Από το Ποντίκι
Η Γερμανία έχει (και αυτή) ευθύνη για την δυστυχία της Ελλάδας», δηλώνει ο απερχόμενος
πρόεδρος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας, Πασκάλ Λαμί και αναφέρει ότι κατά την ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη το Βερολίνο δεν ήλεγξε λεπτομερώς τα βιβλία, ενώ αργότερα άμβλυνε το Σύμφωνο Σταθερότητας.
«Η ιστορία παρουσιάζει πάντα κάποια στιγμή τον λογαριασμό για τα σφάλματα», επισημαίνει ο κ. Λαμί, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Welt am Sontag» και τονίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να καλύψει μια χαμένη δεκαετία.
Απαντώντας σε ερώτηση για το αν χρειάζεται νέο «κούρεμα» του χρέους, δηλώνει ότι «αποφασιστικής σημασίας είναι το εάν η διαδικασία μετάβασης θα είναι επιτυχής» και προβλέπει ότι «ο δρόμος τον οποίο πρέπει να διαβεί πολιτικά και κοινωνικά η Ελλάδα θα είναι δυσκολότερος από μια επανάσταση».
Ο Γάλλος πολιτικός ερωτάται ακόμη εάν η Ευρωζώνη θα πρέπει να καταστεί μια αναδιανεμητική ζώνη, για να απαντήσει:
«Στο τέλος της μέρας, ναι, αλλά αυτό δεν έχει σχέση με την κρίση, αλλά με την θεμελίωση μιας πολιτικής ένωσης. Δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς σύστημα αλληλεγγύης» και να τονίσει ότι «είναι αποφασιστικής σημασίας εάν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι νιώθουν υποχρεωμένοι από έναν κοινό πολιτισμό να αναπτύξουν αίσθημα αλληλεγγύης».
Υποστηρίζει πάντως ότι το χειρότερο μέρος της κρίσης έχει περάσει και τάσσεται υπέρ της εφαρμογής «διορθώσεων» στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα. «Σχετικά με αυτό, έχουν γίνει πολύ λίγα σε σύγκριση με τις ΗΠΑ», καταλήγει.
«Η ιστορία παρουσιάζει πάντα κάποια στιγμή τον λογαριασμό για τα σφάλματα», επισημαίνει ο κ. Λαμί, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Welt am Sontag» και τονίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να καλύψει μια χαμένη δεκαετία.
Απαντώντας σε ερώτηση για το αν χρειάζεται νέο «κούρεμα» του χρέους, δηλώνει ότι «αποφασιστικής σημασίας είναι το εάν η διαδικασία μετάβασης θα είναι επιτυχής» και προβλέπει ότι «ο δρόμος τον οποίο πρέπει να διαβεί πολιτικά και κοινωνικά η Ελλάδα θα είναι δυσκολότερος από μια επανάσταση».
Ο Γάλλος πολιτικός ερωτάται ακόμη εάν η Ευρωζώνη θα πρέπει να καταστεί μια αναδιανεμητική ζώνη, για να απαντήσει:
«Στο τέλος της μέρας, ναι, αλλά αυτό δεν έχει σχέση με την κρίση, αλλά με την θεμελίωση μιας πολιτικής ένωσης. Δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς σύστημα αλληλεγγύης» και να τονίσει ότι «είναι αποφασιστικής σημασίας εάν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι νιώθουν υποχρεωμένοι από έναν κοινό πολιτισμό να αναπτύξουν αίσθημα αλληλεγγύης».
Υποστηρίζει πάντως ότι το χειρότερο μέρος της κρίσης έχει περάσει και τάσσεται υπέρ της εφαρμογής «διορθώσεων» στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα. «Σχετικά με αυτό, έχουν γίνει πολύ λίγα σε σύγκριση με τις ΗΠΑ», καταλήγει.