ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ HOTDOC,Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΣ,ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ,Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ, ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙ ΚΑΘΑΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ "ΒΡΩΜΟΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΣΙΕΥΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ,ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΡΙΧΝΑΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΒΑΖΑΝ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΥΣ.
ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ.Ενώ δίνεται η εντύπωση ενός θεσμικού οργάνου, μιας δημόσιας τράπεζας, στην πραγματικότητα η ΤτΕ είναι μια ιδιωτική τράπεζα τους μετόχους της οποίας αγνοούμε. Ένας ιδιώτης χειρίζεται τον χρυσό, τα ταμεία, τα αποθεματικά του ελληνικού κράτους. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, με βάση το καταστατικό της τράπεζας, δεν έχουν κανένα δικαίωμα ελέγχου της.
Ωστόσο όλη η λειτουργία της ΤτΕ παρουσιάζεται ως κάτι νομοτελειακά εθνικό και συμφέρον. Όσα αποφασίζονται για τις τράπεζες, επίσης.
Όταν εμφανίστηκε η παγκόσμια οικονομική κρίση, ο Γ. Προβόπουλος, ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, διαβεβαίωσε πως οι ελληνικές τράπεζες είναι ασφαλείς. Στη συνέχεια, όταν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα άρχισε να τρέμει, διαβεβαίωνε πως οι τράπεζες κλονίζονται επειδή αυτό είναι η συνέπεια της δημοσιονομικής κρίσης του ίδιου του κράτους.
Οι τράπεζες άρχισαν να ανακεφαλαιοποιούνται με δικά μας χρήματα, τα οποία κάλυπταν σε μεγάλο βαθμό τρύπες που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι οι τραπεζίτες. Δηλαδή καταχρήσεις, δάνεια στον εαυτό τους μέσω offshore εταιριών, θαλασσοδάνεια σε ΜΜΕ και πολιτικά πρόσωπα, αγοραπωλησίες και δανειοδοτήσεις μέσω των οποίων έπαιρναν μίζες.
Ο Γιώργος Προβόπουλος, αντί για τον ρόλο του θεσμικού ελεγκτή, ανέλαβε τον ρόλο της συγκάλυψης. Όλα τα προβλήματα των τραπεζών εμφανίστηκαν αντικειμενικά και «κρισιακά». Μπήκε έντεχνα το δίλημμα «ή θα ενισχυθούν οι τράπεζες ή θα καταρρεύσουν».
Όπως θα διαβάσετε στην έρευνα που δημοσιευει το Hot Doc, ο Γιώργος Προβόπουλος ήταν το πρόσωπο εκείνο που κάθε φορά,χρησιμοποιώντας τον θεσμικό του ρόλο,μετέτρεπε την ευθύνη των τραπεζιτών σε «αστοχία» ή αβλεψία που έγινε στα πλαίσια της τραπεζικής λειτουργίας.
Αν δεν υπήρχε ο Προβόπουλος, δεν θα υπήρχε το σκάνδαλο Proton Bank. Οι ελεγκτικές αρχές της ΤτΕ ήταν αντίθετες στο να δοθεί η τράπεζα στον Λαυρεντιάδη, αλλά ο Προβόπουλος προχώρησε.
Αν δεν υπήρχε ο Προβόπουλος, δεν θα κατέρρεε η Κύπρος. Και πάλι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της ΤτΕ, από το 2009, είχαν εντοπίσει την επικίνδυνη λειτουργία του Βγενόπουλου, ο οποίος δανειοδοτούσε από την τράπεζά του επιχειρήσεις οι οποίες έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του ομίλου του,αυξάνοντας τους πιστωτικούς κινδύνους.
Η διοίκηση Προβόπουλου όχι μόνο τα επέτρεψε όλα αυτά, αλλά στη συνέχεια ξέπλυνε με κατάθεσή του στον εισαγγελέα τους δράστες.
Το Βατοπέδι δεν θα υπήρχε ως σκάνδαλο σε αυτή την έκταση, αν η ΤτΕ έκανε έλεγχο στις δανειοδοτήσεις της μονής, της οποίας ο Προβόπουλος υπήρξε παράγοντας.
Ο Προβόπουλος δεν προχώρησε σε κανένα έλεγχο του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς, του οποίου υπήρξε στέλεχος, παρότι υπήρξαν διεθνή δημοσιεύματα και εμπεριστατωμένες έρευνες για σκάνδαλα. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε στην κυπριακή Βουλή πως η Τράπεζα Πειραιώς αγόρασε τη Λαϊκή Τράπεζα Κύπρου με τίμημα...όσο οι δανειοδοτήσεις της οικογένειας Σάλλα από αυτήν!!!
Η τράπεζα της Κύπρου βεβαίωσε την κυπριακή Βουλή πως αυτή η μεταβίβαση ήταν ευθύνη του Γ. Προβόπουλου.
Το σκανδαλώδες σε όλες αυτές τις υποθέσεις είναι πως, όταν ο νόμος ακουμπήσει τα σκάνδαλα, ο Προβόπουλος είναι αυτός που αναλαμβάνει να διαβεβαιώσει τις αρχές πως τα πράγματα δεν έγιναν παράνομα, αλλά τηρήθηκαν όλες οι αρχές λειτουργίας των τραπεζών.
Η ελληνική Εισαγγελία, χωρίς καμία τεχνική υποστήριξη πραγματογνωμόνων και ειδικής γνώσης (είναι τυχαία άραγε η έλλειψή τους;), αναγκάζεται να αποδεχτεί τις διαβεβαιώσεις Προβόπουλου. Ο άνθρωπος δηλαδή που πρέπει να ελεγχθεί για το αν ασκεί τον θεσμικό του ρόλο εμφανίζεται ως ουδέτερος μάρτυρας.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ PDF ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ
http://www.hotdoc.gr/
ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ.Ενώ δίνεται η εντύπωση ενός θεσμικού οργάνου, μιας δημόσιας τράπεζας, στην πραγματικότητα η ΤτΕ είναι μια ιδιωτική τράπεζα τους μετόχους της οποίας αγνοούμε. Ένας ιδιώτης χειρίζεται τον χρυσό, τα ταμεία, τα αποθεματικά του ελληνικού κράτους. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, με βάση το καταστατικό της τράπεζας, δεν έχουν κανένα δικαίωμα ελέγχου της.
Ωστόσο όλη η λειτουργία της ΤτΕ παρουσιάζεται ως κάτι νομοτελειακά εθνικό και συμφέρον. Όσα αποφασίζονται για τις τράπεζες, επίσης.
Όταν εμφανίστηκε η παγκόσμια οικονομική κρίση, ο Γ. Προβόπουλος, ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, διαβεβαίωσε πως οι ελληνικές τράπεζες είναι ασφαλείς. Στη συνέχεια, όταν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα άρχισε να τρέμει, διαβεβαίωνε πως οι τράπεζες κλονίζονται επειδή αυτό είναι η συνέπεια της δημοσιονομικής κρίσης του ίδιου του κράτους.
Οι τράπεζες άρχισαν να ανακεφαλαιοποιούνται με δικά μας χρήματα, τα οποία κάλυπταν σε μεγάλο βαθμό τρύπες που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι οι τραπεζίτες. Δηλαδή καταχρήσεις, δάνεια στον εαυτό τους μέσω offshore εταιριών, θαλασσοδάνεια σε ΜΜΕ και πολιτικά πρόσωπα, αγοραπωλησίες και δανειοδοτήσεις μέσω των οποίων έπαιρναν μίζες.
Ο Γιώργος Προβόπουλος, αντί για τον ρόλο του θεσμικού ελεγκτή, ανέλαβε τον ρόλο της συγκάλυψης. Όλα τα προβλήματα των τραπεζών εμφανίστηκαν αντικειμενικά και «κρισιακά». Μπήκε έντεχνα το δίλημμα «ή θα ενισχυθούν οι τράπεζες ή θα καταρρεύσουν».
Όπως θα διαβάσετε στην έρευνα που δημοσιευει το Hot Doc, ο Γιώργος Προβόπουλος ήταν το πρόσωπο εκείνο που κάθε φορά,χρησιμοποιώντας τον θεσμικό του ρόλο,μετέτρεπε την ευθύνη των τραπεζιτών σε «αστοχία» ή αβλεψία που έγινε στα πλαίσια της τραπεζικής λειτουργίας.
Αν δεν υπήρχε ο Προβόπουλος, δεν θα υπήρχε το σκάνδαλο Proton Bank. Οι ελεγκτικές αρχές της ΤτΕ ήταν αντίθετες στο να δοθεί η τράπεζα στον Λαυρεντιάδη, αλλά ο Προβόπουλος προχώρησε.
Αν δεν υπήρχε ο Προβόπουλος, δεν θα κατέρρεε η Κύπρος. Και πάλι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της ΤτΕ, από το 2009, είχαν εντοπίσει την επικίνδυνη λειτουργία του Βγενόπουλου, ο οποίος δανειοδοτούσε από την τράπεζά του επιχειρήσεις οι οποίες έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του ομίλου του,αυξάνοντας τους πιστωτικούς κινδύνους.
Η διοίκηση Προβόπουλου όχι μόνο τα επέτρεψε όλα αυτά, αλλά στη συνέχεια ξέπλυνε με κατάθεσή του στον εισαγγελέα τους δράστες.
Το Βατοπέδι δεν θα υπήρχε ως σκάνδαλο σε αυτή την έκταση, αν η ΤτΕ έκανε έλεγχο στις δανειοδοτήσεις της μονής, της οποίας ο Προβόπουλος υπήρξε παράγοντας.
Ο Προβόπουλος δεν προχώρησε σε κανένα έλεγχο του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς, του οποίου υπήρξε στέλεχος, παρότι υπήρξαν διεθνή δημοσιεύματα και εμπεριστατωμένες έρευνες για σκάνδαλα. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε στην κυπριακή Βουλή πως η Τράπεζα Πειραιώς αγόρασε τη Λαϊκή Τράπεζα Κύπρου με τίμημα...όσο οι δανειοδοτήσεις της οικογένειας Σάλλα από αυτήν!!!
Η τράπεζα της Κύπρου βεβαίωσε την κυπριακή Βουλή πως αυτή η μεταβίβαση ήταν ευθύνη του Γ. Προβόπουλου.
Το σκανδαλώδες σε όλες αυτές τις υποθέσεις είναι πως, όταν ο νόμος ακουμπήσει τα σκάνδαλα, ο Προβόπουλος είναι αυτός που αναλαμβάνει να διαβεβαιώσει τις αρχές πως τα πράγματα δεν έγιναν παράνομα, αλλά τηρήθηκαν όλες οι αρχές λειτουργίας των τραπεζών.
Η ελληνική Εισαγγελία, χωρίς καμία τεχνική υποστήριξη πραγματογνωμόνων και ειδικής γνώσης (είναι τυχαία άραγε η έλλειψή τους;), αναγκάζεται να αποδεχτεί τις διαβεβαιώσεις Προβόπουλου. Ο άνθρωπος δηλαδή που πρέπει να ελεγχθεί για το αν ασκεί τον θεσμικό του ρόλο εμφανίζεται ως ουδέτερος μάρτυρας.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ PDF ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ
http://www.hotdoc.gr/