Η Αυτοδιοίκηση πεθαίνει, και ο θάνατος είναι αργός και βασανιστικός, κυρίως όμως προσχεδιασμένος, δολοφονία. Και συνένοχη στον φόνο είναι και η ηγεσία της ΚΕΔΕ, η δικομματική θλιβερή συναίνεση.
Διαπιστώσεις και πάλι διαπιστώσεις... γενικολογίες και πάλι γενικολογίες... απόλυτη νωθρότητα. Σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Και από την άλλη πλευρά το δράμα των απολυμένων, οι οποίοι συγκεντρωμένοι εκεί, στον χώρο της συνεδρίασης και έξω από αυτόν, περίμεναν βοήθεια από τους αιρετούς.
Βοήθεια από τους αιρετούς... ειλικρινή και αποφασιστική, καθώς οι δήμαρχοι με τα Δημοτικά Συμβούλια οφείλουν να έχουν τον πρώτο λόγο, απηχώντας την κοινωνία, ιδίως μετά και την τελική ψήφιση από τους γνωστούς «πολιτικά προθύμους» του πολυνομοσχεδίου-καρμανιόλα... όπου οι εργαζόμενοι κοιμούνται εργαζόμενοι και ξυπνούν άνεργοι.
Τίποτα όμως... η αυταπάτη λένε ότι όταν τη βιώνεις γίνεται πραγματικότητα.
Θαυμάστε διατύπωση απόφασης: «Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στις απολύσεις εργαζομένων στους δήμους και στα οριζόντια μέτρα. Δηλώνει ότι είναι υπέρ της κινητικότητας και αξιολόγησης των εργαζομένων σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα χωρίς εξαιρέσεις, διότι η εδώ και έναν χρόνο αξιολόγηση των υπουργείων κάθε άλλο παρά αξιολόγηση ήταν. Καλεί δε την κυβέρνηση να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αναδιάρθρωσης και μεταρρύθμισης του δημόσιου τομέα και όχι αποσπασματικά μέτρα που στην ουσία είναι αντιμεταρρύθμιση. Επίσης ζητεί από την κυβέρνηση να καταθέσει άμεσα στη Βουλή θεσμικό πλαίσιο για την αξιολόγηση. Σε περίπτωση που δεν συμβεί αυτό, τότε οι δήμοι θα προχωρήσουν μόνοι τους τη διαδικασία αξιολόγησης, με βάση τα κριτήρια που υπάρχουν, έτσι ώστε μέχρι τέλος Οκτωβρίου να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία».
Φοβερή απειλή! Αν δεν προχωρήσει η κυβέρνηση, τότε θα προχωρήσουν αυτοί. Θα αναλάβουν οι ίδιοι το έργο του κοινωνικού κανιβαλισμού. Ωστόσο δεν παραλείπει να εκφράσει την αντίθεσή της στις απολύσεις. Μεγάλη η χάρη της.
Όλα αυτά, αφού αφαιρούνται τα πάντα από την πάλαι ποτέ Αυτοδιοίκηση: πόροι, αρμοδιότητες, τοπικές εξουσίες... Δημοτικοί άρχοντες για το θεαθήναι, χωρίς αναγνωρισμένο ειδικό βάρος εκπροσώπησης και ουσιώδη ρόλο. Η αυτοδιοίκηση πεθαίνει και ο θάνατος είναι αργός και βασανιστικός, κυρίως όμως προσχεδιασμένος, δολοφονία. Και συνένοχη στον φόνο είναι και η ηγεσία της ΚΕΔΕ, η δικομματική θλιβερή συναίνεση. Πρυτανεύει η απεχθής, γνωστή εδώ και χρόνια μικροκομματική και αβανταδόρικη πελατειακή λογική προς ένα κεντρικό πολιτικό σύστημα το οποίο απαξιώνει καθημερινά θεσμούς, αξίες, προοπτικές και ανθρώπους.
