Ετοιμάζει βαλίτσες για Ουάσιγκτον

    Κυρίαρχο στην ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ και αρκετούς μήνες το ζήτημα της παραχάραξης

    της Δημοκρατίας από τις μνημονιακές κυβερνήσεις και δη από την τρικομματική, με την οποία, παρά τη συμμετοχή της «Αριστεράς της ευθύνης», η Βουλή μετά βίας λειτουργεί.


Οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου με τις οποίες ο Σαμαράς έκλεισε μείζονες εκκρεμότητες – τις λεγόμενες προαπαιτούμενες ενέργειες – απέναντι στους δανειστές, παρακάμπτοντας τη Βουλή, είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ η μεγαλύτερη επιβεβαίωση των μέχρι τώρα καταγγελιών του. Ταυτόχρονα, όμως, θεωρεί ότι συνιστούν την αρχή της κυβερνητικής κατάρρευσης.

Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι η υπαγωγή στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο και η καταστολή της Δημοκρατίας έχουν όριο τις εκλογές, οι οποίες... δεν θα αργήσουν. Όπως, άλλωστε, άφησε να εννοηθεί στη συνέντευξη στην εφημερίδα «6μέρες» το περασμένο Σάββατο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τις τοποθετεί στην ερχόμενη άνοιξη.

Βολές στη Δημοκρατία
Στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε το πρωί της Δευτέρας με αντικείμενο τις διαδικασίες για τη μετάβαση στο ενιαίο κόμμα, ο Τσίπρας ξεκίνησε την εισήγησή του με παρέμβαση για το θέμα σε ιδιαιτέρως υψηλούς τόνους. «Στο στόχαστρό τους πια δεν είναι μόνο η οικονομία και η κοινωνία, αλλά η ίδια η Δημοκρατία, η κοινοβουλευτική διαδικασία», σημείωσε.

Εστίασε στο γεγονός ότι με τέσσερις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τις 10 υπουργικές αποφάσεις, ο Σαμαράς έκλεισε στο παρά πέντε του Eurogroup τις «εκκρεμμότητες» με τις οποίες επισφραγίζεται η κατάλυση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας με αντάλλαγμα τη δόση των 44 δισ.

Την ίδια ώρα, σημείωσε, αυτές τις εκκρεμότητες δεν τόλμησε ο πρωθυπουργός να τις φέρει στη Βουλή και στο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πριν από δυο εβδομάδες, διότι – όπως σημείωσε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ – ο Αντώνης Σαμαράς φοβήθηκε ότι δεν θα συγκεντρώσει ούτε την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 βουλευτών. Και βέβαια έβαλε στο κάδρο και τους «συγκυβερνήτες» Βενιζέλο και Κουβέλη, για τους οποίους, όπως είπε, «είναι τόσο έκθετοι όσο και ο Σαμαράς».

Πίσω από την πρωθυπουργική διαβεβαίωση ότι «αυτά τα μέτρα θα είναι τα τελευταία» ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης βλέπει την κατάργηση της Βουλής: «Πλέον οι τροϊκανοί επίτροποι με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου σαν τις χθεσινές θα κυβερνούν ερήμην των συσχετισμών και των διαδικασιών στο ελληνικό Κοινοβούλιο».

Χρησιμοποίησε εκ νέου τους χαρακτηρισμούς «προτεκτοράτο» (μνημονεύοντας και τον Βενιζέλο, που του... «ξέφυγε» προ εβδομάδων) και «αποικία χρέους» για να καταδείξει το καθεστώς διακυβέρνησης που διαμορφώνεται πλέον στη χώρα.

Κυβέρνηση με διατάγματα
Στην αναμενόμενη κυβερνητική επίθεση, σύμφωνα με την οποία οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου προβλέπονται από το Σύνταγμα, η απάντηση που έρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η πρόβλεψη ισχύει κατ’ εξαίρεση, αλλά στα χέρια του Σαμαρά έχει γίνει πλέον ο κανόνας και η χώρα κυβερνιέται με διατάγματα, ενώ Βουλή και Σύνταγμα έχουν καταργηθεί.

