Πόσο ακόμα μπορεί να αντέξει
κανείς τόση βαρβαρότητα; Ποιος επέτρεψε για ακόμη μια φορά το μίσος να εκφραστεί τόσο
έντονα και ο ναζιστικός λόγος, μαζί με τη θρησκευτική μισαλλοδοξία να γίνουν κυρίαρχη ιδεολογία, έστω και για ένα βράδυ;
Όμως, τίποτα δεν γίνεται τυχαία, καθώς αυτό το μίσος καλλιεργείται για χρόνια! Και μάλιστα ύπουλα! Μέσα από ρητορείες για την ανωτερότητα των Ελλήνων, από δημόσιες ομιλίες για τον ερχομό του Σατανά, τη διάρρηξη του θεσμού της οικογένειας, για την ανάγκη να απαγορεύσουμε την ελεύθερη σεξουαλική επιλογή,
Όμως, τίποτα δεν γίνεται τυχαία, καθώς αυτό το μίσος καλλιεργείται για χρόνια! Και μάλιστα ύπουλα! Μέσα από ρητορείες για την ανωτερότητα των Ελλήνων, από δημόσιες ομιλίες για τον ερχομό του Σατανά, τη διάρρηξη του θεσμού της οικογένειας, για την ανάγκη να απαγορεύσουμε την ελεύθερη σεξουαλική επιλογή,
να απελάσουμε όλους τους μετανάστες και για τους βρώμικους πολιτικούς και τους δουλευταράδες Έλληνες και τους κακούς ξένους που θέλουν να μας καταστρέψουν ως έθνος. Και κυρίως, μέσα από μία εσχατολογική τρομολαγνεία που περιφέρουν διάφοροι για να εκμεταλλεύονται την ανασφάλεια του κόσμου...
Πολλές φορές, η δημοκρατία εμφανίζεται να προστατεύει αυτούς που θέλουν να την καταλύσουν και να κυνηγά ή απλώς να αδιαφορεί για αυτούς που τη διαφυλάσσουν! Αυτά ζήσαμε προχθές μπροστά στο Χυτήριο, τα ίδια και χειρότερα παλαιότερα σε κινηματογράφους που ανέβαιναν ταινίες που δεν άρεσαν σε κάποιους και έκαιγαν τις αίθουσες. Γιατί ο δρόμος προς τη σωτηρία του εαυτού τους - κατά τας γραφάς - αγιάζει τα μέσα... Γιατί ο ναζιστής θέλει να καταστρέψει ό,τι φαντασιακά απειλεί την καθαρότητά του, την καταγωγή του και κατ' επέκταση την πίστη του ότι είναι μοναδικός. Έτσι και ο θρησκευτικά φανατισμένος, καταστρέφει ό,τι απειλεί την πίστη του, δηλαδή με λίγα λόγια τη μοναδικότητα της σχέσης του με το Θεό που ο ίδιος έχει πλάσσει στο μυαλό του.
Κάποτε κατηγορούσαμε αυτούς που για θρησκευτικούς λόγους δεν δέχονταν τη μετάγγιση αίματος. Τώρα φτάσαμε κάποιοι να δίνουν αίμα αλλά που να προορίζεται μόνο σε Έλληνες. Λες και η ζωή έχει εθνικότητα. Λες και ξεχωρίζουμε το καλό από το κακό αίμα.
Δεσμοί αίματος, σου λέει ο ρατσιστής... Όπως η σχέση μας με τους γονείς μας. Εκεί είναι το πρόβλημα... Ο φασισμός είναι πολιτικό φαινόμενο υποστηρίζουν οι περισσότεροι. Ναι είναι... Όμως ο ρατσιστής που γίνεται φασίστας και στην περίπτωσή μας ναζιστής, που είναι ο ακριβέστερος όρος, αρχικά περνά από μια ψυχοπαθολογία που τον οδηγεί στο να μισεί καθετί που θεωρεί ότι απειλεί τη σχέση του με τη μαμά του. Κάποτε την ονομάζει πατρίδα, άλλες φορές βραχονησίδα, δουλειά, ασφάλεια, καθαρότητα κ.ο.κ. Αυτή η ψυχοπαθολογία πρέπει να μας αφορά, γιατί ο καθένας μας μπορεί πολύ εύκολα να γίνει ρατσιστής αν δεν δουλέψει μέσα του την ανεκτικότητα και δεν ξεπεράσει την ψυχολογική εξάρτηση από την οικογένειά του.
Ο φασισμός είναι το σύμπτωμα. Όπως και τα ανδραγαθήματα των μπουλουκιών των ελληναράδων που κυνηγούν ανυπεράσπιστους μετανάστες και όσους δεν γουστάρουν, έτσι επειδή η μαγκιά τους ξεχειλίζει... Σύμπτωμα είναι και εκείνοι που βαφτίζουν βλάσφημο ότι δεν κατανοεί ο νους τους ή ό,τι στην πραγματικότητα σκέφτονται οι ίδιοι και το εξαγνίζουν κάθε φορά που εξομολογούνται στον πνευματικό τους.
