Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Ισχύει και στην Ελληνική πραγματικότητα

 
Πώς να γίνετε μετριοπαθείς τρώγοντας ξύλο.
Σεμινάρια για μετριοπαθείς με τα δίδακτρα πληρωμένα
                                             
Του Αλεσάντρο Ρομπέκι

Αγαπητοί κύριοι,

Σας ευχαριστώ που γραφτήκατε στο σεμινάριό μας «Γίνε μετριοπαθής σε τρία μαθήματα και, αν χρειάζεται, τρώγοντας ξύλο». Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω τους τρεις εισηγητές και τις βασικές γραμμές της σκέψης τους.
        Ο Σέρτζιο Μαρκιόνε (Διευθύνων Σύμβουλος της Fiat) θα μας εξηγήσει ότι το να είμαστε μετριοπαθείς βοηθάει. Για παράδειγμα, μας βοηθάει στη Fiat του Πομιλιάνο. Τι πρέπει να κάνουμε; Είναι απλό: να υποσχεθούμε επενδύσεις με αντάλλαγμα μια συμφωνία. Μετά, αφού θα υπογραφεί η συμφωνία, θα κάνουμε τη γνωστή χειρονομία και θα ξεχάσουμε ότι προφέραμε κάποτε τη φράση «είκοσι δισεκατομμύρια επενδύσεις». Όταν υπάρχουν μετριοπαθή συνδικάτα με ιδιαίτερη χοντροκεφαλιά, που ξεχνάνε κι αυτά,  το παιχνίδι μπορεί να επαναληφθεί. Ή θα εξάγουμε στην Αμερική ή θα κλείσουμε δύο εργοστάσια. Έχει αποτέλεσμα. Όταν φάει μια μπουνιά στα μούτρα, ο εξτρεμιστής σκέφτεται: «Ε, γιατί με χτυπάς;», ενώ ο μετριοπαθής σκέφτεται «Ε καλά, θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα, θα μπορούσε να μου είχε σπάσει ένα πόδι». 


Η Έλσα Φορνέρο, υπουργός Εργασίας, γνωρίζει ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι μπορούν να απολυθούν και για λόγους διακρίσεων, ενώ κάποιοι άλλοι όχι, επειδή τους προστατεύει το άρθρο 18 του Καταστατικού των Εργαζομένων. Μήπως να το επεκτείναμε σε όλους; Τρελαθήκατε; Ένα πραγματικός μετριοπαθής θα πει: πρώτα να το αφαιρέσουμε απ’ όλους (πρώτη φάση) και μετά να μετριάσουμε τον κοινωνικό αντίκτυπο (δεύτερη φάση). Όταν θα ανακαλυφθεί ότι για τη δεύτερη φάση δεν υπάρχουν λεφτά, οι μετριοπαθείς που έπεσαν στην παγίδα θα πρέπει να πυροβολήσουν το πόδι τους, μα δε θα το κάνουν, γιατί σιχαίνονται τις ακραίες χειρονομίες. Αυτό είναι άλλο ένα προσόν των μετριοπαθών: πυροβολούν πάντοτε κάποιον άλλο.

       Ο Μάριο Μόντι θα μας μιλήσει για τη μετριοπάθεια της αφαίρεσης. Αφού είχε στο πρόγραμμα να αγοράσει 131 βομβαρδιστικά αεροσκάφη, θα μπορούσε να πει «Ακυρώνουμε την παραγγελία». Αλλά ο εξτρεμισμός δεν έχει αποτελέσματα, φίλοι μου, κι έτσι αποφάσισε να αγοράσουμε  «μόνο» 90. Όταν οι συνήθεις εξτρεμιστές θα ρωτήσουν: «Τι στο διάολο θα τα κάνουμε τα 90 βομβαρδιστικά αεροσκάφη;», οι μετριοπαθείς θα μπορέσουν να απαντήσουν ήρεμα και γλυκά: «Μα δεν είσαστε ποτέ ευχαριστημένοι!».

Ευχαριστώ. Το σεμινάριό μας τελειώνει εδώ. Τα δίδακτρα; Μη στενοχωριέστε, τα έχετε ήδη πληρώσει.

Πηγή: Il Manifesto
Μετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς