Παρέμβαση
Παράλληλα με τον ευτελισμό των θεσμών που παρακολουθούμε με την ευκαιρία της εκλογής ΠτΔ και τις απόπειρες εξαγοράς βουλευτών, είτε με χρήματα, είτε με... ταξίματα, στο ΑΠΘ εκτυλίσσεται μια άλλη τραγωδία ευτελισμού των θεσμών.Η κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγει την επαναφορά του προηγούμενου πρύτανη, όπως η απόφαση του ΣτΕ ορίζει μετά την ακύρωση των πρυτανικών εκλογών, ως αποτέλεσμα των μεθοδεύσεων του Συμβουλίου Ιδρύματος, διορίζει πρύτανη της αρεσκείας της, με (ν)τροπολογία της τελευταίας στιγμής.
Είναι η πρώτη φορά, μετά τη μεταπολίτευση, που η κυβέρνηση παρεμβαίνει με τόσο ωμό τρόπο στο αυτοδιοίκητο των πανμίων και παρακάμπτοντας τόσο τα συλλογικά τους όργανα, (Σύγκλητος), όσο και την ίδια την απόφαση του ΣτΕ, διορίζει πρύτανη τον εκλεκτό της.
Ο νόμος Διαμαντοπούλου σε πλήρη εξέλιξη:
1. Θεσμοθέτησε ένα όργανο πανίσχυρο, όσο και αντιδημοκρατικό και αυταρχικό και αλαζονικό, το Συμβούλιο Ιδρύματος, τις αυθαίρετες πράξεις του οποίου μόνο το ΣτΕ μπορεί να ανακόψει.
2. Στο όργανο αυτό ανέθεσε την επονείδιστη αρμοδιότητα, να απορρίπτει υποψηφιότητες σύμφωνα με κριτήρια που αυτό θέτει. Η αρμοδιότητα αυτή οδηγεί μονόδρομα στην εκλογή πρύτανη φιλικού προς το Συμβούλιο, δηλαδή φιλοκυβερνητικού. Ειρήσθω εν παρόδω και το Συμβούλιο είναι κατά το ήμισυ διορισμένο...
3. Το ΣΙ του ΑΠΘ, προκειμένου να αποφύγει υποψηφιότητες που δεν ήταν της αρεσκείας του, μεθόδευσε τις διαδικασίες προεπιλογής πρύτανη, αποκλείοντας το νόμιμο πρύτανη, για πολιτικούς λόγους.
4. Παρά το γεγονός ότι ο τότε πρύτανης υπέδειξε την παράβαση της νομιμότητας και τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε, με επιστολές του τόσο στο πανεπιστήμιο όσο και στον υπουργό Παιδείας, οι διαδικασίες προχώρησαν και ο πρύτανης που προέκυψε από την παράνομη διαδικασία, διορίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα.
5. Ένας εκ των υποψηφίων που έπεσαν θύμα της μεθόδευσης του Συμβουλίου προσέφυγε στο ΣτΕ και φυσικά, κέρδισε την προσφυγή.
6. Η εκλογή και ο διορισμός του πρύτανη ακυρώθηκαν. Ακόμη η απόφαση του ΣτΕ ορίζει ότι στις συνεδρίασεις προεπιλογής του νέου πρύτανη, πρέπει να κληθεί ο πρώην πρύτανης που είχε, τότε, αποκλεισθεί.
7. Η κυβέρνηση, για να αποφύγει την επιστροφή του πρώην πρύτανη που δεν είναι πολιτικός της φίλος, διορίζει με (ν)τροπολογία της τελευταίας στιγμής στη θέση του πρύτανη, τον αναπληρωτή πρύτανη που διόρισε ο πρύτανης, τον οποίο εξέλεξε παρανόμως το Συμβούλιο και του οποίου ο διορισμός ακυρώθηκε από το ΣτΕ. Ενώ κανονικά, όταν ο πρύτανης χάνει την ιδιότητά του, τη χάνουν αυτομάτως και οι αναπληρωτές που έχει διορίσει.
