Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τη νίκη - Αναλυτική παρουσίαση με πίνακες




Η Ν.Δ. και ο Αντώνης Σαμαράς δείχνουν σημάδια σοβαρής αποσυσπείρωσης τις τελευταίες λίγες ημέρες πριν από τις κάλπες. Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει την αυτοδυναμία να έρχεται όλο και πιο κοντά και η διαφορά μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων αυξάνεται.

Την πορεία αυτήν προς την κάλπη μπορούμε σήμερα να αποτυπώσουμε χρησιμοποιώντας τις πέντε προεκλογικές δημοσκοπήσεις της εταιρείας ALCO, από τις οποίες οι τρεις (8.1, 15.1 και 22.1.2015) έχουν δημοσιευθεί στο «Ποντίκι», μία (11.1) στο «Πρώτο Θέμα» και μία (19.1) στην ιστοσελίδα του «Πρώτου Θέματος».

«Αφεντικό» ο ΣΥΡΙΖΑ

Ας κάνουμε λοιπόν μια συγκριτική παρουσίαση αυτών των ερευνών και ας δούμε τη δημοσκοπική εξέλιξη της προεκλογικής περιόδου.

1 Ο ΣΥΡΙΖΑ εξ αρχής, στην Πρόθεση Ψήφου (Πίνακας 1), «πάτησε» πάνω από το 31% δείχνοντας ότι είναι το αφεντικό της κούρσας. Άρχισε από το 31,6% και, ύστερα από ένα μικρό σκαμπανέβασμα στα μισά της προεκλογικής περιόδου, κατέληξε, στη δημοσκόπηση που δημοσιεύεται στις 22.1, στο 32%.



Στην Πρόθεση Ψήφου με Αναγωγή επί των εγκύρων (Πίνακας 2) – με εξαίρεση την έρευνα που δημοσιεύθηκε στις 15.1 –, ξεπερνάει σταθερά το 33% και καταλήγει, στις 22.1, στο 33,8%, με μια «δεξαμενή» αναποφάσιστων στο 9% να κρίνει την τελική του επίδοση.



2 Αντιθέτως, η Ν.Δ., αν και στην Πρόθεση Ψήφου ξεκινάει την κούρσα από το 28,6%, σταδιακά αποσυσπειρώνεται και, στις 22.1, φτάνει το 27,1%. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στην Πρόθεση Ψήφου με Αναγωγή επί των εγκύρων, όπου, αν και ξεκινάει πάνω από το 30%, χάνει 2% μέσα σε ένα δεκαήμερο και σταθεροποιείται στο 28,6% στις 22.1.

3 Την ίδια φορά δείχνει και η Παράσταση Νίκης (Πίνακας 3), η οποία από το 59% - 20% υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ στις 8.1 ανεβαίνει στο 66% - 14% στις 15.1 και καταλήγει στο θηριώδες 72% - 8% στις 22.1.



4 Ένας από τους δείκτες που θα κρίνουν την έκβαση της εκλογικής μάχης είναι οι μετακινήσεις των ψηφοφόρων του 2012 μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι διαρροές του ΠΑΣΟΚ (τρίτου κόμματος το 2012) προς τους δύο πρώτους. Η εξέλιξη αυτών των μετακινήσεων (Πίνακας 4) αποτυπώνει ευκρινώς την ίδια καθοδική πορεία της Ν.Δ. που βλέπουμε και στους προηγούμενους πίνακες. Όλο και περισσότεροι ψηφοφόροι της Ν.Δ. του 2012 μετακινούνται προς τον ΣΥΡΙΖΑ συμβάλλοντας στην αύξηση της διαφοράς.

5 Όμως ο πιο καθοριστικός δείκτης για το τελικό αποτέλεσμα είναι οι αναποφάσιστοι. Στον Πίνακα 5 παρουσιάζουμε την πολιτική προέλευση αυτής της ιδιαίτερης κατηγορίας ψηφοφόρων, όπως αποτυπώθηκε σε αυτήν τη σειρά δημοσκοπήσεων.



Η Ν.Δ. αρχικά εμφανιζόταν με ένα πολύ μεγάλο μερίδιο (22%) στους αναποφάσιστους, στο οποίο μπορούσε θεωρητικά να επενδύσει για να μειώσει τη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, όσο οι «δικοί της» σε αυτήν την κατηγορία μειώνονταν τόσο το ποσοστό της στην Πρόθεση Ψήφου... έπεφτε. Ενδεικτική είναι, στον ίδιο πίνακα, και η διαρροή ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ: η σοβαρή μείωση των αρχικών διαρροών του προς τη Ν.Δ. συνοδεύθηκε από την επίσης σοβαρή αύξηση των διαρροών του προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η αποκαθήλωση του Σαμαρά

Η σταθερά καθοδική πορεία της Ν.Δ. δεν θα μπορούσε να είναι άσχετη με την ανάλογη πορεία του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος, στην προσωπική του αντιπαράθεση με τον Αλέξη Τσίπρα, έχανε συνεχώς έδαφος.

