Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και μιλάνε από μόνοι τους: Ανενεργός πληθυσμός: 4,7 εκατομμύρια –
Εργαζόμενοι: 3,6 εκατομμύρια.
Το σάπιο οικονομικό μοντέλο της τελευταίας 25ετίας, αλλά και οι μνημονιακές πολιτικές των τελευταίων 3 ετών βούλιαξαν τη χώρα με αποτέλεσμα να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.
Το σάπιο οικονομικό μοντέλο της τελευταίας 25ετίας, αλλά και οι μνημονιακές πολιτικές των τελευταίων 3 ετών βούλιαξαν τη χώρα με αποτέλεσμα να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.
Οι αριθμοί είναι θλιβεροί και μιλούν από μόνοι τους. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της απασχόλησης η «εξίσωση θανάτου» της χώρας - την οποία καλούνται να λύσουν οι ειδήμονες του Υπουργείου Οικονομικών και της τρόικας - είναι η ακόλουθη:Η χώρα διαθέτει 3,6 εκατομμύρια εργαζομένους, ενώ αντίστοιχα έχει 2,7 εκατ. συνταξιούχους και 4,7 εκατ. μη εργαζομένους (ανέργους και παιδιά).
Αν δεν το έχετε αντιληφθεί, πρακτικά σε αυτή τη χώρα δουλεύουν 3 άνθρωποι, για να ζουν 10 (συμπεριλαμβανομένων και των ιδίων).
Την ίδια ώρα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης συνεχίζει να περικόπτει και να φορολογεί αγρίως όλο τον πληθυσμό χωρίς να προωθεί τη μία και μοναδική λύση της εξίσωσης. Αν δεν αυξηθεί ο αριθμός των απασχολούμενων-εργαζομένων, το κράτος ουδέποτε πρόκειται να συγκεντρώσει χρήματα στα δημόσια ταμεία, ούτε βεβαίως στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.
Άμεσο αποτέλεσμα θα είναι οι συνεχείς αποκλίσεις των δημοσιονομικών της χώρας με μεγαλύτερα ανοίγματα στους προϋπολογισμούς, ενώ είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν χωρίς προειδοποίηση μέσα σε ένα βράδυ και ο πληθυσμός θα κινδυνεύσει να μείνει χωρίς συντάξεις, αλλά και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι δανειστές μας και το οικονομικό επιτελείο μας σπρώχνουν δια της βίας σε άλλες μορφές ιδιωτικής ασφάλισης, προκειμένου οι συνταξιούχοι του μέλλοντος να συμπληρώνουν ένα μικρό επιπλέον εισόδημα.
Την ίδια ώρα, το πολυδιαφημισμένο εγχείρημα της προηγούμενης κυβέρνησης, ο ΕΟΠΠΥ, είναι ό,τι πιο αποτυχημένο έχει επιχειρηθεί στο χώρο της υγείας, αφού δεν μπορεί να διαχειριστεί το budget των νοσοκομείων που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς υλικά. Τα χρήματα που έχει αποδώσει ως τώρα ο ΕΟΠΥΥ για υλικά είναι μόλις 30 εκατ. ευρώ από τα 720 εκατ. ευρώ που θα έπρεπε να έχει ήδη δώσει, ποσό στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και ο Ιούνιος. Το αρχικό σχέδιο ήταν ο ΕΟΠΥΥ να αποδίδει κάθε μήνα στα δημόσια νοσοκομεία 120 εκατ. ευρώ για την κάλυψη μεγάλου μέρους των λειτουργικών δαπανών. Ωστόσο, ο ίδιος ο Οργανισμός απειλείται με κατάρρευση, αφού κινδυνεύει το 2013 να κλείσει με έλλειμμα 1,5 δισ. ευρώ!
