Πραγματική δεξαμενή, πλούσια φλέβα, η σκέψη του Γ. Κωνσταντόπουλου, του βουλευτή της Ν.Δ. στο νομό μας και επιτρέψτε μου να την προχωρήσω ακόμα παραπέρα.
Αν από μόνη η μετονομασία της πόλης σε Αγία Αικατερίνη καθιστούσε την Κατερίνη παγκόσμιο πολιτισμικό κέντρο και συνέβαλε στην ανάπτυξή της, μήπως θα έπρεπε να είχε κατατεθεί και ως πρόταση στις συζητήσεις προχθές στο Eurogroup, ή ακόμα να αρνηθούμε τη δόση και τα μνημονιακά μέτρα έχοντας εξασφαλίσει τέτοια μεγαλοφυή πρόταση;
Δεν θα μπορούσαμε να πούμε την Ελλάδα Παύλεια ( προς τιμή του Αποστόλου Παύλου, ή με ένα άλλο όνομα της Χριστιανικής Θρησκείας ή των θεών του Ολύμπου μέσα από ένα διεθνή διαγωνισμό για να εμπλέξουμε και τον φίλτατο κ. Σιλκόγλου της Σχολής Ολύμπου) εξασφαλίζοντας πολλαπλάσια οφέλη για την πατρίδα μας και αιώνια Ομηρική δόξα στον έχοντα την ιδέα;
Άλλα ας μείνουμε στην πόλη μας ως Αγία Αικατερίνη.
Μήπως θα είχαμε τον κίνδυνο μετά την μεγάλη επιτυχία της μετονομασίας να ονομαστούν και όλοι οι Δήμοι της πατρίδας μας ή και του κόσμου με ονόματα Αγίων οπότε έστω και ως γεννόσημα οι άλλοι δήμοι θα έπαιρναν μέρος της επιτυχίας μας χάνοντας εμείς την αποκλειστικότητα;
Σε αυτή την περίπτωση για να τους προλάβουμε μήπως θα έπρεπε ο έχων την ιδέα να κατοχυρώσει όλα τα ονόματα των Αγίων, παλαιών και νέων για να μην μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν άλλες πόλεις;
Και να συνεχίσουμε τον συλλογισμό. Φανταστείτε να ονομάσουμε και κάθε δρόμο με όνομα ενός Αγίου, με το εκκλησάκι του, όμως με τέτοια χωροταξική διάταξη για να μην έχουμε γειτονικούς δρόμους με κοντινές εορτές ούτως ώστε να γιορτάζουμε κάθε μέρα σε κάποια γωνιά της πόλης κάνοντας όλη την πόλη μια γιορτή, όλες τις μέρες του χρόνου!
Και να ο κόσμος στις εκκλησίες, και να τα κεριά, και να τα φορέματα, και να καινούργια ρούχα, και να το νυφοπάζαρο, και να οι γάμοι και τα βαφτίσια, μια βαθιά ανάσα για τους επαγγελματίες μας, μια διέξοδος από την κρίση χωρίς να συνυπολογίσουμε τους τουρίστες που θα εισρέουν από όλο τον κόσμο.
Και θα μπορούσαμε να βάλουμε και ονόματα ξένων Αγίων στους δρόμους μας για να έχουν και οι τουρίστες τον δικό τους άνθρωπο, τον δικό τους Άγιο στα ταξίδια τους.
Μόνο που μετά τη γιορτή της τομάτας στην Ισπανία, οι γείτονές μας οι Βούλγαροι εφεύραν το πέταγμα της ντομάτας. Και κατ αρχή κατά χιλιάδες διαδηλώνουν και πετάνε ντομάτες έχοντας στόχο την Βουλγαρική Βουλή.
Λίγο το ΄χεις κάποιοι καλοθελητές κάποιοι κακοπροαίρετοι να μεταφέρουν το έθιμο στην Κατερίνη και να αρχίσουν νε βάλλουν κατά δικαίων και αδίκων, πετώντας πρώτα από όλα ντομάτες στους μεγάλους οραματιστές του τόπου;