Μάλιστα από το βήμα της συνέντευξης Τύπου ο Τσίπρας άφησε αιχμές και για τον Κάρολο Παπούλια, διερωτώμενος αν συμφωνεί με αυτά που υπογράφει ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Στον ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν τα αυτονόητα: ότι μετά τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που η κυβέρνηση πέρασε... νύχτα, η τρόικα:
◆ Θα έχει την απόλυτη εποπτεία των εσόδων της χώρας διά του δεσμευμένου Ειδικού Λογαριασμού όπου θα πηγαίνουν έσοδα από φορολογία - ιδιωτικοποιήσεις.
◆ Ο προϋπολογισμός θα αναπροσαρμόζεται ανά μήνα χωρίς να παρεμβαίνει η Βουλή.
◆ Με αυτόματο τρόπο θα περικόπτονται κοινωνικές δαπάνες και τα εισοδήματα των γνωστών «υποζυγίων».
Απέναντι στο ερώτημα τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά σε αυτή τη νέα «καθεστωτική» φάση, η οποία θα αφήσει πίσω της μια χώρα αγνώριστη, όπως υπαινίχθηκε και ο Τσίπρας, στην Κουμουνδούρου κάνουν σκέψεις για καμπάνια έως και διεθνούς εμβέλειας, που θα θέτει το ζήτημα της «αντιδημοκρατικής εκτροπής» σε συνδυασμό με την άνοδο του ναζισμού στη χώρα. Προς το παρόν βέβαια αυτά είναι προτάσεις και σκέψεις σε αρχικό στάδιο.

Αδυναμία
Από εκεί και πέρα το επιτελείο της Κουμουνδούρου αναμένεται να επιμείνει στο αίτημα για εκλογές (όπως και χθες έκανε ο Αλέξης Τσίπρας) προσπαθώντας να στριμώξει τον Σαμαρά και να πλήξει ακόμη περισσότερο το προφίλ του. Άλλωστε, όπως σημειώνουν συνεργάτες του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου είναι απόδειξη αδυναμίας του πρωθυπουργού, ο οποίος, παρά τη σκλήρυνση της στάσης του, δεν καταφέρνει να παρουσιάσει ένα συμπαγές κυβερνητικό σχήμα και το μόνο που συνέχει την τρικομματική είναι η «ομερτά», δηλαδή η συγκάλυψη ευθυνών. Με άλλα λόγια, υπάρχει η εκτίμηση ότι η χώρα και η κυβέρνηση θα βρεθούν μπροστά σε εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις, άρα ο χρόνος κατάρρευσης της κυβέρνησης είναι κοντά.

Την ίδια ώρα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει το έργο της αποδόμησης Σαμαρά.
Κατά τη χθεσινή δήλωσή του, με την οποία σχολίασε τη συνεδρίαση του Eurogroup της Τρίτης, ο Τσίπρας επί της ουσίας κατηγόρησε τον Σαμαρά, για μια ακόμη φορά, ότι δεν διαπραγματεύεται καθώς είναι απολύτως ταυτισμένος με τα συμφέροντα της Μέρκελ διασφαλίζοντάς της πολιτικό χρόνο ώς τις γερμανικές εκλογές.
Ειδικότερα, σημείωσε τα εξής:
1 Ότι ενώ η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για πάγωμα της εξυπηρέτησης του χρέους ήταν ένα από τα σενάρια που συζητήθηκαν στο τραπέζι του Eurogroup, ο πρωθυπουργός έμεινε αμέτοχος, μην προβάλλοντας κάποια θέση της χώρας για τη βιωσιμότητα του χρέους και για ακόμη μία φορά δεν αξιοποίησε τις αντιθέσεις μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας.

«Αρνείται πεισματικά να αξιοποιήσει τις μεγάλες διαπραγματευτικές δυνατότητες που προσφέρει στη χώρα η διάσταση απόψεων των εταίρων. Κατώτερος των περιστάσεων, την ώρα των μεγάλων συγκρούσεων μιλάει για τεχνικές δυσκολίες. Έχει πια χάσει και το τελευταίο ίχνος αξιοπιστίας απέναντι στον ελληνικό λαό, όταν μέχρι προχθές υποστήριζε ότι αν δεν πάρουμε χρήματα ώς τις 16 Νοεμβρίου θα τελειώσουν τα αποθέματα, δεν θα έχουμε μισθούς και συντάξεις και θα πεινάσουμε», σημείωσε.

2 Ότι, άρα, είναι απολύτως προσδεδεμένος στα συμφέροντα της Γερμανίας και της Μέρκελ επομένως, δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα της χώρας, δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί και πρέπει να φύγει απ’ τη μέση.

3 Ότι μόνο μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή μπορεί να αναλάβει το έργο της «επιθετικής αναδιαπραγμάτευσης» και να δώσει ρεαλιστική διέξοδο στη χώρα.

Ωστόσο, η λύση που διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνολική για την Ευρώπη γιατί, όπως σημειώνεται το τελευταίο διάστημα από τον πρόεδρο και από κορυφαία στελέχη, δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να υπάρξει ειδική ρύθμιση για μια χώρα, γιατί αυτό θα διεκδικηθεί στη συνέχεια και από άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.
Έτσι χθες ο Τσίπρας ζήτησε λύση χωρίς λιτότητα, ακύρωση του Μνημονίου και «διευθέτηση του χρέους στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής συμφωνίας με διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, πάγωμα αποπληρωμής και ρήτρα ανάπτυξης στα πρότυπα της Συμφωνίας του Λονδίνου το 1953».
Πάντως, παρόλο που ο πρόεδρος ζητά με επίμονο τρόπο εκλογές, στην Κουμουνδούρου υπάρχει προβληματισμός με τα ποσοστά, που δείχνουν καθηλωμένα κάτω από το εκλογικό αποτέλεσμα. Ωστόσο στο ηγετικό επιτελείο φαίνεται να υπάρχει η πεποίθηση ότι η εικόνα αυτή σύντομα θα ανατραπεί, λόγω των αδιεξόδων στα οποία οδηγεί την κοινωνία η συνέχιση αυτής της πολιτικής.
Ο παραπάνω προβληματισμός, πάντως, έχει οδηγήσει τα στελέχη των συνιστωσών, του ΣΥΝ συμπεριλαμβανομένου, σε μεγαλύτερη ενασχόληση με το θέμα της στρατηγικής των συμμαχιών, καθώς όσο χαμηλότερα τα ποσοστά τόσο περισσότερες οι δυσκολίες στην επιλογή συμμάχων...

Το ΚΚΕ αποκλείει συνεργασία και φουλάρει
Η αποκάλυψη του «νέου διπόλου» Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ είναι το κυρίαρχο στοιχείο της τακτικής που ακολουθεί ο Περισσός στην τρέχουσα συγκυρία, και κατά συνέπεια η ανάδειξη της θέσης του ότι ούτε ο δρόμος που ακολουθείται από τη συγκυβέρνηση αλλά ούτε και αυτός που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν φιλικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και τα εργατικά λαϊκά στρώματα. 
Ιδιαίτερα, και σε πολύ υψηλούς τόνους πλέον, επιμένει στην τακτική της οριοθέτησής του από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ως εκ τούτου, μέρος της πρακτικής του απαντάει στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει το ΚΚΕ ως πιθανό κομμάτι των μελλοντικών συμμαχιών του για τον σχηματισμό κυβέρνησης από τον ίδιο.
Κάτι το οποίο το ΚΚΕ το αποκλείει με απόλυτο τρόπο, και ιδιαίτερα αυξάνοντας την επιθετικότητά του απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι τις τελευταίες ημέρες η Αλέκα Παπαρήγα έχει χρεώσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο «λόμπι της δραχμής» και κατ’ επέκταση στα συμφέροντα της Αμερικής, «κατηγορία» που έρχεται να προστεθεί σε εκείνη που μιλάει για «κόμμα του ευρωμονόδρομου», κι επίσης τον έχει χαρακτηρίσει «ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80», το οποίο όμως μετεξελίσσεται ταχύτατα σε «ΠΑΣΟΚ του 2009».
Σύμφωνα με το σκεπτικό που ανέλυσε η Αλέκα σε συνέντευξή της στον «Επενδυτή» (17.11), το καπιταλιστικό σύστημα είναι πλέον «ιστορικά ξεπερασμένο», το ίδιο και το πολιτικό σύστημα που το στηρίζει, το οποίο πλέον έχει απολέσει τα όπλα με τα οποία μέχρι πρότινος χειραγωγούσε τον λαό: την «εξαγορά» μέσω κρατικών παροχών και μαζικών διορισμών. Σύμφωνα με τη γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, το σύστημα έχει βρει την εναλλακτική λύση στο πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο «αξιοποιεί και χρησιμοποιεί προκειμένου να καλύψει το κενό που αφήνει το ΠΑΣΟΚ», ενώ από την άλλη έχει ως «Χρυσή Εφεδρεία» τη Χρυσή Αυγή.
Την ίδια ώρα, όμως, ο Περισσός υποστηρίζει ότι ακριβώς επειδή δεν υπάρχει επιστροφή στα δεδομένα του ’80 και του ’90, η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί ως «υποκατάστατο του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80» καταλήγει να είναι «φαρσοκωμωδία». Έτσι η Αλέκα Παπαρήγα, κλιμακώνοντας την επίθεση του ΚΚΕ προς τον ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτήρισε το σχήμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως ταχύτατα εξελισσόμενο ΠΑΣΟΚ του 2009.

Απαντήσεις
Ωστόσο επειδή ο κόσμος ζητάει απαντήσεις στα μείζονα προβλήματά του που θίγουν τον πυρήνα της καθημερινής επιβίωσής του, μοιραία το ερώτημα της λύσης και της διεξόδου επιστρέφεται και προς τον Περισσό, όχι μόνο από την πλευρά της κοινωνίας, αλλά και του ευρύτερου ακροατηρίου του.
Η ηγεσία στην πρόκληση αυτή απαντά κατηγορηματικά ότι η μόνη λύση απέναντι στα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις, τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, εν γένει τον καπιταλιστικό τρόπο διαχείρισης, είναι η αποδέσμευση από την Ε.Ε., υπό όρους κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων (ή «λαϊκής εξουσίας», όρος που έχει ελαφρώς εγκαταλειφθεί στις επίσημες τοποθετήσεις).
Στο ερώτημα λοιπόν που έχει τεθεί και στο εσωτερικό του κόμματος, η ηγεσία απαντά ότι η πρότασή του είναι για το «τώρα» και όχι για τη «Δευτέρα Παρουσία», όπως διατείνονται οι ιδεολογικοί και πολιτικοί του αντίπαλοι.
Είναι ενδεικτικό ότι στη σχετική κριτική που αρθρώνεται από το ευρύτερο περιβάλλον του ΚΚΕ ή από δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΣΥΡΙΖΑ, με άρθρο του ο Μάκης Μαΐλης απαντά ότι «το ΚΚΕ όχι μόνο δεν παραγνωρίζει τον πόνο τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά έχει επιπλέον στο στόχαστρο της καθημερινής πάλης του όλα αυτά και πολλά επιπλέον ζητήματα». Κι επιπλέον, «καλεί στην οργάνωση του αγώνα για να αποσπάσουν οι εργαζόμενοι έστω και το ελάχιστο». Όμως η συνολική υλοποίηση της πρότασής του «εξαρτάται από ένα πράγμα: Από την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων σε βάρος αυτών που σήμερα κυριαρχούν, δηλαδή των μονοπωλίων, των κομμάτων τους και όσων καλλιεργούν στον λαό αυταπάτες ότι μπορεί και τα μονοπώλια να προκόβουν και μέσα στην Ε.Ε. να είμαστε και ο λαός να ευτυχεί».Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,