Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ ΟΥΚ ……. ΣΟΦΟΥ ΕΣΤΙ

    Ο κ. Ζαρκανέλας, εκτός από απρόσκλητος; συνήγορος της ΤΟSOHέγινε και άδικος
    επιτιμητής, όλων ημών, που επιμένουμε να διαφωνούμε μεγαλοφώνως και επίμονα, με την άποψη ότι, Τα απόβλητα της ανωτέρω εταιρίας είναι ακίνδυνα...
Και γίνεται και προκλητικά προσβλητικός, όταν αποφαίνεται έστω Και με επιφύλαξη ότι, υπάρχει ενορχηστρωμένη επίθεση εναντίον του, μεταξύ εμού και της εξαίρετης και καταξιωμένης δασκάλας και παιδαγωγού, συντρόφισσας Κατερίνας Κουρίτα.



Που μας “χωρίζουν τρεις γενιές Κομμουνιστών — καθαρόαιμων. “ Το ότι είμαστε Κομμουνιστές, είναι τιμή μας και καμάρι μας, και μακάρι να μείνουμε μέχρι τέλους της ζωής μας τέτοιοι για να αποκτήσουμε επάξια τον τίτλο και την τιμή αυτή. Δογματικοί δεν είμαστε εμείς κ. Δόκτορ Βιολόγε Περιβαλλοντολόγε, γιατί επιμένουμε για την επικινδυνότητα της τέφρας της ΤΟSΟΗ,
αλλά εσείς που υπεραμύνεστε των συμφερόντων αυτής της ιδιωτικής εταιρίας, ως απρόσκλητος συνήγορος. Και δεν κατανοώ το μένος σας, Κατά της Κατερίνας Κουρίτα, την οποία προσπαθείτε να μειώσετε με ταπεινωτικούς και αδικαιολόγητους χαρακτηρισμούς. Η Κατερίνα Κουρίτα σας απάντησε με πολιτικά επιχειρήματα, και εσείς σαν ένοχος μιμούμενος τον ήρωα της λαϊκής παροιμίας Προσπαθείτε να ‘ διώξετε τη μύγα από το αυτί. σας . “ Το ότι υπήρξατε λαντζέρης και σερβιτόρος με την πραγματική έννοια του όρου, αυτό σας τιμά, και Πρέπει να είστε υπερήφανος γι’ αυτό. Και ο γράφων αισθάνεται ύψιστη υπερηφάνεια που διετέλεσε Βοσκός Ζευγολάτης και οικοδόμος. Σε καμία όμως περίπτωση δεν θα δεχόμουν να γίνω πολιτικός λαντζέρης Και υπηρέτης ιδιωτικών συμφερόντων, όπως κάνετε εσείς, και μάλιστα αυτόκλητος. Φαίνεται όμως ότι εκτός των άλλων, έχετε και αδύνατη μνήμη ή μάλλον μνήμη επιλεκτική. Ξεχάσατε ότι στην προ ετών κόντρα μας για το αμμορυχείο Λιτοχώρου, με αποκαλέσατε “Δογματικό “και “Σταλινικό
Και τότε και τώρα, σας απάντησα και σας απαντώ. Τιμή μου ο τίτλος που μου αποδίδετε. Και να σας υπενθυμίσω και κάτι ιστορικό που ίσως δεν γνωρίζετε ή κάνετε πως δεν γνωρίζεται. Ο Στάλιν έζησε και πέθανε με λιτότητα όπως οι αρχαίοι Σπαρτιάτες άρχοντες. Φορούσε συνεχώς ένα στρατιωτικό αμπέχωνο, και κοιμόταν σε ένα ξύλινο κρεβάτι πάνω στο οποίο και πέθανε. Και προπαντός δεν άφησε ούτε δεκάρα, Ούτε στα παιδιά του ούτε στα εγγόνια του από τον Κρατικό κορβανά που διαχειριζόταν ως πρόεδρος συλλογικού οργάνου, όπως άφησαν οι μεγάλοι “ Δημοκράτες “ πολιτικοί της Δύσης μη εξαιρουμένων των ημεδαπών. Αν δεν υπήρχε ο Στάλιν και ο Σοβιετικός Στρατός, σήμερα όλοι εμείς που επιζήσαμε από τη Ναζιστική Χιτλερική λαίλαπα θα είχαμε γίνει σαπούνι.


Λιτόχωρο 29-10-2012
Νίκος Κουκουτάτσιος
π . Δήμαρχος Λιτοχώρου.