ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
Ως έναν «ιδιαίτερα καλό πελάτη» των εξοπλιστικών προγραμμάτων περιγράφει την Ελλάδα ο κατηγορούμενος για την υπόθεση αυτή Αλέξανδρος Αβατάγγελος, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.
Στο δισέλιδο αφιέρωμά της η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung σκιαγραφεί το πορτρέτο του «συμβούλου», όπως αυτοσυστήνεται ο επιχειρηματίας, ο οποίος φέρεται να έχει εμπλακεί στην υπόθεση της αγοράς υποβρυχίων από τη γερμανική εταιρεία HDW στο Κίελο.
Ο Αλέξανδρος Αβατάγγελος, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του ως ψυχολόγος στο Βέλγιο και αργότερα μεταπήδησε στα εξοπλιστικά για χάρη «του παιχνιδιού και της περιπέτειας», όπως λέει, μιλάει στην εφημερίδα για μια περίοδο που έρεε πολύ χρήμα στην αγορά όπλων. «Μέχρι την αλλαγή της χιλιετίας οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διέθεταν πολλά χρήματα για εξοπλιστικά προγράμματα και η Ελλάδα πριν από την βαθιά οικονομική της κρίση ήταν ένας ιδιαίτερα καλός πελάτης. Η ελληνική κυβέρνηση αγόραζε πολύ και ευχαρίστως σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές.
Οι αποφάσεις σπάνια είχαν να κάνουν με τα πλεονεκτήματα ενός οπλικού συστήματος. Στη συμφωνία των υποβρυχίων, για παράδειγμα, η δουλειά του Αβατάγγελου ήταν την παραγγελία να την πάρει το ναυπηγείο του Κιέλου και όχι ο κατά πολύ φθηνότερος γαλλικός ανταγωνιστής».
Όπως προσθέτει η Süddeutsche Zeitung: «Δεν υπήρχε πραγματικός διαγωνισμός, λέει ο Αβατάγγελος. 'Η αγορά όπλων είναι πάντα πολιτική απόφαση: H Ελλάδα αγόρασε υποβρύχια για να μπούμε στο ευρώ. Το 80% πήγε για αυτό το σκοπό.
Στην Αθήνα τότε στην κυβέρνηση ήταν ο σοσιαλιστής Κώστας Σημίτης και στο Βερολίνο ο σοσιαλδημοκράτης Γκέρχαρντ Σρέντερ. 'Η παραγγελία των υποβρυχίων ήταν σημαντική για την HDW και για την εκλογική περιφέρεια του SPD στο βορρά' λέει ο Έλληνας.
Ο Αβατάγγελος δεν θεωρεί αυτή τη στάση αξιοκατάκριτη 'και ο Σημίτης έκανε το σωστό'. Η Ελλάδα σύμφωνα με το σύμβουλο 'έσωσε τότε την ΗDW, η οποία δεν θα υπήρχε πια χωρίς εμάς'. Με παρόμοιο τρόπο μιλούσαν και οι μάνατζερ της HDW στους ανακριτές στη Γερμανία. Ισχυρίζονταν ότι 'σαν Γερμανός δεν μπορείς να κάνεις δουλειές στην Ελλάδα'. Εννοούσαν χωρίς διαμεσολαβητή, χωρίς 'σύμβουλο'.»
Πηγή: DW
Ως έναν «ιδιαίτερα καλό πελάτη» των εξοπλιστικών προγραμμάτων περιγράφει την Ελλάδα ο κατηγορούμενος για την υπόθεση αυτή Αλέξανδρος Αβατάγγελος, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.
Στο δισέλιδο αφιέρωμά της η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung σκιαγραφεί το πορτρέτο του «συμβούλου», όπως αυτοσυστήνεται ο επιχειρηματίας, ο οποίος φέρεται να έχει εμπλακεί στην υπόθεση της αγοράς υποβρυχίων από τη γερμανική εταιρεία HDW στο Κίελο.
Ο Αλέξανδρος Αβατάγγελος, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του ως ψυχολόγος στο Βέλγιο και αργότερα μεταπήδησε στα εξοπλιστικά για χάρη «του παιχνιδιού και της περιπέτειας», όπως λέει, μιλάει στην εφημερίδα για μια περίοδο που έρεε πολύ χρήμα στην αγορά όπλων. «Μέχρι την αλλαγή της χιλιετίας οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διέθεταν πολλά χρήματα για εξοπλιστικά προγράμματα και η Ελλάδα πριν από την βαθιά οικονομική της κρίση ήταν ένας ιδιαίτερα καλός πελάτης. Η ελληνική κυβέρνηση αγόραζε πολύ και ευχαρίστως σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές.
Οι αποφάσεις σπάνια είχαν να κάνουν με τα πλεονεκτήματα ενός οπλικού συστήματος. Στη συμφωνία των υποβρυχίων, για παράδειγμα, η δουλειά του Αβατάγγελου ήταν την παραγγελία να την πάρει το ναυπηγείο του Κιέλου και όχι ο κατά πολύ φθηνότερος γαλλικός ανταγωνιστής».
Όπως προσθέτει η Süddeutsche Zeitung: «Δεν υπήρχε πραγματικός διαγωνισμός, λέει ο Αβατάγγελος. 'Η αγορά όπλων είναι πάντα πολιτική απόφαση: H Ελλάδα αγόρασε υποβρύχια για να μπούμε στο ευρώ. Το 80% πήγε για αυτό το σκοπό.
Στην Αθήνα τότε στην κυβέρνηση ήταν ο σοσιαλιστής Κώστας Σημίτης και στο Βερολίνο ο σοσιαλδημοκράτης Γκέρχαρντ Σρέντερ. 'Η παραγγελία των υποβρυχίων ήταν σημαντική για την HDW και για την εκλογική περιφέρεια του SPD στο βορρά' λέει ο Έλληνας.
Ο Αβατάγγελος δεν θεωρεί αυτή τη στάση αξιοκατάκριτη 'και ο Σημίτης έκανε το σωστό'. Η Ελλάδα σύμφωνα με το σύμβουλο 'έσωσε τότε την ΗDW, η οποία δεν θα υπήρχε πια χωρίς εμάς'. Με παρόμοιο τρόπο μιλούσαν και οι μάνατζερ της HDW στους ανακριτές στη Γερμανία. Ισχυρίζονταν ότι 'σαν Γερμανός δεν μπορείς να κάνεις δουλειές στην Ελλάδα'. Εννοούσαν χωρίς διαμεσολαβητή, χωρίς 'σύμβουλο'.»
Πηγή: DW