Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Για το πρόγραμμα των «Ανεξάρτητων Ελλήνων»


Σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό του ΛΑΟΣ, το πρόγραμμα του Πάνου Καμμένου παρουσιάζει ομοιότητες και ταυτίσεις και με αυτό της ΝΔ του Σαμαρά
Του Δημήτρη Παπαγιαννάκου


Διαβάζοντας το πρόγραμμα των “Ανεξάρτητων Ελλήνων” του κ. Π. Καμμένου είναι δύσκολο να μην οδηγηθεί κανείς στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ένα κράμα οικονομικού νεοφιλελευθερισμού (με την έννοια ότι ενισχύεται η εξουσία του κεφαλαίου έναντι της εργασίας) και ακροδεξιών πρακτικών, διανθισμένο με γερές δόσεις λαϊκισμού, διάχυτου σε κάθε πτυχή του προγράμματος. Με άλλα λόγια, το πρόγραμμα των ΑνΕλ είναι σχεδόν πανομοιότυπο με το πρόγραμμα του ΛΑΟΣ (το σημερινό και την περίοδο πριν ο κ. Καρατζαφέρης στηρίξει το πρώτο Mνημόνιο και την κυβέρνηση Παπαδήμου), ενώ δεν είναι λίγες οι ομοιότητες, ακόμη και ταυτίσεις, με τον προγραμματικό λόγο της Ν.Δ. του κ. Σαμαρά (σκληρός οικονομικός νεοφιλελευθερισμός και ακροδεξιά ατζέντα).

Οικονομικός νεοφιλελευθερισμός


Ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός πραγματώνεται με επιλογές όπως η χαμηλή φορολόγηση επιχειρηματικών κερδών και ατομικού πλούτου, η διατήρηση και ενίσχυση των συναφών φοροαπαλλαγών ακόμα και με τη δημιουργία φορολογικών παραδείσων, η γενικευμένη ιδιωτικοποίηση ακόμη και πανεπιστημίων και φυλακών, η διατήρηση των χαμηλών μισθών και των επισφαλών σχέσεων εργασίας.

Ενδεικτικά καταγράφουμε ορισμένες προτάσεις:

- Προσέλκυση ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, όχι μόνο πανεπιστημίων, αλλά και πρωτοβαθμίων & δευτεροβαθμίων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και όχι μόνο με τη μορφή των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών, αλλά με πλήρη απελευθέρωση της ιδιωτικής παιδείας (αναθεώρηση άρθρου 16 Συντάγματος).

- Κατάργηση της Μονιμότητας για τις νέες προσλήψεις στο Δημόσιο τόσο νομοθετικά όσο και συνταγματικά.

- Αφορολόγητο όριο στο ευρωπαϊκό όριο της φτώχειας.

- Φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων με ανώτατη κλίμακα το 25% των ακαθάριστων εσόδων για εισοδήματα άνω των 50.000 ευρώ.

- Φόρος εισοδήματος επιχειρήσεων και εμπορικών εκμεταλλεύσεων 20% επί των ακαθαρίστων μικτών κερδών. Φορολόγηση μερισμάτων 5% επί του διανεμόμενου μερίσματος.

- Σταδιακή μείωση του ύψους εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών με σκοπό στο πέρας της τετραετίας να μειωθούν κατά 10%.

- Επιπλέον των γενικών μειώσεων ασφαλιστικών εισφορών, μείωση κατά 5% των ασφαλιστικών εισφορών εργοδοτών γεωργικών - κτηνοτροφικών - αλιευτικών επιχειρήσεων.
- Διατήρηση του ευνοϊκού και συνταγματικά κατοχυρωμένου φορολογικού καθεστώτος της ελληνικής ναυτιλίας.

- Παροχή κινήτρων στις ιδιωτικές επιχειρήσεις για την πρόσληψη πολύτεκνων γονέων και παιδιών πολυτέκνων οικογενειών με την καθιέρωση φοροαπαλλαγών στη φορολογία εισοδήματος.

- Ενθάρρυνση συγκέντρωσης του τραπεζικού συστήματος σε τρεις - τέσσερις βασικούς τραπεζικούς πυλώνες εμπορικών τραπεζών.