8. Στις διαδικασίες της εκλογής νέου πρύτανη, σύμφωνα με το νόμο, το Συμβούλιο πρέπει να καλέσει το σημερινό, δηλαδή τον διορισμένο πρύτανη. Σύμφωνα όμως με την απόφαση του ΣτΕ, στις διαδικασίες πρέπει να προσκληθεί και ο πρώην πρύτανης, που προφανώς το ανώτατο δικαστήριο τον ήθελε να αναλαμβάνει καθήκοντα προσωρινού πρύτανη. Στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου με άλλα λόγια, θα συμμετέχουν ταυτοχρόνως δύο πρυτάνεις: Ένας πρώην, κανονικός κι ένας νυν, διορισμένος.
Και ο ευτελισμός των θεσμών συνεχίζεται. Ενός κακού μύρια έπονται. Ο νόμος Διαμαντοπούλου κατάργησε τις δημοκρατικές εκλογές και άνοιξε το δρόμο για το πραξικόπημα του διορισμού πρύτανη στα πανεπιστήμια.
Για πρώτη φορά μετά τη δικτατορία, το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας, το ΑΠΘ, θα έχει διορισμένη διοίκηση. Το πραξικόπημα δηλαδή, θα έχει ΦΕΚ.
Όπως και στο πρόβλημα της εκλογής ΠτΔ, έτσι και στο ζήτημα που προκάλεσαν στο ΑΠΘ, η λύση θα είναι πολιτική. Και θα λυθεί σαν το Γόρδιο δεσμό. Με την άμεση δηλαδή προσφυγή στις κάλπες. Άλλη λύση, εδώ που οδήγησε τα πράγματα η κυβέρνηση Σαμαρά, δεν υπάρχει.
* Του καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου, πρώην πρύτανη ΑΠΘ
Παράλληλα με τον ευτελισμό των θεσμών που παρακολουθούμε με την ευκαιρία της εκλογής ΠτΔ και τις απόπειρες εξαγοράς βουλευτών, είτε με χρήματα, είτε με... ταξίματα, στο ΑΠΘ εκτυλίσσεται μια άλλη τραγωδία ευτελισμού των θεσμών.Η κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγει την επαναφορά του προηγούμενου πρύτανη, όπως η απόφαση του ΣτΕ ορίζει μετά την ακύρωση των πρυτανικών εκλογών, ως αποτέλεσμα των μεθοδεύσεων του Συμβουλίου Ιδρύματος, διορίζει πρύτανη της αρεσκείας της, με (ν)τροπολογία της τελευταίας στιγμής.
Είναι η πρώτη φορά, μετά τη μεταπολίτευση, που η κυβέρνηση παρεμβαίνει με τόσο ωμό τρόπο στο αυτοδιοίκητο των πανμίων και παρακάμπτοντας τόσο τα συλλογικά τους όργανα, (Σύγκλητος), όσο και την ίδια την απόφαση του ΣτΕ, διορίζει πρύτανη τον εκλεκτό της.
Ο νόμος Διαμαντοπούλου σε πλήρη εξέλιξη:
1. Θεσμοθέτησε ένα όργανο πανίσχυρο, όσο και αντιδημοκρατικό και αυταρχικό και αλαζονικό, το Συμβούλιο Ιδρύματος, τις αυθαίρετες πράξεις του οποίου μόνο το ΣτΕ μπορεί να ανακόψει.
2. Στο όργανο αυτό ανέθεσε την επονείδιστη αρμοδιότητα, να απορρίπτει υποψηφιότητες σύμφωνα με κριτήρια που αυτό θέτει. Η αρμοδιότητα αυτή οδηγεί μονόδρομα στην εκλογή πρύτανη φιλικού προς το Συμβούλιο, δηλαδή φιλοκυβερνητικού. Ειρήσθω εν παρόδω και το Συμβούλιο είναι κατά το ήμισυ διορισμένο...
