Το αδέξιο τέχνασμα Σαμαρά - Βενιζέλου με την ψήφο εμπιστοσύνης δεν αναστέλλει την πολιτική κρίση, δεν τους σώζει, δεν λειτουργεί "σταθεροποιητικά" γι' αυτούς. Στην ψηφοφορία θα διαπιστωθεί με τον πιο επίσημο τρόπο ότι δεν υφίσταται πλειοψηφία 180 βουλευτών για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας. Η παρούσα Βουλή εκπνέει το πολύ σε τέσσερις μήνες. Συνεπώς έχουμε εισέλθει σε προεκλογική περίοδο. Έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση της κυβέρνησης, καθώς Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ διαλύονται στις δημοσκοπήσεις, πυκνώνουν τα σενάρια ανοιχτής εσωκομματικής αμφισβήτησης Σαμαρά και Βενιζέλου (όπως δείχνει η πρόταση για οικουμενική κυβέρνηση χωρίς τον Σαμαρά από παράγοντες του συντηρητικού χώρου) και την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις ως ορμητικό λαϊκό ρεύμα αυτοδυναμίας.
Οποιαδήποτε βαρύγδουπη διακήρυξη του Σαμαρά αποδεικνύεται μέρος της απεγνωσμένης προεκλογικής τακτικής του. Μια κυβέρνηση απονομιμοποιημένη πολιτικά και καταδικασμένη να φύγει το πολύ σε τέσσερις μήνες, και να ήθελε, δεν μπορεί να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές. Οι εξαγγελίες περί "εξόδου της χώρας από το Μνημόνιο" τον Ιανουάριο, δηλαδή στην τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου, δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη -ούτε εντός, ούτε εκτός της χώρας.
Αν αφαιρέσουμε την περίοδο των διακοπών των Χριστουγέννων, στην ουσία ο βίος αυτής της Βουλής λήγει με την ψήφιση του προϋπολογισμού τον Δεκέμβριο. Το προσχέδιο προϋπολογισμού κατατίθεται αύριο, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι η νέα κυβέρνηση θα καταθέσει νέο προϋπολογισμό, σύμφωνο προς τις προγραμματικές δεσμεύσεις της. Συνεπώς ζούμε μέρες εικονικής διακυβέρνησης!
Σαμαράς και Βενιζέλος σπρώχνουν για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το σκληρό τμήμα των μνημονιακών δεσμεύσεών τους, όπως είναι το ασφαλιστικό. Το σημαντικότερο: με την πρότασή τους για την αποχώρηση του ΔΝΤ και την αναπλήρωση του υπολοίπου του δανείου, ύψους 13 δισ. ευρώ, μέσω των αγορών, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος επιχειρούν να δημιουργήσουν "κενό χρηματοδότησης" στη νέα κυβέρνηση. Πρόκειται για μεθόδευση στην ίδια κατεύθυνση με την κινδυνολογική ανακίνηση θέματος καταθέσεων. Πολιτεύονται αδίστακτα! Αφού δεν μπορούν αυτοί να διασωθούν, ορθώνουν αναχώματα για να εμποδίσουν τη διακυβέρνηση της χώρας από μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό την Αριστερά.
Πρόκειται για καταστροφικό παιχνίδι, το οποίο μπορεί να σταματήσει μόνο η αποφασιστική λαϊκή ψήφος. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με αυτοδυναμία και η διαμόρφωση κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για τη δημοκρατική ανατροπή και την ανασυγκρότηση της χώρας. Η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπακούει σε κάποια όψιμη αλαζονεία μονοκομματικής διακυβέρνησης. Σε κάποιον επιλεκτικό εκπασοκισμό της Αριστεράς. Αντιθέτως, αναδεικνύεται ως πολιτική προϋπόθεση για να αντιμετωπιστούν οι μεθοδεύσεις του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος και να εμπεδωθεί πολιτική σταθερότητα μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατικής ανατροπής. Αυτή την αλήθεια συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότεροι πολίτες, όπως δείχνουν τα άλματα της δημοσκοπικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή την εβδομάδα υπήρξαν νέες ενδείξεις της κινητικότητας στις ευρωπαϊκές κορυφές. Η Γαλλία αρνείται να συμμορφωθεί με τον κανόνα των ελλειμμάτων του Συμφώνου Σταθερότητας. Ο Ντράγκι επιχειρεί να περιορίσει τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία του Βερολίνου, προσφέροντας στην αγορά ρευστότητα, η αλήθεια είναι με ισχυρούς περιοριστικούς όρους για την Ελλάδα. Αυτή η ευρωπαϊκή κινητικότητα, που αντανακλά τα αυξανόμενα αδιέξοδα του μερκελισμού, παρέχει δυνατότητες για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος με ευρωπαϊκούς όρους. Αυτό είναι το πολιτικό στοίχημα της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας, καθώς στην εσωτερική λαϊκή στήριξη θα προστίθεται και η αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών.
