Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Κρίνεται το μέλλον της ΔΗΜΑΡ


    Μπροστά στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι από την ίδρυση της βρίσκεται η Δημοκρατική
    Αριστερά, με την απόφαση για τη συμμετοχή σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, να καθορίζει επί της ουσίας, τους όρους επιβίωσής της.


Οι συνεδριάσεις τόσο της εκτελεστικής γραμματείας, όσο και της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος ήταν θυελλώδεις, με τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ να χωρίζονται σε κυβερνητικούς και αντιπολιτευόμενους. Από τα 11 μέλη της εκτελεστικής γραμματείας, 4 ήταν εκείνα που αντέδρασαν στο ενδεχόμενο συμμετοχής στην κυβέρνηση.

Οι κύριοι Στέφανος Μπαγεώργος, Βαγγέλης Ζορκάδης, Σάκης Παπαθανασίου και Ανδρέας Νεφελούδης, υποστήριξαν ότι η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά είναι ένα βαθιά εθνικιστικό κόμμα, ενώ επισήμαναν τον κίνδυνο
να ανοίξουν ζητήματα, όπως το Μακεδονικό και η ΔΗΜΑΡ να βρεθεί εγκλωβισμένη σε επιλογές άλλων.


Από την άλλη ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της κυβερνητικής προοπτικής και σύμφωνα με πληροφορίες ζήτησε να ανοίξει η κουβέντα για τις υπουργοποιήσεις.


Εντύπωση σε κάθε περίπτωση προκαλεί η αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζουν στη ΔΗΜΑΡ τα ζητήματα οικονομικής πολιτικής, καθώς και τα μέτρα του μνημονίου.


Οι συνεργάτες του Φώτη Κουβέλη θεωρούν ότι δεν υπάρχουν σοβαρά περιθώρια διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και άρα προσανατολίζονται σε δέσμη μέτρων που θα επιφέρει μια προσωρινή κοινωνική ειρήνη.


Σε καμία περίπτωση όμως δεν έχουν μπει στο τραπέζι των συζητήσεων με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ζητήματα όπως η φορολογική μεταρρύθμιση, το πάγωμα των μισθών ή το ασφαλιστικό.


Άνθρωποι που ακολουθούν πιστά τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ από τα χρόνια της ΕΑΡ ακόμη, είναι η πρώτη φορά λένε, που ο Φώτης Κουβέλης είναι πραγματικά εγκλωβισμένος, με τις επιλογές να έχουν ελαχιστοποιηθεί στο ελάχιστο. Αν προχωρήσει όπως φαίνεται στη συμμετοχή στην κυβέρνηση, κόβει κάθε δεσμό με την Αριστερά, πιστώνεται επιλογές προς την κατεύθυνση διατήρησης του μνημονίου, αλλά και την υποταγή στην ιδεολογική ταυτότητα μιας κυβέρνησης με ένα ακραίο εθνικιστή πρωθυπουργό, υπουργούς τύπου Βορίδη και στελέχη γραφικούς ακροδεξιούς, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης. Μόνο ως δικαιολογημένη επομένως εκφράζεται η άρνηση συμμετοχής σε ένα τέτοιο μόρφωμα της κ.Ρεπούση.


Από την άλλη μη συμμετοχή στην κυβέρνηση αυτόματα σημαίνει διάσπαση της ΔΗΜΑΡ και πρόσδεση στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι εκσυγχρονιστές, πρώην πράσινα στελέχη, δεν εξετάζουν σε καμία περίπτωση αυτό το ενδεχόμενο, ενώ για τον Φώτη Κουβέλη θα αποτελεί και προσωπική ήττα μια τέτοια επιλογή.


Μοναδικό σενάριο πλέον φαντάζει η συμμετοχή στην κυβέρνηση, με ρόλο εσωτερικής αντιπολίτευσης και ξεκάθαρη ιδεολογική διαφοροποίηση από τις επιλογές Σαμαρά. Σε αυτή την εκδοχή τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ θεωρούν ότι θα καταφέρουν να ανασυγκροτήσουν το χώρο της κεντροαριστεράς με ηγεμονεύουσα δύναμη τους ίδιους και όχι το ΠΑΣΟΚ. Το ζητούμενο είναι πόσο χρόνο θα έχουν ως εταίροι της μνημονιακής κυβέρνησης για να ολοκληρώσουν τη μετάβαση που ξεκίνησαν με τη φυγή από το ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ.

alterthess