Αυτό το κείμενο θέλω να το γράψω εδώ και καιρό για να μιλήσω στον Άνθρωπο που κρύβεται μέσα σε σένα, συμπολίτη μου. Σε σένα που δεν έχεις τραβήξει μαχαίρι σε ξένο, που δεν κλώτσησες μετανάστη, που δεν χτύπησες μελαμψό, αλλά ψήφισες ή θα ψηφίσεις Χρυσή Αυγή, λες ότι καλά τα λένε, υποστηρίζεις κι εσύ ότι οι ξένοι είναι πολλοί στη χώρα μας, ότι χωρίς αυτούς τους κακομοίρηδες από την Ασία και την Αφρική θα ήμασταν καλύτερα κοκ. Απευθύνομαι σε σένα που λες ότι είσαι περήφανος που είσαι Έλληνας, που καμαρώνεις για τον ελληνικό πολιτισμό και για το ότι μόνο στη γλώσσα μας υπάρχουν έννοιες όπως φιλότιμο, λεβεντιά, μεράκι.
Πριν διαβάσεις όμως όσα έχω να σου πω δες προσεχτικά τις παρακάτω φωτογραφίες.
Τις είδες καλά;
Αν σε σόκαραν, αν ταράχτηκες και σκέφτηκες ότι αυτό δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο, συνέχισε να διαβάζεις αυτό το κείμενο. Αν όχι, μπορείς να σταματήσεις. Είμαστε εχθροί και δεν έχουμε τίποτα να πούμε μεταξύ μας. Θα με βρεις αλλιώς μπροστά σου.
Πάρε δρόμο.
——————————————————————
Και τώρα που μείναμε εδώ μόνο εμείς που φρίττουμε βλέποντας χαρακωμένα και χτυπημένα ανθρώπινα σώματα, να τι έχω να σου πω:
Αυτά τα πληγωμένα κορμιά και πρόσωπα ανήκουν σε πρόσφυγες και μετανάστες που βρέθηκαν στη χώρα μας -για να μείνουν ή για να περάσουν στην Ευρώπη, αδιάφορο. Γι’ αυτό το φοβερό τους έγκλημα χτυπήθηκαν με μίσος από τα χέρια και τα όπλα κάποιων που ζουν ανάμεσά μας. Κάποιων που χαιρετούν όπως οι ναζί που βλέπεις στις ταινίες για την Κατοχή, που φωτογραφίζονται περιχαρείς δίπλα σε θαλάμους αερίων, που μπαινόβγαιναν μέχρι τώρα στις φυλακές για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου. Μπορεί και να γνωρίζεις κάποιους σαν κι αυτούς ή να υποψιάζεσαι ότι κάποιοι γνωστοί σου -όχι εσύ- κάνουν ή θα έκαναν κάτι ανάλογο.
Ξέρεις ότι αυτές οι επιθέσεις έχουν πληθύνει τα τελευταία χρόνια. Ξέρεις ότι ο αριθμός τους αυξήθηκε κατακόρυφα όταν η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή. Ξέρεις ότι οι δράστες τους σπάνια συλλαμβάνονται και ακόμη πιο σπάνια τιμωρούνται από τη δικαιοσύνη.
Αυτό που μπορεί να μην ξέρεις ή να μην έχεις σκεφτεί όμως είναι ότι το χέρι τους δεν το οπλίζει μόνο το δικό τους -απύθμενο βέβαια- μίσος. Δεν αρκεί αυτό. Αυτοί που χτυπούν με μαχαίρια γίνονται όλο και πιο επιθετικοί και θρασείς γιατί όλο και πιο πολλοί χτυπούν με λόγια. Κάθε φορά που λες “Ναι, αλλά έχουμε υπερβολικά πολλούς ξένους,” κάθε φορά που αφήνεις αναπάντητο ένα “πότε θα ξεβρομίσει ο τόπος από τους ξένους;”, όποτε στρέφεις αλλού το βλέμμα μπροστά σε έναν οδηγό λεωφορείου που συμπεριφέρεται σε κάποιον σκουρόχρωμο σαν να ‘ταν σκουπίδι, τους δίνεις όλο και πιο πολύ θάρρος για να κάνουν πράξη με τον δικό τους τρόπο την εντολή που [νομίζουν ότι] τους δίνεις: “Έξω οι ξένοι!” Είναι αλήθεια, όλα αυτά που είδες στις φωτογραφίες τα κάνουν στο όνομά σου. Ρώτα τους.