1 Ένα από τα πιο «πιασάρικα» δημοσκοπικά ερωτήματα είναι αυτό για τον πιο αξιόπιστο ως πρωθυπουργό (Πίνακας 6). Ο Σαμαράς, αν και ποτέ δεν έχασε την πρωτοκαθεδρία στο εν λόγω ερώτημα, ως είθισται για τους εν ενεργεία πρωθυπουργούς, είδε το προβάδισμα των 10 μονάδων (39%-29%) στις 8.1 να μειώνεται μόλις στις 3 μονάδες (35%-32%) μέσα σε 11 μέρες, για να καταλήξει σε μόλις 1% στις 22.1.

2 Ανάλογη είναι η πορεία στο ερώτημα «Ποιος μπορεί να κλείσει καλύτερα τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές» (Πίνακας 7), όπου η υπέρ Σαμαρά διαφορά 8% αντιστρέφεται τελικά σε προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ κατά 3%.



3 Η εικόνα είναι ίδια και στο ερώτημα για την επιθυμητή οικονομική πολιτική (Πίνακας 8), όπου η προτεινόμενη από τον Σαμαρά, αν και αρχίζει ισόπαλη με αυτήν που προτείνει ο Τσίπρας, καταλήγει σε μεγάλο προβάδισμα Τσίπρα κατά 12%!

4 Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, στο ακόμη πιο κρίσιμο ερώτημα για το βασικό κριτήριο επιλογής ψήφου (Πίνακας 9) δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από την κατάρρευση και της πολιτικής Σαμαρά.

Έτσι, στο ερώτημα αν οι ψηφοφόροι θα έδιναν την ευκαιρία στον Τσίπρα να εφαρμόσει την πολιτική του ή στον Σαμαρά να συνεχίσει τη δική του, η αρχική διαφορά 2% υπέρ του Τσίπρα διευρύνθηκε πολύ σύντομα στο 8%, για να καταλήξει στο 12%. Εδώ έχει ενδιαφέρον το ότι, στη δημοσκόπηση της 22.1, μεταξύ των αναποφάσιστων το προβάδισμα της πολιτικής Τσίπρα φτάνει το 20% (33%-13%)!



Παίζεται η αυτοδυναμία

Κατόπιν αυτών, ένας εκλογικός θρίαμβος του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου μοιάζει απολύτως φυσιολογικός, αφού οι τάσεις που περιγράφουμε, όπως αποτυπώθηκαν στις πέντε προεκλογικές δημοσκοπήσεις της ALCO, όχι μόνο δεν είναι αναστρέψιμες, αλλά οδηγούν σε άνοιγμα της «ψαλίδας» με τη Ν.Δ.

Τέλος, υπενθυμίζοντας τη σχέση μεταξύ του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ και του ποσοστού των κομμάτων εκτός Βουλής στα σενάρια της αυτοδυναμίας, πρέπει να σημειώσουμε ότι: Για κάθε 1% αύξησης του ποσοστού των εκτός Βουλής κομμάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται κατά 0,4% μικρότερο ποσοστό. Ας το δούμε με αριθμούς στον Πίνακα 10.

Να σημειωθεί ότι τον Ιούνιο του 2012 το ποσοστό των εκτός Βουλής κομμάτων έμεινε στο 6% και, αν αυτό το ποσοστό επαναληφθεί στις 25 Ιανουαρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρειάζεται 38% για την αυτοδυναμία, όπως βλέπουμε στον πίνακα.

Ως εκ τούτων, μπορούμε να παρουσιάσουμε μια εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος, στηριγμένη αποκλειστικά στις πέντε τελευταίες δημοσκοπήσεις της ALCO, την οποία θα δείτε στον Πίνακα 11.



Τα βασικά συμπεράσματα είναι ότι η διαφορά ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ. έχει εύρος διακύμανσης από το 4% έως το 10% περίπου και ότι, αν οι ΑΝΕΛΛ επιτύχουν την είσοδό τους στη Βουλή, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ξεπεράσει το 38% για να κερδίσει την αυτοδυναμία.

Κατά τα λοιπά, καλό βόλι την Κυριακή...
Σταύρος Χριστακόπουλος
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