Απόψεις & Σχόλια
Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
Το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις και η πιο σημαντική είναι πάντα η αθέατη, αυτή που βρίσκεται με την πλάτη στο πάτωμα μετά το ...στρίψιμο στον αέρα της επικαιρότητας.
Θύμα ρατσιστικής συμπεριφοράς και απομόνωσης όχι μόνο από τους μαθητές αλλά και από τους καθηγητές μαθαίνουμε ότι ήταν ο καθηγητής μέσης εκπαίδευσης που χάραξε τις φλέβες του στο Λύκειο της Πάτρας συγκλονίζοντας τα πανελλήνιο.
Τα παραπανίσια κιλά του τον είχαν καταστήσει πόλο εμπαιγμού από την πλευρά των μαθητών, όπως και η ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του ενώ και οι συνάδελφοί του - πλην σπανίων εξαιρέσεων- τον είχαν απομονώσει και δεν του απηύθυναν καν το λόγο.
Ο καθηγητής ζούσε, λένε οι ίδιες πληροφορίες, κυριολεκτικά έναν εφιάλτη μέσα στην τάξη καθώς οι ήχοι που έβγαιναν από αυτήν όταν είχε μάθημα, ήταν ήχοι ...τυμπάνων, γεγονός που δεν μπορούσε να διαχειριστεί αφού οι μαθητές την ώρα του μαθήματός του ήταν ανεξέλεγκτοι, με τον άγριο και θαρσύ τρόπο με τον οποίο τα παιδιά επιτίθενται όταν δουν αδυναμία.
Μάλιστα οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι το γεγονός είχε προβληματίσει κάποιους καθηγητές στο προηγούμενο σχολείο στο οποίο δίδασκε και είχαν ζητήσει να ληφθούν μέτρα κάτι που είχε γίνει για κάποιο χρονικό διάστημα. Στο νέο σχολείο όμως επαναλήφθηκε το ίδιο εφιαλτικό σκηνικό για τον καθηγητή.
Την μέρα της απίστευτης αντίδρασής του, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Τότε έστειλε κάποιον να του φέρει ένα χαρτοκόπτη και με αυτόν χάραξε τις φλέβες του, λέγοντας «Σας αρέσει τώρα;».
Μετά απο όλα αυτά, το σύστημα αποφάσισε και έληξε τους λογαριασμούς του, ξιπασμένο και ξετσίπωτο όπως πάντα: Ο καθηγητής θα παυθεί. Σύστημα και γονείς έλυσαν τα προβλήματά τους οι δε μαθητές μπορούν ανενόχλητοι- που λέει ο λόγος γιατί τέτοιες τραυματικές εικόνες τους χαράζουν για μια ζωή- να προχωρήσουν στο επόμενο ...θύμα, θυματοποιώντας επί της ουσίας και τον ίδιο τους τον εαυτό σε ένα φαύλο κύκλο που ονομάζεται εκπαίδευση εν Ελλάδι
Το περιστατικό αυτό φέρνει στο φως την τεράστια γύμνια, τον επαρχιωτισμό, τον στρουθοκαμηλισμό και τις φοβικές καντήλες της παιδείας, δείχνει το ξεκούρδιστο ρολόι της και φωτίζει τις άθλιες συνθήκες εργασίας των καθηγητών και μαθητείας των μαθητών σε περιβάλλοντα ικανά να τους δημιουργήσουν πρόβλημα ακόμη και αν δεν έχουν.
Δεν είναι ο καθηγητής αυτός που πρέπει να παυθεί, έχουν άλλοι σειρά, με πρώτο και καλύτερο τον Υπουργό Παιδείας που προϊσταται αυτής της χάβρας στην οποία έχει μετατραπεί η σχολική διαδικασία . Είναι άλλοι αυτοί που θα πρέπει να κληθούν να απολογηθούν όπως π.χ. η διεύθυνση του σχολείου που άφησε αυτή την κατάσταση να εξελιχθεί, που δεν μερίμνησε ώστε να ενημερωθεί η μέση εκπαίδευση προκειμένου ο εν λόγω καθηγητής να βρίσκεται σε ένα άλλο πόστο, σε κάποιο γραφείο ίσως, μακριά απο μια διαδικασία που ήταν τόσο επίπονη και τραυματική, όπως αποδείχθηκε. Να τοποθετηθεί ας πούμε σε θέσεις στις οποίες βρίσκονται κάτι βολεμένοι αργόμισθοι που δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα, του λάχιστον προς το παρόν.
Δεν λήγουν οι λογαριασμοί μας πετώντας ανθρώπους στον κάλαθο των αχρήστων επειδή αρρώστησαν ίσως και από το ίδιο το νοσηρό σύστημα στο οποίο τους τοποθετήσαμε για να εργαστούν.
Η κοινωνία οφείλει να είναι στο πλευρό αυτού του καθηγητή και όχι απέναντί του αν θέλει κάποια στιγμή να εξυγιάνει την εκπαίδευση και να καθαρίσει τις ψυχές των μαθητών της.
Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
Το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις και η πιο σημαντική είναι πάντα η αθέατη, αυτή που βρίσκεται με την πλάτη στο πάτωμα μετά το ...στρίψιμο στον αέρα της επικαιρότητας.
Θύμα ρατσιστικής συμπεριφοράς και απομόνωσης όχι μόνο από τους μαθητές αλλά και από τους καθηγητές μαθαίνουμε ότι ήταν ο καθηγητής μέσης εκπαίδευσης που χάραξε τις φλέβες του στο Λύκειο της Πάτρας συγκλονίζοντας τα πανελλήνιο.
Τα παραπανίσια κιλά του τον είχαν καταστήσει πόλο εμπαιγμού από την πλευρά των μαθητών, όπως και η ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του ενώ και οι συνάδελφοί του - πλην σπανίων εξαιρέσεων- τον είχαν απομονώσει και δεν του απηύθυναν καν το λόγο.
Ο καθηγητής ζούσε, λένε οι ίδιες πληροφορίες, κυριολεκτικά έναν εφιάλτη μέσα στην τάξη καθώς οι ήχοι που έβγαιναν από αυτήν όταν είχε μάθημα, ήταν ήχοι ...τυμπάνων, γεγονός που δεν μπορούσε να διαχειριστεί αφού οι μαθητές την ώρα του μαθήματός του ήταν ανεξέλεγκτοι, με τον άγριο και θαρσύ τρόπο με τον οποίο τα παιδιά επιτίθενται όταν δουν αδυναμία.
Μάλιστα οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι το γεγονός είχε προβληματίσει κάποιους καθηγητές στο προηγούμενο σχολείο στο οποίο δίδασκε και είχαν ζητήσει να ληφθούν μέτρα κάτι που είχε γίνει για κάποιο χρονικό διάστημα. Στο νέο σχολείο όμως επαναλήφθηκε το ίδιο εφιαλτικό σκηνικό για τον καθηγητή.
Την μέρα της απίστευτης αντίδρασής του, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Τότε έστειλε κάποιον να του φέρει ένα χαρτοκόπτη και με αυτόν χάραξε τις φλέβες του, λέγοντας «Σας αρέσει τώρα;».
Μετά απο όλα αυτά, το σύστημα αποφάσισε και έληξε τους λογαριασμούς του, ξιπασμένο και ξετσίπωτο όπως πάντα: Ο καθηγητής θα παυθεί. Σύστημα και γονείς έλυσαν τα προβλήματά τους οι δε μαθητές μπορούν ανενόχλητοι- που λέει ο λόγος γιατί τέτοιες τραυματικές εικόνες τους χαράζουν για μια ζωή- να προχωρήσουν στο επόμενο ...θύμα, θυματοποιώντας επί της ουσίας και τον ίδιο τους τον εαυτό σε ένα φαύλο κύκλο που ονομάζεται εκπαίδευση εν Ελλάδι
Το περιστατικό αυτό φέρνει στο φως την τεράστια γύμνια, τον επαρχιωτισμό, τον στρουθοκαμηλισμό και τις φοβικές καντήλες της παιδείας, δείχνει το ξεκούρδιστο ρολόι της και φωτίζει τις άθλιες συνθήκες εργασίας των καθηγητών και μαθητείας των μαθητών σε περιβάλλοντα ικανά να τους δημιουργήσουν πρόβλημα ακόμη και αν δεν έχουν.
Δεν είναι ο καθηγητής αυτός που πρέπει να παυθεί, έχουν άλλοι σειρά, με πρώτο και καλύτερο τον Υπουργό Παιδείας που προϊσταται αυτής της χάβρας στην οποία έχει μετατραπεί η σχολική διαδικασία . Είναι άλλοι αυτοί που θα πρέπει να κληθούν να απολογηθούν όπως π.χ. η διεύθυνση του σχολείου που άφησε αυτή την κατάσταση να εξελιχθεί, που δεν μερίμνησε ώστε να ενημερωθεί η μέση εκπαίδευση προκειμένου ο εν λόγω καθηγητής να βρίσκεται σε ένα άλλο πόστο, σε κάποιο γραφείο ίσως, μακριά απο μια διαδικασία που ήταν τόσο επίπονη και τραυματική, όπως αποδείχθηκε. Να τοποθετηθεί ας πούμε σε θέσεις στις οποίες βρίσκονται κάτι βολεμένοι αργόμισθοι που δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα, του λάχιστον προς το παρόν.
Δεν λήγουν οι λογαριασμοί μας πετώντας ανθρώπους στον κάλαθο των αχρήστων επειδή αρρώστησαν ίσως και από το ίδιο το νοσηρό σύστημα στο οποίο τους τοποθετήσαμε για να εργαστούν.
Η κοινωνία οφείλει να είναι στο πλευρό αυτού του καθηγητή και όχι απέναντί του αν θέλει κάποια στιγμή να εξυγιάνει την εκπαίδευση και να καθαρίσει τις ψυχές των μαθητών της.
http://www.thebest.gr/