Οφείλουμε να αντιδράσουμε στη βία και στις δυο περιπτώσεις. Αλλά, πρέπει συγχρόνως να πολεμήσουμε την αιτία. Ας καταγγέλλουμε διαρκώς τους μουλάδες του έθνους ή της ορθοδοξίας, αλλά αφήσουμε το σύμπτωμα στην κατασταλτική πολιτική των τεχνιτών του εφικτού...Και εμείς ας αδράξουμε την ουτοπία. Εξάλλου, εκεί μόνο μπορεί και να συναντηθούμε. Επαίτες για λίγη ανθρωπιά από έναν κόσμο που κυριαρχείται από το παράλογο.
Όπως το λέει και ένα σύνθημα. Σήμερα είναι οι μετανάστες. Αύριο ο Άλλος θα είσαι εσύ.... Μην το ξεχνάς. Ο βλάσφημος είσαι εσύ που απλώς σκέφτεσαι...
Θέμης Κωτούλας e-pieria.g
Πολλές φορές, η δημοκρατία εμφανίζεται να προστατεύει αυτούς που θέλουν να την καταλύσουν και να κυνηγά ή απλώς να αδιαφορεί για αυτούς που τη διαφυλάσσουν! Αυτά ζήσαμε προχθές μπροστά στο Χυτήριο, τα ίδια και χειρότερα παλαιότερα σε κινηματογράφους που ανέβαιναν ταινίες που δεν άρεσαν σε κάποιους και έκαιγαν τις αίθουσες. Γιατί ο δρόμος προς τη σωτηρία του εαυτού τους - κατά τας γραφάς - αγιάζει τα μέσα... Γιατί ο ναζιστής θέλει να καταστρέψει ό,τι φαντασιακά απειλεί την καθαρότητά του, την καταγωγή του και κατ' επέκταση την πίστη του ότι είναι μοναδικός. Έτσι και ο θρησκευτικά φανατισμένος, καταστρέφει ό,τι απειλεί την πίστη του, δηλαδή με λίγα λόγια τη μοναδικότητα της σχέσης του με το Θεό που ο ίδιος έχει πλάσσει στο μυαλό του.
Κάποτε κατηγορούσαμε αυτούς που για θρησκευτικούς λόγους δεν δέχονταν τη μετάγγιση αίματος. Τώρα φτάσαμε κάποιοι να δίνουν αίμα αλλά που να προορίζεται μόνο σε Έλληνες. Λες και η ζωή έχει εθνικότητα. Λες και ξεχωρίζουμε το καλό από το κακό αίμα.
Δεσμοί αίματος, σου λέει ο ρατσιστής... Όπως η σχέση μας με τους γονείς μας. Εκεί είναι το πρόβλημα... Ο φασισμός είναι πολιτικό φαινόμενο υποστηρίζουν οι περισσότεροι. Ναι είναι... Όμως ο ρατσιστής που γίνεται φασίστας και στην περίπτωσή μας ναζιστής, που είναι ο ακριβέστερος όρος, αρχικά περνά από μια ψυχοπαθολογία που τον οδηγεί στο να μισεί καθετί που θεωρεί ότι απειλεί τη σχέση του με τη μαμά του. Κάποτε την ονομάζει πατρίδα, άλλες φορές βραχονησίδα, δουλειά, ασφάλεια, καθαρότητα κ.ο.κ. Αυτή η ψυχοπαθολογία πρέπει να μας αφορά, γιατί ο καθένας μας μπορεί πολύ εύκολα να γίνει ρατσιστής αν δεν δουλέψει μέσα του την ανεκτικότητα και δεν ξεπεράσει την ψυχολογική εξάρτηση από την οικογένειά του.Ο φασισμός είναι το σύμπτωμα. Όπως και τα ανδραγαθήματα των μπουλουκιών των ελληναράδων που κυνηγούν ανυπεράσπιστους μετανάστες και όσους δεν γουστάρουν, έτσι επειδή η μαγκιά τους ξεχειλίζει... Σύμπτωμα είναι και εκείνοι που βαφτίζουν βλάσφημο ότι δεν κατανοεί ο νους τους ή ό,τι στην πραγματικότητα σκέφτονται οι ίδιοι και το εξαγνίζουν κάθε φορά που εξομολογούνται στον πνευματικό τους.
Οφείλουμε να αντιδράσουμε στη βία και στις δυο περιπτώσεις. Αλλά, πρέπει συγχρόνως να πολεμήσουμε την αιτία. Ας καταγγέλλουμε διαρκώς τους μουλάδες του έθνους ή της ορθοδοξίας, αλλά αφήσουμε το σύμπτωμα στην κατασταλτική πολιτική των τεχνιτών του εφικτού...Και εμείς ας αδράξουμε την ουτοπία. Εξάλλου, εκεί μόνο μπορεί και να συναντηθούμε. Επαίτες για λίγη ανθρωπιά από έναν κόσμο που κυριαρχείται από το παράλογο.
Όπως το λέει και ένα σύνθημα. Σήμερα είναι οι μετανάστες. Αύριο ο Άλλος θα είσαι εσύ.... Μην το ξεχνάς. Ο βλάσφημος είσαι εσύ που απλώς σκέφτεσαι...
Θέμης Κωτούλας e-pieria.g