Πιστότερη εφαρμογή του παραπάνω πλαισίου που ευθέως συνιστά μια ανθρωποκτόνα πολιτική, από την ακροδεξιά συγκυβέρνηση Σαμαρο βενιζέλου, δύσκολα θα συναντήσει κάποιος αλλού. Μιας πολιτικής που δεν αποτιμάται μόνο με αριθμούς και οικονομικά μεγέθη, αλλά και με ανθρωποθυσίες, αφού η ανθρώπινη ζωή γι αυτούς έχει καταλάβει την θέση ενός ακόμη αριθμού και κατατάσσεται στις παράπλευρες απώλειες μιας…. Πολιτικής που από το 2008 και εντεύθεν έχει… σώσει τέσσερις με πέντε φορές την χώρα από την οικονομική καταστροφή. Τώρα τι πολιτική είναι αυτή που σώζει τη χώρα και θυσιάζει τους ανθρώπους της, μόνο η κατ επίφαση δημοκρατική κυβέρνηση ίσως μπορέσει να μας απαντήσει. Αλήθεια πόσο να αποτιμούν άραγε οι κυβερνητικοί λογιστές την ανθρώπινη ζωή, τι να σκέφτονται και να νοιώθουν για τους πάνω από τρεισήμισι χιλιάδες αυτόχειρες τα τελευταία τέσσερα χρόνια, που οι περισσότεροι απελπισμένοι και δίχως ίχνος μελλοντικής ελπίδας για τους ίδιους και τα παιδιά τους, έδωσαν με τραγικό τρόπο τέλος στο μαρτύριο τους ? Οι διαθέτοντες χιλιάδες χιλιόμετρα θράσους, κυνισμού, αμοραλισμού και κτηνωδίας υπουργοί της συγκυβέρνησης Γεωργιάδηδες, Βορίδηδες, Σαμαράδες, Βενιζέλοι, Μπαλτάκοι, Φαήλοι και λοιποί θεομπαίκτες, καθώς και πολιτικά λέσια του διαμετρήματος Πάγκαλου, τι θα έλεγαν στους οικείους και τα παιδιά αυτών που τόσο πρόωρα παραιτήθηκαν από την ζωή και την δημιουργία με την απελπισία στη ψυχή και τα μάτια, εξαιτίας των πολιτικών των παραπάνω, αν φυσικά είχαν το θάρρος και την ανδρεία να τους αντικρύσουν κατάματα?
Μα απαντούν καθημερινά με τις πράξεις και τις θέσεις τους περιδιαβαίνοντας κανάλια και ραδιόφωνα, ασχημονώντας και προκαλώντας την χειμαζόμενη κοινωνία. Ψιλά γράμματα και άνευ ιδιαίτερης σημασίας οι καθημερινές αυτοκτονίες συμπολιτών μας. Μικρομεσαίοι επαγγελματίες που μάτωσαν μια ζωή για να φτιάξουν την επιχείρηση τους δανειζόμενοι από τους γραβατωμένους τοκογλύφους των τραπεζών, αλλά και από τους αγραβάτωτους των σκοτεινών κυκλωμάτων, βλέπουν να καταρρέουν οι ελπίδες τους από τον οικονομικό στραγγαλισμό της ασκούμενης και τυφλά αδιέξοδης οικονομικής πολιτικής. Άνεργοι μακροχρόνια και σε ηλικίες απαγορευτικές για επαναπρόσληψη, βλέπουν τη ζωή και το μέλλον να τους γυρνούν τελεσίδικα την πλάτη. Και από την άλλη οι ηθικοί αυτουργοί της τραγικής κατάληξης πολλών από τους παραπάνω να σφυρίζουν αδιάφορα και πολύ χειρότερα να επαίρονται και να βαυκαλίζονται ότι επιτελούν εθνικό έργο. Δεν λογαριάζουν, λέει, και το πολιτικό κόστος και μάλιστα ο ένας εκ των αρχηγών της κυβερνητικής συμμορίας διατείνεται οτι δεν ενδιαφέρεται για την επανεκλογή του, Τόσο γενναίος αυτός, τρομάρα του. Αμετανόητοι, κυνικοί και ψεύτες μέχρι το τέλος. Μετέρχονται και θα μετέλθουν κάθε μέσου, προκειμένου να παρατείνουν την παρουσία τους στις κυβερνητικές καρέκλες, Δεν ορρωδούν προ ουδενός. Ούτε έχουν ηθικούς η άλλους ενδοιασμούς για τα πεπραγμένα και τα αποτελέσματα των πολιτικών τους, Οδοστρωτήρας η απροκάλυπτα πλέον φασίζουσα πρακτική τους, οδηγεί στο διηνεκές στην εξαθλίωση και το περιθώριο τους πολλούς για να σώσει τους λίγους και εκλεκτούς . Συνθημα τους ΄΄πίσω ολοταχώς στον μεσαίωνα και όποιος επιζήσει.’’
Εμείς οι πολλοί θα ους κοιτάμε άπραγοι και με σταυρωμένα χέρια για πολύ ακόμη?