είμαστε αλάθητοι, ούτε ότι κατέχουμε τη μια και μοναδική αλήθεια, ούτε ότι είμαστε σωτήρες, ούτε ότι είμαστε οι από πάνω, κατ' επάγγελμα εκπρόσωποι των αποκάτω.
Αλλά την ανατροπή μόνο ένας μπορεί να την εξασφαλίσει.
Εσείς.
Κι αυτό δεν γίνεται από τον καναπέ.
Δεν γίνεται με την απάθεια.
Δεν γίνεται με τους καυγάδες για το φύλο των αγγέλων της επανάστασης.
Δεν γίνεται με την υπεροψία της μοναδικής αλήθειας.
Δεν γίνεται με το φόβο και την καχυποψία απέναντι σε όσους προσέρχονται στο μέτωπο της δικής μας μάχης από άλλους χώρους, έχοντας στις αποσκευές τους ταλαντεύσεις, αυταπάτες, και ένα παρελθόν με το οποίο σωστά συγκρουστήκαμε.
Γίνεται μόνο με την ενότητα που ενισχύει την εμπιστοσύνη των απλών ανθρώπων στο κόμμα και στον εαυτό τους».
Η ιστορική πείρα
«Με ένα τέτοιο συνδυασμό ριζοσπαστικής συνέπειας και ενωτικής ευελιξίας αντιμετώπισε η αριστερά τις επελάσεις των αντιπάλων τα χρόνια μετά τον εμφύλιο και όχι μόνο άντεξε, αλλά και αναδείχτηκε σε σημαντική δύναμη. Με ένα τέτοιο συνδυασμό αριστερού βάθους και δημοκρατικού πλάτους γεννήθηκαν μέσα στη δικτατορία τα πολυτεχνεία», ανέφερε και συνέχισε:
«Η συνέπεια που διαφημίζει και αναπαράγει τον εαυτό της, δεν ήταν ποτέ αρκετή για την αριστερά σύντροφοι και συχνά οδήγησε σε ήττες. Η συνέπεια που κρίνει και απορρίπτει τους άλλους, τους διαφορετικούς, τους χτεσινούς και ίσως και αυριανούς αντιπάλους με τα δικά της μέτρα, και δεν βλέπει την ανάγκη συμπαρατάξεων με βάση τα αιτήματα της συγκυρίας, έχει μεγαλύτερη σχέση με τη μεταφυσική και λιγότερη με την πολιτική.
Η δική μας συνέπεια πρέπει να είναι το κέντρο επάλληλων κύκλων μέσα στην κοινωνία, κύκλων που η ίδια δημιουργεί και που πολιορκούν από παντού τον αντίπαλο, αντλώντας από αυτή δύναμη και κατεύθυνση και προσφέροντας σ' αυτή κοινωνικό εύρος, πολιτική δυναμική, και προοπτική νίκης».
«Η συνέπεια ως κινητήρας ευρύτατων πολύχρωμων κινημάτων και κίνησης προς τα μπρος, ή η συνέπεια ως μνημείο του εαυτού της;», διερωτήθηκε και κατέληξε: «Κάθε φορά που η αριστερά το έλυνε με σωστό διαλεκτικό τρόπο αυτό το δίλημμα γνώριζε επιτυχίες και νίκες. Και κάθε φορά ή σε κάθε περίπτωση που το έλυνε με λάθος τρόπο, γνώριζε ήττες».
tvxs