- Ειδικό φορολογικό καθεστώς σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου για εταιρείες που θα μεταφέρουν τη φορολογική τους έδρα για τουλάχιστον 10 έτη και με κατ’ ελάχιστον 50% Έλληνες εργαζομένους τοπικά: (α) Για πάσης φύσεως εμπορικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις διαχείρισης πατεντών παγκοσμίως, με τη μορφή μητρικής (Holding). Μόνιμη φορολογία 10% επί των κερδών. (β) Όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες, με τη μορφή μητρικής μόνιμη φορολόγηση 8% επί των κερδών.

- Πρόγραμμα προσέλκυσης καταθέσεων και λοιπών κεφαλαίων στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, με φορολογική αμνήστευση όλων των κεφαλαίων που εισρέουν στη χώρα εντός διετίας από την έναρξη του προγράμματος, χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση και άνευ ελέγχου πόθεν έσχες. Κίνητρα επένδυσης των κεφαλαίων αυτών, μέσω εφαρμογής χαμηλής φορολογίας εισοδήματος του επενδυόμενου κεφαλαίου για τα πρώτα πέντε χρόνια λειτουργίας της επένδυσης.

Αξίζει να υπογραμμίσουμε δύο σημεία που δεν αναφέρονται στο πρόγραμμα. Πρώτον, οι παραπάνω φοροαπαλλαγές και γενικότερα η υποφορολόγηση των κερδών και του πλούτου που προτείνουν οι ΑνΕλ δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε μείωση των φορολογικών εσόδων. Αυτό, με τη σειρά του, θα οδηγήσει στην περικοπή δημόσιων δαπανών για παιδεία, υγεία και κοινωνική ασφάλιση, κι επομένως στην παραπέρα υποβάθμισή τους.

Δεύτερον, στο πρόγραμμα υπάρχει σιωπή αναφορικά με κρίσιμες μνημονιακές παρεμβάσεις, όπως η υπονόμευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η ενθάρρυνση των επισφαλών σχέσεων εργασίας και η μείωση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Το ίδιο ισχύει και για τη μείωση των μισθών στο Δημόσιο, με την εξής χαρακτηριστική του προγράμματος εξαίρεση: «αναπλήρωση των μισθολογικών απωλειών στελεχών και προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς και συντάξεων αποστράτων». Αυτό μας φέρνει στη δεύτερη διάσταση του προγράμματος.

Ακροδεξιές πρακτικές
Οι ακροδεξιές πρακτικές αφορούν:

(α) Την πολιτική όπου προτείνεται:

- Η αποπολιτικοποίηση του στρατηγικού σχεδιασμού της χώρας, ο οποίος ανατίθεται σε (υποτίθεται) υπερκομματικά ειδικά Συμβούλια.

- Η αντικατάσταση της πολιτικής ηγεσίας των υπουργείων Εθνικής Άμυνας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, τον αρχηγό της αστυνομίας και τον πρόεδρο του Αρείο υ Πάγου, αντίστοιχα.

(β) Την κοινωνία όπου προτείνεται:

- Η χωροθέτηση των φυλακών σε απομακρυσμένες βραχονησίδες.

- Η δραστική αλλαγή - αυστηροποίηση του Κώδικα Ιθαγένειας (Ν. Ραγκούση).

- Η ολική απέλαση “λαθρομεταναστών” και η αλλαγή των “κανόνων εμπλοκής” των συνοριοφυλάκων.

(γ) Την ιδεολογία όπου προτείνεται:

- Η “πλήρης κατάργηση” του πανεπιστημιακού ασύλου και η “ποινική ευθύνη” για πανεπιστημιακούς που “αμελούν ή παραλείπουν να προστατεύσουν το ίδρυμα καλώντας εγκαίρως την αστυνομία”.

- Η “αναδιατύπωση σχολικών βιβλίων και συγγραμμάτων… με στόχο να αποτυπώνεται η ιστορική πραγματικότητα και να τονώνεται το φρόνημα των Ελλήνων μαθητών-σπουδαστών”.

(δ) Την οικονομία, όπου ο φιλελευθερισμός δεν αφορά «αλλοδαπούς» επενδυτές και όπου το περιβάλλον θυσιάζεται στον βωμό της κερδοσκοπίας, ενώ μάλλον καταργείται και το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Παρ΄όλο που δεν αναφέρεται ρητά στο πρόγραμμα, από την ανάγνωσή του προκύπτει με σαφήνεια ότι οι ΑνΕλ πιστεύουν ότι η έξοδος της ελληνικής κοινωνίας από την κρίση απαιτεί αναβάθμιση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους και ενίσχυση του ρόλου της αστυνομίας, του στρατού και του δικαστικού σώματος.

Πηγή: Αυγή