3. Το ΣΙ του ΑΠΘ, προκειμένου να αποφύγει υποψηφιότητες που δεν ήταν της αρεσκείας του, μεθόδευσε τις διαδικασίες προεπιλογής πρύτανη, αποκλείοντας το νόμιμο πρύτανη, για πολιτικούς λόγους.
4. Παρά το γεγονός ότι ο τότε πρύτανης υπέδειξε την παράβαση της νομιμότητας και τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε, με επιστολές του τόσο στο πανεπιστήμιο όσο και στον υπουργό Παιδείας, οι διαδικασίες προχώρησαν και ο πρύτανης που προέκυψε από την παράνομη διαδικασία, διορίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα.
5. Ένας εκ των υποψηφίων που έπεσαν θύμα της μεθόδευσης του Συμβουλίου προσέφυγε στο ΣτΕ και φυσικά, κέρδισε την προσφυγή.
6. Η εκλογή και ο διορισμός του πρύτανη ακυρώθηκαν. Ακόμη η απόφαση του ΣτΕ ορίζει ότι στις συνεδρίασεις προεπιλογής του νέου πρύτανη, πρέπει να κληθεί ο πρώην πρύτανης που είχε, τότε, αποκλεισθεί.
7. Η κυβέρνηση, για να αποφύγει την επιστροφή του πρώην πρύτανη που δεν είναι πολιτικός της φίλος, διορίζει με (ν)τροπολογία της τελευταίας στιγμής στη θέση του πρύτανη, τον αναπληρωτή πρύτανη που διόρισε ο πρύτανης, τον οποίο εξέλεξε παρανόμως το Συμβούλιο και του οποίου ο διορισμός ακυρώθηκε από το ΣτΕ. Ενώ κανονικά, όταν ο πρύτανης χάνει την ιδιότητά του, τη χάνουν αυτομάτως και οι αναπληρωτές που έχει διορίσει.
8. Στις διαδικασίες της εκλογής νέου πρύτανη, σύμφωνα με το νόμο, το Συμβούλιο πρέπει να καλέσει το σημερινό, δηλαδή τον διορισμένο πρύτανη. Σύμφωνα όμως με την απόφαση του ΣτΕ, στις διαδικασίες πρέπει να προσκληθεί και ο πρώην πρύτανης, που προφανώς το ανώτατο δικαστήριο τον ήθελε να αναλαμβάνει καθήκοντα προσωρινού πρύτανη. Στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου με άλλα λόγια, θα συμμετέχουν ταυτοχρόνως δύο πρυτάνεις: Ένας πρώην, κανονικός κι ένας νυν, διορισμένος.
Και ο ευτελισμός των θεσμών συνεχίζεται. Ενός κακού μύρια έπονται. Ο νόμος Διαμαντοπούλου κατάργησε τις δημοκρατικές εκλογές και άνοιξε το δρόμο για το πραξικόπημα του διορισμού πρύτανη στα πανεπιστήμια.
Για πρώτη φορά μετά τη δικτατορία, το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας, το ΑΠΘ, θα έχει διορισμένη διοίκηση. Το πραξικόπημα δηλαδή, θα έχει ΦΕΚ.
Όπως και στο πρόβλημα της εκλογής ΠτΔ, έτσι και στο ζήτημα που προκάλεσαν στο ΑΠΘ, η λύση θα είναι πολιτική. Και θα λυθεί σαν το Γόρδιο δεσμό. Με την άμεση δηλαδή προσφυγή στις κάλπες. Άλλη λύση, εδώ που οδήγησε τα πράγματα η κυβέρνηση Σαμαρά, δεν υπάρχει.
* Του καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου, πρώην πρύτανη ΑΠΘ