Οι άνθρωποι αυτοί σήμερα βέβαια δεν έρχονται ως κατακτητές. Τούς φέρνει η ανάγκη επιβίωσης και η έμφυτη επιθυμία να ζήσουν καλύτερα αυτοί και τα παιδιά τους. Θέλουν να ενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία των χωρών προορισμού με τις ισχύουσες ρυθμίσεις. Και η αύξηση εργατικού δυναμικού στα πλαίσια του αναπτυξιακού σχεδιασμού είναι κάτι που μπορεί να υλοποιηθεί. Με νέους όρους ,με νέους τρόπους ,με νέους στόχους, με νέες μορφές επιδεξιότητας. Η ολοκληρωμένη ανακύκλωση όχι μόνο απορριμμάτων, οι περιφερειακές υποδομές, η βιολογική αγροτική παραγωγή, ο μηδενισμός παραγωγής CO2,οι νέοι τρόποι επικοινωνίας και μεταφορών, είναι μερικοί μόνο τομείς που η ανθρωπότητα οφείλει να προχωρήσει.
Χρειάζονται παντού νέες ιδέες και νέοι άνθρωποι. Αρκεί να αντιληφθούμε το προσφυγικό και μεταναστευτικό δράμα ως κοινό ζήτημα και όχι ως πρόβλημα κάποιων ,που δεν μας αφορά. Το πόσοι χωράνε σε μια χώρα είναι κάτι που εκτιμιέται και αλλάζει ,ανάλογα με τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές. Ένα μικρό ,πολύ μικρό κλάσμα του παραγόμενου πλούτου, αρκεί για την αρχική περίθαλψη και την διαβίωση τους. Από εκεί και πέρα η ανακατανομή πόρων , η εφαρμογή αναπτυξιακών πολιτικών και η διασφάλιση δημοκρατίας χωρίς πολέμους, διωγμούς και διαφθορά, θα συμβάλει στην ισορροπημένη ρύθμισή της νέας ανθρωπογεωγραφίας.
Οι ίδιες πολιτικές αντιλήψεις και πρακτικές που δεν τους θέλουν στην Ευρώπη, οι ίδιες τους εκδιώκουν και από την πατρίδα τους: Ρατσισμός, διαφθορά, κλειστά κυκλώματα εξουσίας, άρνηση ανακατανομής πλούτου, περιθωριοποίηση των απλών πολιτών και εντέλει φόβος για κάθε τι καινούργιο για κάθε τι έξω από τον στενό μας περίγυρο.
Αν ονειρευόμαστε μια γη χωρίς σύνορα ,αν εξοικειωθούμε με την διαφορετικότητα, αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο μας ,τότε θα αντιληφθούμε ότι ο νέος πολιτισμός ή θα είναι διαπλανητικός και ανθρωπιστικός ή δεν θα υπάρξει. Και ίσως η νέα μετανάστευση να είναι η αρχή. Για ένας άλλο ξεκίνημα ή για ένα άδοξο τέλος. Εξαρτάται από μας.
13-11-15