Μαζί με τον ΕΟΠΥΥ βουλιάζουν και όλα τα ταμεία (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ, ΝΑΤ) τα ελλείμματα των οποίων φτάνουν το αστρονομικό ποσό των 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Από τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) προκύπτει πως στο πεντάμηνο Ιανουαρίου - Μαΐου το σύνολο των ασφαλιστικών ταμείων έχει αντλήσει από τον κρατικό προϋπολογισμό το 45,1% των ετήσιων επιχορηγήσεων του 2013, αντί του 42% που αναλογεί στα 5/12. Η διαφορά μεταφράζεται σε υπέρβαση των στόχων χρηματοδότησης των Ταμείων κατά 430 εκατ. ευρώ.
Η κυνική ομολογία της Τράπεζας της Ελλάδος για την ιδιωτική ασφάλιση
Την εικόνα ενός συνταξιοδοτικού συστήματος στο οποίο οι κύριες παροχές θα είναι πλήρως απομειωμένες, σε ποσοστό έως και 50%, ενώ οι συνταξιούχοι, οι οποίοι θα αυξάνονται με πολύ υψηλούς ρυθμούς, θα προσεγγίζουν τα επίπεδα της σχετικής φτώχειας, προβλέπει στην έκθεσή της για τη Νομισματική Πολιτική της περιόδου 2020-2060 η Τράπεζα της Ελλάδος.
Ο προμηνυόμενος θάνατος του ασφαλιστικού περιγράφεται με τον πιο ωμό τρόπο στην έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος: «Το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης εκτιμάται ότι θα περιοριστεί κατά μέσο όρο σε 48,5% την περίοδο 2020-2060, έναντι 95,7% πριν από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση».
«Ελλείψει άλλων πηγών εισοδήματος, το μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης του πρώτου πυλώνα θα οδηγεί κάτω από το όριο της σχετικής ένδειας όλους όσοι, κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, λάμβαναν μέχρι και 1,2 φορές το διάμεσο εισόδημα» καταλήγει η επισήμανση της ΤτΕ.
Για όποιον δεν κατάλαβε καλά, είναι προδιαγεγραμμένη η μείωση της δημόσιας συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστού του ΑΕΠ και ο στόχος είναι να υποχωρήσει τουλάχιστον στο 17,4% του ΑΕΠ το 2060 από 24,1% το 2010.
Όμως, αυτή η μείωση, στις συνθήκες αύξησης (κατά 70%) του συνταξιοδοτούμενου πληθυσμού, προβλέπεται πως οδηγεί αναπόφευκτα σε δραστικό περιορισμό των συνταξιοδοτικών παροχών. Με δεδομένη την πτώση της δημόσιας δαπάνης για συντάξεις, δια του νομοθετικού πλαισίου των μεταρρυθμιστικών διατάξεων ( ν. 3863/10 και ν. 3865/10) προνόησαν, ώστε ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων να είναι λιγότερο ανταποδοτικός από το γενναιόδωρο σύστημα αναπλήρωσης που ίσχυσε στη χώρα.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι, όχι μόνο για την κύρια σύνταξη, αλλά ακόμη και στον νέο τρόπο υπολογισμού του εφάπαξ, εισάγονται συντελεστές (όπως ο εκάστοτε ετήσιος αριθμός των νέων συνταξιοδοτήσεων), οι οποίοι ελαχιστοποιούν την ανταποδοτικότητα εισφορών - παροχών και προκαλούν μεγάλες συνταξιοδοτικές απώλειες ακόμη και για τους ασφαλισμένους που έχουν πλήρη 35ετή προϋπηρεσία.
Σε αυτό το νέο συνταξιοδοτικό τοπίο, μοναδική σταθερά θα είναι η βασική σύνταξη των 360 ευρώ και όλο το υπόλοιπο ποσό θα χτίζεται με συντελεστές, οι οποίοι θα οδηγούν σε αναλογική σύνταξη υπολογιζόμενη επί του συνόλου των αποδοχών και των εργασιακών ετών που έχουν διανυθεί από την πρώτη ημέρα πρόσληψης.
Ο νέος τρόπος υπολογισμού, ο οποίος θα προσαρμόζει σταδιακά τα επίπεδα των συντάξεων στις μειωμένες δυνατότητες κρατικής χρηματοδότησης, έχει θεσμοθετηθεί ήδη από το 2010 και θίγει, πρωτίστως, όλους όσοι ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά μετά την 1.1.2011, αναμένεται δε να γίνει αισθητός για όλους όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης μετά την 1.1.2015.
Αναφερόμενος στην «ολοκλήρωση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης», κατά την παρουσίαση της έκθεσης ο Γ. Προβόπουλος αναφέρει συγκεκριμένα: «Η μεταρρύθμιση του 2010 ενίσχυσε σημαντικά τη μακροχρόνια σταθερότητα του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος. Εν τούτοις, σε συνδυασμό με πρόσθετες δημοσιονομικές παρεμβάσεις, το ύψος των συντάξεων που παρέχει ο πρώτος πυλώνας έχει περιοριστεί σημαντικά, εγείροντας θέμα επάρκειας, καθώς το μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης θα οδηγήσει κάτω από το όριο της φτώχειας όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου λάμβαναν εισοδήματα κάτω του μέσου όρου». Ομολογεί, δηλαδή, ο κύριος διοικητής ότι πάμε σε ποσοστά κάτω του ορίου της φτώχειας, ενώ ολοκληρώνοντας την περιγραφή του τόσο δυσοίωνου μέλλοντος που έχουν ετοιμάσει για τους εργαζομένους, με την ακύρωση του κοινωνικού χαρακτήρα των συντάξεων, ο κύριος Προβόπουλος αποκαλύπτει: «η αξιοποίηση της επαγγελματικής και της ιδιωτικής ασφάλισης θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να λειτουργήσει αντισταθμιστικά...» δίνοντάς μας να καταλάβουμε προς τα πού κατευθύνεται η πλήρης διάλυση του κοινωνικού κράτους.
Το κερασάκι της τούρτας η έκθεση της ΤτΕ το αφήνει για το τέλος, με παραπομπή στη διεθνή εμπειρία και δη στις χώρες του ΟΟΣΑ. Εκεί, επισημαίνει, η επιλογή της ιδιωτικής ασφάλισης είναι: α) εθελοντική, η οποία συνοδεύεται με φορολογικά κίνητρα για αποταμίευση ή και επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών και β) υποχρεωτική ή αυτόματη εγγραφή.
Πρακτικά, λοιπόν, σε λίγα χρόνια θα καταργηθεί κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος η κρατική χρηματοδότηση. Το κράτος θα χρηματοδοτεί μόνο την περίφημη βασική σύνταξη των 360 ευρώ για την οποία σας έχουμε ενημερώσει από το Νewsbomb.gr. Ούτε οι σημερινές συντάξεις θα χρηματοδοτούνται, ούτε το πρώτο τμήμα των αναλογικών συντάξεων του μέλλοντος.
Άλλωστε, στο νομοσχέδιο που έχει ήδη περάσει από τη Βουλή, η διάταξη για τις χρηματοδοτήσεις καταργήθηκε! Σβήστηκε ολόκληρη και στη θέση της μπήκε το εξής: «Από 1.1.2015 το κράτος αναλαμβάνει τη χρηματοδότηση της βασικής σύνταξης όλων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και του ΝΑΤ, πλην των Ε.Τ.Α.Α., Ε.Τ.Α.Π.-Μ.Μ.Ε. και του συστήματος ασφάλισης προσωπικού της ΤτΕ. Το ποσό αυτό επιμερίζεται στους οργανισμούς ανάλογα με τον αριθμό των δικαιούχων και των ποσών που καταβάλλονται». Μόνο τη βασική σύνταξη λοιπόν κι από εκεί και πέρα... ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Το ερώτημα που εύλογα γεννάται - και το οποίο ουδείς έχει απαντήσει- είναι πώς θα μπορέσει ένας εργαζόμενος με μηνιαίες αποδοχές των 500 ευρώ να προβεί σε ιδιωτική ασφάλιση;www.newsbomb.gr