Το "πειραματόζωο Ελλάς", με στόχευση μετανεοφιλελεύθερου προγράμματος, μπορεί να συγκινήσει, να εμπνεύσει, να συσπειρώσει, αρχής γενομένης από τον ευρωπαϊκό Νότο. Να μετατραπεί από παράδειγμα αντίστασης σε καταλύτη αλλαγής.
Οποιαδήποτε βαρύγδουπη διακήρυξη του Σαμαρά αποδεικνύεται μέρος της απεγνωσμένης προεκλογικής τακτικής του. Μια κυβέρνηση απονομιμοποιημένη πολιτικά και καταδικασμένη να φύγει το πολύ σε τέσσερις μήνες, και να ήθελε, δεν μπορεί να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές. Οι εξαγγελίες περί "εξόδου της χώρας από το Μνημόνιο" τον Ιανουάριο, δηλαδή στην τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου, δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη -ούτε εντός, ούτε εκτός της χώρας.
Αν αφαιρέσουμε την περίοδο των διακοπών των Χριστουγέννων, στην ουσία ο βίος αυτής της Βουλής λήγει με την ψήφιση του προϋπολογισμού τον Δεκέμβριο. Το προσχέδιο προϋπολογισμού κατατίθεται αύριο, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι η νέα κυβέρνηση θα καταθέσει νέο προϋπολογισμό, σύμφωνο προς τις προγραμματικές δεσμεύσεις της. Συνεπώς ζούμε μέρες εικονικής διακυβέρνησης!
Σαμαράς και Βενιζέλος σπρώχνουν για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το σκληρό τμήμα των μνημονιακών δεσμεύσεών τους, όπως είναι το ασφαλιστικό. Το σημαντικότερο: με την πρότασή τους για την αποχώρηση του ΔΝΤ και την αναπλήρωση του υπολοίπου του δανείου, ύψους 13 δισ. ευρώ, μέσω των αγορών, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος επιχειρούν να δημιουργήσουν "κενό χρηματοδότησης" στη νέα κυβέρνηση. Πρόκειται για μεθόδευση στην ίδια κατεύθυνση με την κινδυνολογική ανακίνηση θέματος καταθέσεων. Πολιτεύονται αδίστακτα! Αφού δεν μπορούν αυτοί να διασωθούν, ορθώνουν αναχώματα για να εμποδίσουν τη διακυβέρνηση της χώρας από μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό την Αριστερά.
Πρόκειται για καταστροφικό παιχνίδι, το οποίο μπορεί να σταματήσει μόνο η αποφασιστική λαϊκή ψήφος. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με αυτοδυναμία και η διαμόρφωση κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για τη δημοκρατική ανατροπή και την ανασυγκρότηση της χώρας. Η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπακούει σε κάποια όψιμη αλαζονεία μονοκομματικής διακυβέρνησης. Σε κάποιον επιλεκτικό εκπασοκισμό της Αριστεράς. Αντιθέτως, αναδεικνύεται ως πολιτική προϋπόθεση για να αντιμετωπιστούν οι μεθοδεύσεις του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος και να εμπεδωθεί πολιτική σταθερότητα μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατικής ανατροπής. Αυτή την αλήθεια συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότεροι πολίτες, όπως δείχνουν τα άλματα της δημοσκοπικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή την εβδομάδα υπήρξαν νέες ενδείξεις της κινητικότητας στις ευρωπαϊκές κορυφές. Η Γαλλία αρνείται να συμμορφωθεί με τον κανόνα των ελλειμμάτων του Συμφώνου Σταθερότητας. Ο Ντράγκι επιχειρεί να περιορίσει τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία του Βερολίνου, προσφέροντας στην αγορά ρευστότητα, η αλήθεια είναι με ισχυρούς περιοριστικούς όρους για την Ελλάδα. Αυτή η ευρωπαϊκή κινητικότητα, που αντανακλά τα αυξανόμενα αδιέξοδα του μερκελισμού, παρέχει δυνατότητες για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος με ευρωπαϊκούς όρους. Αυτό είναι το πολιτικό στοίχημα της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας, καθώς στην εσωτερική λαϊκή στήριξη θα προστίθεται και η αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών.
Το "πειραματόζωο Ελλάς", με στόχευση μετανεοφιλελεύθερου προγράμματος, μπορεί να συγκινήσει, να εμπνεύσει, να συσπειρώσει, αρχής γενομένης από τον ευρωπαϊκό Νότο. Να μετατραπεί από παράδειγμα αντίστασης σε καταλύτη αλλαγής.