Το αποδέχεσαι λοιπόν αυτό; Δέχεσαι να χτυπιούνται και να δολοφονούνται άνθρωποι στο όνομά σου, στο όνομα της ανωτερότητάς μας ως φυλής, στο όνομα του “ρεαλισμού” που λέει ότι δήθεν δεν χωράμε; Αν απαντήσεις ναι, είσαι κι εσύ εχθρός μου και δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω πέρα από το ότι αυτή την απάντηση δεν την θεωρώ άλλη μια “γνώμη.” Αν θες όμως συνέχισε να διαβάζεις για να δεις ποια θα είναι η στάση μας απέναντί σου από δω και πέρα.
—————————————————–
Εσένα, φίλε και φίλη, που απάντησες ότι δεν θες να γίνονται αυτά τα εγκλήματα σχεδόν σε ακούω να ρωτάς “τι μπορούμε να κάνουμε όμως; “. Πολλά.
Πρώτα-πρώτα, απόσυρε τη στήριξή σου όχι μόνο από τον πιο ξεκάθαρο εκφραστή αυτών των αντιλήψεων, τη Χρυσή Αυγή, αλλά και από όσους ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους και λένε παρόμοια πράγματα. Διακήρυξε δημόσια ότι δεν θα τους ξαναψηφίσεις. Πρόσεξε και τον δικό σου λόγο και προσπάθησε να αφαιρέσεις από αυτόν κάθε εκούσια ή ακούσια ρατσιστική αναφορά. Πείσε τους γύρω σου να κάνουν το ίδιο. Κι αν δεν καταλαβαίνουν αλλιώς, κόψε τους την καλημέρα. Δώσε τους να καταλάβουν ότι δεν ανέχεσαι απόψεις που οδηγούν σε τέτοια χτυπήματα. Κάνε παρατήρηση σε οδηγούς λεωφορείων, σε πωλητές, σε δημόσιους υπαλλήλους, σε οποιουσδήποτε έχουν ρατσιστική συμπεριφορά. Ενημέρωσε τις αρχές ή τις οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του αντιρατσισμού για κάθε τέτοιο περιστατικό, για πράξεις λεκτικής ή σωματικής ρατσιστικής βίας, για ενέργειες που ταπεινώνουν με οποιονδήποτε τρόπο ανθρώπους. Πάρε μέρος στο πλήθος των αντιρατσιστικών/αντιφασιστικών εκδηλώσεων που γίνονται σχεδόν καθημερινά κάπου κοντά σου. Η σιωπή είναι συνενοχή. Μονάχα η ενεργή στάση του καθενός μας ενάντια σε αυτούς που μισούν τον “άλλο”, τον “πλησίον” μπορεί να σταματήσει αυτή τη βαρβαρότητα.
Και τώρα, πριν γίνω ακόμη πιο δασκαλίστικος, θα σε αφήσω ζητώντας μόνο να ρίξεις άλλη μια ματιά στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Πηγή: Το ιστολόγιο του Α. Γαζάκη
Τις είδες καλά;
Αν σε σόκαραν, αν ταράχτηκες και σκέφτηκες ότι αυτό δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο, συνέχισε να διαβάζεις αυτό το κείμενο. Αν όχι, μπορείς να σταματήσεις. Είμαστε εχθροί και δεν έχουμε τίποτα να πούμε μεταξύ μας. Θα με βρεις αλλιώς μπροστά σου.
Πάρε δρόμο.
——————————————————————
Και τώρα που μείναμε εδώ μόνο εμείς που φρίττουμε βλέποντας χαρακωμένα και χτυπημένα ανθρώπινα σώματα, να τι έχω να σου πω:
Αυτά τα πληγωμένα κορμιά και πρόσωπα ανήκουν σε πρόσφυγες και μετανάστες που βρέθηκαν στη χώρα μας -για να μείνουν ή για να περάσουν στην Ευρώπη, αδιάφορο. Γι’ αυτό το φοβερό τους έγκλημα χτυπήθηκαν με μίσος από τα χέρια και τα όπλα κάποιων που ζουν ανάμεσά μας. Κάποιων που χαιρετούν όπως οι ναζί που βλέπεις στις ταινίες για την Κατοχή, που φωτογραφίζονται περιχαρείς δίπλα σε θαλάμους αερίων, που μπαινόβγαιναν μέχρι τώρα στις φυλακές για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου. Μπορεί και να γνωρίζεις κάποιους σαν κι αυτούς ή να υποψιάζεσαι ότι κάποιοι γνωστοί σου -όχι εσύ- κάνουν ή θα έκαναν κάτι ανάλογο.
Ξέρεις ότι αυτές οι επιθέσεις έχουν πληθύνει τα τελευταία χρόνια. Ξέρεις ότι ο αριθμός τους αυξήθηκε κατακόρυφα όταν η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή. Ξέρεις ότι οι δράστες τους σπάνια συλλαμβάνονται και ακόμη πιο σπάνια τιμωρούνται από τη δικαιοσύνη.
Αυτό που μπορεί να μην ξέρεις ή να μην έχεις σκεφτεί όμως είναι ότι το χέρι τους δεν το οπλίζει μόνο το δικό τους -απύθμενο βέβαια- μίσος. Δεν αρκεί αυτό. Αυτοί που χτυπούν με μαχαίρια γίνονται όλο και πιο επιθετικοί και θρασείς γιατί όλο και πιο πολλοί χτυπούν με λόγια. Κάθε φορά που λες “Ναι, αλλά έχουμε υπερβολικά πολλούς ξένους,” κάθε φορά που αφήνεις αναπάντητο ένα “πότε θα ξεβρομίσει ο τόπος από τους ξένους;”, όποτε στρέφεις αλλού το βλέμμα μπροστά σε έναν οδηγό λεωφορείου που συμπεριφέρεται σε κάποιον σκουρόχρωμο σαν να ‘ταν σκουπίδι, τους δίνεις όλο και πιο πολύ θάρρος για να κάνουν πράξη με τον δικό τους τρόπο την εντολή που [νομίζουν ότι] τους δίνεις: “Έξω οι ξένοι!” Είναι αλήθεια, όλα αυτά που είδες στις φωτογραφίες τα κάνουν στο όνομά σου. Ρώτα τους.
Το αποδέχεσαι λοιπόν αυτό; Δέχεσαι να χτυπιούνται και να δολοφονούνται άνθρωποι στο όνομά σου, στο όνομα της ανωτερότητάς μας ως φυλής, στο όνομα του “ρεαλισμού” που λέει ότι δήθεν δεν χωράμε; Αν απαντήσεις ναι, είσαι κι εσύ εχθρός μου και δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω πέρα από το ότι αυτή την απάντηση δεν την θεωρώ άλλη μια “γνώμη.” Αν θες όμως συνέχισε να διαβάζεις για να δεις ποια θα είναι η στάση μας απέναντί σου από δω και πέρα.
—————————————————–
Εσένα, φίλε και φίλη, που απάντησες ότι δεν θες να γίνονται αυτά τα εγκλήματα σχεδόν σε ακούω να ρωτάς “τι μπορούμε να κάνουμε όμως; “. Πολλά.
Πρώτα-πρώτα, απόσυρε τη στήριξή σου όχι μόνο από τον πιο ξεκάθαρο εκφραστή αυτών των αντιλήψεων, τη Χρυσή Αυγή, αλλά και από όσους ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους και λένε παρόμοια πράγματα. Διακήρυξε δημόσια ότι δεν θα τους ξαναψηφίσεις. Πρόσεξε και τον δικό σου λόγο και προσπάθησε να αφαιρέσεις από αυτόν κάθε εκούσια ή ακούσια ρατσιστική αναφορά. Πείσε τους γύρω σου να κάνουν το ίδιο. Κι αν δεν καταλαβαίνουν αλλιώς, κόψε τους την καλημέρα. Δώσε τους να καταλάβουν ότι δεν ανέχεσαι απόψεις που οδηγούν σε τέτοια χτυπήματα. Κάνε παρατήρηση σε οδηγούς λεωφορείων, σε πωλητές, σε δημόσιους υπαλλήλους, σε οποιουσδήποτε έχουν ρατσιστική συμπεριφορά. Ενημέρωσε τις αρχές ή τις οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του αντιρατσισμού για κάθε τέτοιο περιστατικό, για πράξεις λεκτικής ή σωματικής ρατσιστικής βίας, για ενέργειες που ταπεινώνουν με οποιονδήποτε τρόπο ανθρώπους. Πάρε μέρος στο πλήθος των αντιρατσιστικών/αντιφασιστικών εκδηλώσεων που γίνονται σχεδόν καθημερινά κάπου κοντά σου. Η σιωπή είναι συνενοχή. Μονάχα η ενεργή στάση του καθενός μας ενάντια σε αυτούς που μισούν τον “άλλο”, τον “πλησίον” μπορεί να σταματήσει αυτή τη βαρβαρότητα.
Και τώρα, πριν γίνω ακόμη πιο δασκαλίστικος, θα σε αφήσω ζητώντας μόνο να ρίξεις άλλη μια ματιά στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Πηγή: Το ιστολόγιο του Α. Γαζάκη