Ακόμα και την ύστατη στιγμή, όταν εμείς κάναμε τη συνθετική πρόταση "να γίνουν ανοιχτά δημοτικά συμβούλια - λαϊκές συνελεύσεις στους 325 δήμους της χώρας το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου και με τη λαϊκή εντολή και προτροπή να αποφασισθούν οι μορφές πάλης στην Αυτοδιοίκηση, μαζί με την κοινωνία και τους εργαζόμενους, από τις οποίες δεν αποκλείονται και οι μαζικές παραιτήσεις των αιρετών», την απέρριψαν και αυτή... Φοβήθηκαν.
Και αναρωτιέμαι: Πότε έχει τελικά σοβαρό λόγο να παραιτηθεί ένας αιρετός στην Αυτοδιοίκηση; Ποτέ, λένε... Η καρέκλα δεν εγκαταλείπεται. Και ως άλλοθι παριστάνουν τους καπεταναίους που δεν εγκαταλείπουν το πλοίο... Ποιος μπορεί πλέον να τα πιστέψει αυτά; Και ποιο πλοίο τούς έχει ανάγκη;
Είναι δειλοί και καθοδηγούμενοι για να μπορέσουν να αναμετρηθούν με ένα σύστημα που συνθλίβει τα πάντα. Συνειδητά συνεργοί και οργανικό μέρος των κυβερνητικών μεθοδεύσεων. Και υπεύθυνοι για τα μελλούμενα... Αυτοί θα γίνουν νεκροθάφτες ενός λαϊκού θεσμού. Και δυστυχώς οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα απ' αυτούς, ούτε και από την πολιτική που υπηρετούν. Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό κατανοητό τόσο πιο λίγες απώλειες θα έχουμε.
* Ο Σπύρος Τζόκας είναι μέλος του Δ.Σ. της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ).
Το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ στη χθεσινή κρίσιμη συνεδρίασή του (24.7.2013) επιβεβαίωσε για μία ακόμα φορά τον αρνητικό και συμβιβασμένο εαυτό του. Σε μια κρίσιμη συνεδρίαση, σε μια σημαδιακή μέρα. Τη μέρα της αποκατάστασης της Δημοκρατίας.Κρίσιμη συνεδρίαση, επειδή η Αυτοδιοίκηση έχει βρεθεί απέναντι στην κατεδάφιση των συντεταγμένων που ορίζουν την ίδια την ύπαρξή της. Γιατί μέσα από την επίθεση στην Αυτοδιοίκηση τα πλήγματα μεταφέρονται αστραπιαία και στην κοινωνία.
Διαπιστώσεις και πάλι διαπιστώσεις... γενικολογίες και πάλι γενικολογίες... απόλυτη νωθρότητα. Σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Και από την άλλη πλευρά το δράμα των απολυμένων, οι οποίοι συγκεντρωμένοι εκεί, στον χώρο της συνεδρίασης και έξω από αυτόν, περίμεναν βοήθεια από τους αιρετούς.
Βοήθεια από τους αιρετούς... ειλικρινή και αποφασιστική, καθώς οι δήμαρχοι με τα Δημοτικά Συμβούλια οφείλουν να έχουν τον πρώτο λόγο, απηχώντας την κοινωνία, ιδίως μετά και την τελική ψήφιση από τους γνωστούς «πολιτικά προθύμους» του πολυνομοσχεδίου-καρμανιόλα... όπου οι εργαζόμενοι κοιμούνται εργαζόμενοι και ξυπνούν άνεργοι.
Τίποτα όμως... η αυταπάτη λένε ότι όταν τη βιώνεις γίνεται πραγματικότητα.
