Δεν είναι τυχαία η στιγμή που διάλεξε η Κοινότητα Εφέδρων Αξιωματικών προκειμένου να καλέσει για την ανατροπή του Κοινοβουλίου: μόλις έχει αρχίσει το ξήλωμα του εγκληματικού κυκλώματος της Χρυσής Αυγής. Ούτε είναι σύμπτωση ότι στην πρώτη κιόλας παράγραφο του ανακοινωθέντος τους οι Εφεδροι, και μάλιστα “μαζί με τον λαό”, επικαλούνται το άρθρο 120 του Συντάγματος: το ίδιο ακριβώς άρθρο επικαλέστηκε ο Μιχαλολιάκος την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, στο διάγγελμα του προς τους συναγωνιστές συμμορίτες του “κόμματος”. Επιτέλους, να και κάποιοι στην Ελλάδα που τιμούν το όνομα τους: οι Εφεδροι λειτουργούν ως εφεδρεία της Χρυσής Αυγής.
Φαίνεται επίσης ότι, εκτός από το χρήμα και το βήχα, ούτε η νοσταλγία μπορεί να κρυφτεί. Είναι τέτοια η νοσταλγία για την απριλιανή χούντα ώστε, στο κάλεσμα, η λύση που προτείνεται είναι η συγκρότηση κυβέρνησης "Εθνικής Ανάγκης" υπό την πρόεδρο του Αρείου Πάγου: σημειώνεται ότι την 21η Απριλίου του '67 οι πραξικοπηματίες είχαν ορίσει στην θέση του πρωθυπουργού τον διαβόητο Κ.Κόλλια, κατά σύμπτωση τότε πρόεδρο του Αρείου Πάγου.
Αλλωστε, για να μην ξεχνιόμαστε, το ίδιο κείμενο καταλήγει με την διαπίστωση ότι “θεσμός εγγυητής όλων των παραπάνω(που προτείνει) μπορεί να είναι οι Ενοπλες Δυνάμεις της Χώρας, ως ισχυρός ανιδιοτελής φορέας εναντίον οποιασδήποτε απειλής". Οσο για τα σώματα ασφαλείας, αυτά “καλούνται να διασφαλίσουν την εφαρμογή των παραπάνω”. Να κάνουν δηλαδή τις συλλήψεις!
Αν ήταν ανιδιοτελής και πραγματικά ενδιαφερόταν να διορθώσει τα -υπάρχοντα- κακώς κείμενα που απαριθμεί στο κάλεσμα της, η “Κοινότητα” των Εφέδρων δεν θα είχε διαλέξει να παρέμβει την ώρα που ξεδιπλώνεται το κουβάρι της νεοναζιστικής συμμορίας. 'Η τουλάχιστον, θα είχε συμπεριλάβει στα μέτρα που προτείνει και την πάταξη της οργάνωσης των δολοφόνων, που με την δράση της επίσης βλάπτει την κοινωνία ενώ συγχρόνως αμαυρώνει στο εξωτερικό την εικόνα της πατρίδας, για την οποία οι εν λόγω Εφεδροι καμώνονται ότι ενδιαφέρονται.
Σε μια άλλη τους ανάρτηση, οι επίδοξοι πραξικοπηματίες κάνουν σαφέστερες τις προθέσεις τους καθώς, στο τέλος, απευθύνονται σε κάποιους του “χώρου”που δεν είναι τόσο έτοιμοι να περάσουν στην δράση, η οποία δεν θα είναι απλή διαμαρτυρία:
"Η Κ.Ε.Ε.Δ. (Κοινότητα Εφέδρων Ειδικών Δυνάμεων) θέλει να ξεκινήσει μια ΕΛΛΗΝΙΚΗ αντεπίθεση από πολίτες, όχι διαμαρτυρία. Στους προδότες δεν διαμαρτύρεσαι. Θέλει να ξεκινήσει μια αντεπίθεση και έχει σαν σκοπό να πάει μπροστά από την άλλοτε ελληνική βουλή και να μην φύγει από εκεί, αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα.
Πολλοί λένε για διάφορες πιθανές αντιπαραθέσεις, όλα είναι πιθανά. Το θέμα είναι αν θέλουμε οι Έλληνες να δώσουμε αυτή τη μάχη, ή όχι. Όλα τα υπόλοιπα είναι φιλοσοφίες. Εξυπηρετούν άλλους σκοπούς και με την πιο αγαθή προαίρεση, απλώς αποτελούν δικαιολογίες μη συμμετοχής".
Η αγανάκτηση και η απέχθεια της κοινής γνώμης προς την Χρυσή Αυγή, που φουντώνουν καθημερινά, έχουν ανατρέψει πλήρως τα σχέδια της ηγεσίας των νεοναζί. Πριν από την δολοφονία Φύσσα, οι Μιχαλολιάκοι και ΣΙΑ εκτιμούσαν ότι στις επόμενες εκλογές η Χρυσή Αυγή θα μπορούσε να καταλάβει μέχρι και την δεύτερη θέση, μετά τον πρώτο αλλά χωρίς αυτοδυναμία ΣΥΡΙΖΑ. Αποτέλεσμα που θα οδηγούσε την Νέα Δημοκρατία σε κυβερνητική συμμαχία μαζί τους, πριν υφαρπάξουν την εξουσία παραμερίζοντας στη συνέχεια και όσους από την ΝΔ θα είχαν ανεχθεί την συνεργασία με τους ορκισμένους εχθρούς του ιδρυτή της παράταξης, Κωνσταντίνου Καραμανλή. “Η δημοκρατία της Βαιμάρης κάποτε τελείωνει¨, ήταν το μότο που κυκλοφορούσε στους ηγετικούς κύκλους της φασιστικής δεξιάς, αναφορά στην ασταθή δημοκρατία του μεσοπολέμου που οδήγησε στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.
Για την ελληνική Δημοκρατία, η στιγμή είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Η Χρυσή Αυγή μπορεί να ξεφύγει από την δύσκολη θέση μόνο με μια χοντροκομμένη προβοκάτσια. Η παρέμβαση των Εφέδρων αποτελεί έτσι κι αλλιώς ένα είδος αντιπερισπασμού, αλλά οι νεοναζί χρειάζονται κάτι πολύ σοβαρότερο. Ανθρωποι που γνωρίζουν από κοντά την δράση της συμπεραίνουν ότι έχει ανάγκη από έναν μάρτυρα, που θα αντισταθμίσει την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και θα στρέψει αλλού την προσοχή της κοινής γνώμης. Το κάλεσμα των Εφέδρων για "αντεπίθεση" και πολιορκία της Βουλής, εντάσσεται ακριβώς στν στρατηγική της έντασης που σχεδιάζουν να ακολουθήσουν.
Σε κάθε περίπτωση, το μίνι προνουτσιαμέντο των εφέδρων πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως πραγματικά είναι: ως κάλεσμα για την ανατροπή του πολιτεύματος. Ας ελπίσουμε ότι η Δικαιοσύνη θα κάνει την δουλειά της και η κυβέρνηση θα καταλάβει επιτέλους ότι δεν χωράνε πλέον μικροκομματικά παιχνιδάκια για τα δύο άκρα και άλλες ακροδεξιές αηδίες, που εξωράιζαν συστηματικά τους νεοναζί και τους αποθράσυναν, σε σημείο να δολοφονούν εν ψυχρώ. Τον Παύλο Φύσσα χθες, την Δημοκρατία αύριο.