Θαυμάστε διατύπωση απόφασης: «Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στις απολύσεις εργαζομένων στους δήμους και στα οριζόντια μέτρα. Δηλώνει ότι είναι υπέρ της κινητικότητας και αξιολόγησης των εργαζομένων σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα χωρίς εξαιρέσεις, διότι η εδώ και έναν χρόνο αξιολόγηση των υπουργείων κάθε άλλο παρά αξιολόγηση ήταν. Καλεί δε την κυβέρνηση να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αναδιάρθρωσης και μεταρρύθμισης του δημόσιου τομέα και όχι αποσπασματικά μέτρα που στην ουσία είναι αντιμεταρρύθμιση. Επίσης ζητεί από την κυβέρνηση να καταθέσει άμεσα στη Βουλή θεσμικό πλαίσιο για την αξιολόγηση. Σε περίπτωση που δεν συμβεί αυτό, τότε οι δήμοι θα προχωρήσουν μόνοι τους τη διαδικασία αξιολόγησης, με βάση τα κριτήρια που υπάρχουν, έτσι ώστε μέχρι τέλος Οκτωβρίου να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία».
Φοβερή απειλή! Αν δεν προχωρήσει η κυβέρνηση, τότε θα προχωρήσουν αυτοί. Θα αναλάβουν οι ίδιοι το έργο του κοινωνικού κανιβαλισμού. Ωστόσο δεν παραλείπει να εκφράσει την αντίθεσή της στις απολύσεις. Μεγάλη η χάρη της.
Όλα αυτά, αφού αφαιρούνται τα πάντα από την πάλαι ποτέ Αυτοδιοίκηση: πόροι, αρμοδιότητες, τοπικές εξουσίες... Δημοτικοί άρχοντες για το θεαθήναι, χωρίς αναγνωρισμένο ειδικό βάρος εκπροσώπησης και ουσιώδη ρόλο. Η αυτοδιοίκηση πεθαίνει και ο θάνατος είναι αργός και βασανιστικός, κυρίως όμως προσχεδιασμένος, δολοφονία. Και συνένοχη στον φόνο είναι και η ηγεσία της ΚΕΔΕ, η δικομματική θλιβερή συναίνεση. Πρυτανεύει η απεχθής, γνωστή εδώ και χρόνια μικροκομματική και αβανταδόρικη πελατειακή λογική προς ένα κεντρικό πολιτικό σύστημα το οποίο απαξιώνει καθημερινά θεσμούς, αξίες, προοπτικές και ανθρώπους.
Ακόμα και την ύστατη στιγμή, όταν εμείς κάναμε τη συνθετική πρόταση "να γίνουν ανοιχτά δημοτικά συμβούλια - λαϊκές συνελεύσεις στους 325 δήμους της χώρας το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου και με τη λαϊκή εντολή και προτροπή να αποφασισθούν οι μορφές πάλης στην Αυτοδιοίκηση, μαζί με την κοινωνία και τους εργαζόμενους, από τις οποίες δεν αποκλείονται και οι μαζικές παραιτήσεις των αιρετών», την απέρριψαν και αυτή... Φοβήθηκαν.
Και αναρωτιέμαι: Πότε έχει τελικά σοβαρό λόγο να παραιτηθεί ένας αιρετός στην Αυτοδιοίκηση; Ποτέ, λένε... Η καρέκλα δεν εγκαταλείπεται. Και ως άλλοθι παριστάνουν τους καπεταναίους που δεν εγκαταλείπουν το πλοίο... Ποιος μπορεί πλέον να τα πιστέψει αυτά; Και ποιο πλοίο τούς έχει ανάγκη;
Είναι δειλοί και καθοδηγούμενοι για να μπορέσουν να αναμετρηθούν με ένα σύστημα που συνθλίβει τα πάντα. Συνειδητά συνεργοί και οργανικό μέρος των κυβερνητικών μεθοδεύσεων. Και υπεύθυνοι για τα μελλούμενα... Αυτοί θα γίνουν νεκροθάφτες ενός λαϊκού θεσμού. Και δυστυχώς οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα απ' αυτούς, ούτε και από την πολιτική που υπηρετούν. Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό κατανοητό τόσο πιο λίγες απώλειες θα έχουμε.
* Ο Σπύρος Τζόκας είναι μέλος του Δ.Σ. της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ).